Ανάμεικτα ήταν τα συναισθήματα του Chaz Davies μετά το τέλος της φετινής σεζόν, με τον αναβάτη της Ducati να είναι ο μεγάλος πρωταγωνιστής στο δεύτερο μισό της χρονιάς.

Ο Davies ήταν αδύνατον να αντιμετωπιστεί από τους αντιπάλους του, καθώς έπαιρνε τη μια νίκη μετά την άλλη, ολοκληρώνοντας τη χρονιά με έξι νίκες στους έξι τελευταίους αγώνες.

Ο Βρετανός έγινε ο πρώτος που καταφέρνει κάτι τέτοιο εδώ και δέκα χρόνια, από την εποχή δηλαδή που αγωνιζόταν ο Troy Bayliss στο Πρωτάθλημα, το 2006. Ο Bayliss είχε κάνει τότε οχτώ συνεχόμενες νίκες.

Παρά το συγκλονιστικό του φινάλε, ο Davies δεν κατάφερε να πάρει τη δεύτερη θέση στο Πρωτάθλημα, όχι διότι δεν το άξιζε, αλλά επειδή ο Jonathan Rea παραχώρησε τη 2η θέση του στον Sykes.

Πλέον, ο Davies - που κέρδισε εφτά από τους οχτώ αγώνες του δεύτερου μισού της σεζόν - τονίζει ότι η Ducati πρέπει να συνεχίσει τη σκληρή δουλειά το χειμώνα, ώστε να παρουσιαστεί το ίδιο δυνατή στην αρχή του 2017.

«Το ότι καταφέραμε και κάναμε το διπλό εδώ, σε μια πίστα που μας δυσκόλεψε πολύ πέρυσι, είναι η απόδειξη ότι έχουμε αντιστρέψει την κατάσταση», ήταν τα πρώτα λόγια του άσου της Ducati.

«Στο πρώτο μισό του αγώνα απλά διαχειριζόμουν τη διαφορά. Αλλά μετά την επανέναρξη είχαμε έναν γρήγορο, μικρό αγώνα. Ήταν δύσκολο να βλέπεις τις ταμπέλες και δεν κοίταγα καθόλου και τις οθόνες».

«Δεν ήξερα λοιπόν πως να διαχειριστώ την κατάσταση. Όμως μετά είδα ότι ο Rea πλησίαζε κι έτσι πίεσα κι άλλο στους τελευταίους γύρους και έκανα ό,τι μπορούσα για να πάρω τη νίκη».

«Είναι μια γλυκόπικρη γεύση και αυτό επειδή τελικά δεν κατάφερα να πάρω τη δεύτερη θέση στο Πρωτάθλημα. Ήμασταν όμως οι γρηγορότεροι στο δεύτερο μισό και θα προσπαθήσουμε να συνεχίσουμε να βελτιωνόμαστε κάθε μέρα».

«Πρέπει να συνεχίσουμε έτσι και τη νέα σεζόν και να είμαστε όσο το δυνατόν πιο σταθεροί σε όλη τη διάρκεια της σεζόν, ώστε να καταφέρουμε να πάρουμε τον Τίτλο στο τέλος».

Ο Chaz Davies ολοκλήρωσε το 2016 με έντεκα νίκες στο ενεργητικό του, δυο περισσότερες από τον Πρωταθλητή Rea και έξι παραπάνω από τον Sykes.

Αυτή είναι αναμφίβολα η καλύτερή του σεζόν στα SBK, μια χρονιά που θα ήταν ενδεχομένως πολύ διαφορετική, αν δεν είχε τις τρεις συνολικά εγκαταλείψεις κατά τη διάρκειά της.