του Δημήτρη Διατσίδη

Ήταν σαν σήμερα πριν 15 χρόνια εκείνη ημέρα που στο γραφείου τύπου του Γερμανικού Grand Prix κτύπησε το τηλέφωνο και από την άλλη μεριά της γραμμής ο Παύλος Κούζουνας με τρεμάμενη φωνή μου είπε τα κακά νέα. Η 16η Ιουλίου του 2010 έμελλε να είναι μια μέρα που όλοι θέλουμε να ξεχάσουμε. Ο Άλκης Συνιώρης, καλός φίλος και συνεργάτης - μόλις ένα χρόνο νωρίτερα είχαμε ξεκινήσει τη συνεργασία στο περιοδικό MOTOGP WORLD, στο website μας, αλλά και στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ στις εκπομπές του MotoGP – πήγαινε στην καλοκαιρινή του δουλειά με την προσωπική του R1, όταν στην Βάρης -Κορωπίου ένα φορτηγό παραβίασε το κόκκινο και ο Άλκης παρά τις εκπληκτικές οδηγικές του ικανότητες δεν κατάφερε να αποφύγει τη σύγκρουση που ήταν μοιραία για τον ίδιο. 

Τραγικές φιγούρες στην κηδεία του ο αδελφός του Σάκης και ο πατέρας τους Γιώργος, αλλά και όλοι οι μοτοσυκλετιστές και οι φίλοι του Άλκη που δεν μπορούσαμε να το χωνέψουμε!

Ο Άλκης είχε πετάξει ψηλά και μας έβλεπε από πάνω, ακούγοντας τους ήχους των εξατμίσεων με τον οποίο ήχο του στείλαμε τον ύστατο χαιρετισμό.

Θα σε θυμόμαστε πάντα, ως έναν απίστευτο δημοσιογράφο, έναν Πρωταθλητή αγωνιζόμενο, έναν καλό φίλο.