Το 2021 ήταν μια ήρεμη χρονιά για τον rookie των MotoGP, Luca Marini, καθώς ο αναβάτης VR46 της Ducati έκανε το ντεμπούτο του στην κορυφαία κατηγορία μάλλον όπως τον περιμέναμε – χωρίς πολλές φανφάρες.

Αλλά με μια σταθερή χρονιά στην οποία έμαθε πολλά πράγματα, ο 24χρονος ανυπομονεί για μεγαλύτερα και καλύτερα πράγματα την επόμενη φορά.

Καθ' όλη τη διάρκεια της καριέρας του Ιταλού, αυτός ήταν σε μεγάλο βαθμό ο τρόπος με τον οποίο τα πήγαινε τα πράγματα: ποτέ δεν ήταν αυτός που "ταρακουνούσε" τον κόσμο, αλλά ήταν ανέκαθεν περισσότερο ένας άνθρωπος ο οποίος σταθερά μάθαινε μέσω σκληρής δουλειάς και μελέτης.

Ακολουθώντας τον μεγάλο αδερφό του, Valentino Rossi, στη φιλομαθή προσέγγισή του στα Grand Prix, είναι σύνηθες για τον Marini να είναι ένας από τους τελευταίους αναβάτες που εγκαταλείπει το γκαράζ του μετά από κάθε session και συχνά τον βλέπαμε  να κρατά μια στοίβα από χαρτιά γυρολογίων ή ανάλυσης του κάθε τομέα καθώς κινούταν στο paddock.

Και αυτό αντικατοπτρίζεται στα αποτελέσματά του καθ' όλη τη διάρκεια του 2021, με ένα αργό ξεκίνημα εκτός βαθμών στο Qatar  που ακολουθήθηκε από μια αξιοσημείωτη άνοδο καθώς έβρισκε σταδιακά τη φόρμα του.

Ολοκληρώνοντας τη χρονιά ως σταθερός διεκδικητής θέσεων στην δεκάδα και ως ο μόνος αναβάτης που ολοκλήρωσε κάθε αγώνα της σεζόν, ήταν μια χρονιά που πολλοί είχαν προβλέψει γι 'αυτόν - συμπεριλαμβανομένου του ίδιου του Marini.

"Περίμενα λίγο πολύ αυτή την κατάσταση", παραδέχτηκε. "Θα ήθελα να είμαι λίγο πιο δυνατός στους αγώνες, γιατί νιώθω ότι θα μπορούσα να είχα κάνει κάτι περισσότερο εκεί. Αλλά λόγω πολλών καταστάσεων ήταν αδύνατο να κάνουμε περισσότερα. Κάθε Σαββατοκύριακο ήταν λίγο καλύτερα. Αν κάνω ανασκόπηση σε όλη τη σεζόν, είναι κάπως έτσι".

"«Ξεκίνησα πολύ μακριά (από το επίπεδο), ειλικρινά, μετά άρχισα να βελτιώνομαι. Στην μέση της σεζόν μέρος ήμουν λίγο επίπεδος, αλλά μετά υπήρξε μια δεύτερη βελτίωση και είμαι ικανοποιημένος με αυτό".

Πέρα από τη σταδιακή βελτίωση, υπήρχαν ακόμη περισσότερες από μία στιγμές που ξεχώρισαν για τον rookie, με δυνατές επιδόσεις τόσο στο Red Bull Ring όσο και στο Misano.

"Είμαι πολύ χαρούμενος για παράδειγμα για το αποτέλεσμα της Αυστρίας", είπε για την απόδοσή του στην βρεγμένη πίστα με slick ελαστικά όπου πήρε την πέμπτη θέση, "επειδή ήμουν τυχερός αλλά και γενναίος και απόλυτα συγκεντρωμένος στο να μην κάνω λάθη".

"Αλλά ίσως το Misano, ειδικά το Misano 2, ήταν τα πιο δυνατά Σαββατοκύριακα του χρόνου. Κατάφερα να είμαι ένας από τους πέντε ή έξι κορυφαίους αναβάτες όλο το Σαββατοκύριακο και τελείωσα τον αγώνα στην ένατη θέση. Ήταν ένα πολύ καλό Σαββατοκύριακο και είμαι περήφανος για αυτό".

Και ενώ μπορεί να είναι ευχαριστημένος με το πώς ολοκληρώθηκε η χρονιά, ο Marini λέει ότι είναι ακόμα πιο χαρούμενος με όσα έμαθε στην πορεία – και είναι ενθουσιασμένος για την ευκαιρία να εφαρμόσει τα μαθήματα του 2021 στην πράξη το 2022, όταν μεταφερθεί από μια Ducati του 2019 σε μια ολοκαίνουργια, πλήρως εργοστασιακή μοτοσυκλέτα του 2022.

"Έχω αναπτυχθεί σε όλους τους τομείς", επιμένει. "Δεν είναι κάποια συγκεκριμένη λεπτομέρεια που έμαθα καλύτερα από άλλους, ήταν μια προσωπική ανάπτυξη που ήταν σημαντική".

"Δεν περίμενα τόσο μεγάλη αλλαγή από την Moto2 στα MotoGP, αλλά είναι ένας εντελώς διαφορετικός κόσμος. Λοιπόν τώρα που κατάλαβα πολλά πράγματα, είναι πολύ καλύτερα. Έχω βελτιωθεί πολύ σε τόσους πολλούς τομείς, και τώρα μένει να δουλέψω μόνο σε δύο ή τρεις μικρές λεπτομέρειες".

"Ήταν μια θετική σεζόν όπου μεγάλωσα πολύ, ως άνθρωπος και ως αναβάτης, και έχω πολύ καλό κίνητρο για την επόμενη χρονιά. Το νέο πρότζεκτ της Ακαδημίας VR46 μπορεί να είναι υπέροχο, και με την υποστήριξη της Ducati, ελπίζω ότι μπορούμε να κάνουμε σπουδαία πράγματα".
"Περισσότερο ή λιγότερο ο στόχος αυτής της σεζόν ήταν αυτό που κάναμε. Δεν περίμενα κάτι ιδιαίτερο, αλλά πιστεύω ότι την επόμενη χρονιά μπορούμε να κάνουμε κάτι σπουδαίο".

Και φυσικά, το κερασάκι στην τούρτα αυτής της σεζόν ήταν το γεγονός ότι κατάφερε να το μοιραστεί με τον αδερφό του παρά την διαφορά ηλικίας 19 ετών μεταξύ τους – με κάποιες ιδιαίτερες αναμνήσεις τόσο για τον Marini όσο και για τον Rossi καθώς ο ένας έμπαινε στον κόσμο των MotoGP και ο άλλος αποχωρούσε μετά από μια μεγαλοπρεπή καριέρα. 

"Ήταν χαρά μου να μοιραστώ μαζί του την τελευταία του σεζόν", ανέφερε ο Marini. "Είμαι πραγματικά περήφανος που έφτασα στα MotoGP αρκετά νωρίς ώστε να μπορούσα να περάσω λίγο χρόνο στην πίστα μαζί του".