Υπάρχουν πολύ λίγοι νέοι αναβάτες που μπορούν να διαγωνιστούν χωρίς να χρειάζεται να πληρώνουν ένα μεγάλο χρηματικό ποσό κάθε χρόνο. Η είσοδος στα Πρωταθλήματα μοτοσυκλέτας και γενικά στον μηχανοκίνητο αθλητισμό δεν είναι καθόλου προσιτή και πολλοί είναι οι αναβάτες όπως ο Παγκόσμιος Πρωταθλητής Moto2, Augusto Fernandez, που αναγκάζοναι να κινούνται...βουστροφηδόν ανάμεσα σε μικρότερα και πιο φθηνά Πρωταθλήματα, μέχρι να καταφέρουν να τραβήξουν πάνω τους τα βλέμματα των ομάδων του Παγκοσμίου. Υπάρχουν και οι αναβάτες που έχουν μια περαιτέρω χρηματική άνεση και μπορούν να αντέξουν το κόστος της συμμετοχής τους στο παγκόσμιο επίπεδο.

Άλλοι αναβάτες, όπως ο Jorge Martin, που ήταν πάντα στην κορυφή των κατηγοριών τους, αποτελούν τη μικρή ομάδα των αναβατών που δεν χρειάστηκε ποτέ να πληρώσουν στην πορεία τους στους επαγγελματικούς αγώνες.

Η οικογένεια του αναβάτη έκανε πολλές θυσίες πριν ο Martin φτάσει στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, αφού όσοι κερδίζουν νωρίς μπορούν να ανελιχθούν χάρη σε χορηγίες. Είναι όμως πολύ λίγοι από αυτούς. Υπάρχουν αυτοί που πληρώνουν και αυτοί που κερδίζουν. Και αυτοί που κερδίζουν είναι αυτοί που δεν πληρώνουν.

"Το 80% των ανθρώπων που έρχονται πληρώνουν πολλά χρήματα", ανέφερε ο Martin. "Για μια σεζόν στη Moto3, αναβάτες που είναι 14 και 15 ετών, πληρώνουν 200.000 ευρώ το χρόνο. Ήμουν τυχερός που δεν χρειάστηκε ποτέ να πληρώσω, γιατί τότε θα ήταν ανέφικτο".

"Για εμένα ήταν 'ή κερδίζω ή πάω σπίτι'. Άντεξα στην πίεση, κέρδισα και μπόρεσα να κάνω το επόμενο βήμα. Για να κάνεις το άλμα, πρέπει να κερδίσεις. Το μεγάλο βήμα ήταν το Red Bull Rookies Cup, όπου επιλέγονται μόνο 12 αναβάτες από όλο τον κόσμο. Αν δεν με έπαιρναν εκεί θα είχα αφήσει τις μοτοσυκλέτες, δεν είχαμε χρήματα για να συνεχίσω".