Ο Toni Elias για πολλούς ήταν ο άνθρωπος της χρονιάς του 2006, με μια ασταθή πορεία, στη διάρκεια της χρονιάς, που επηρεάστηκε από τραυματισμούς στην αρχή και ψυχολογική πίεση μετά τα μέσα της αγωνιστικής σεζόν. Στον πρώτο αγώνα, στην ουσία ρίχνοντας τον Valentino Rossi – έστω άθελά του, στην πρώτη στροφή της Jerez, ενώ στον προτελευταίο αγώνα κερδίζοντας μια επική μάχη με τον Rossi και τον Roberts, κατάφερε να συγκεντρώσει τα φώτα της δημοσιότητας του ειδικού τύπου, αλλά και των θεατών του motoGP, για τον θεαματικό του τρόπο οδήγησης, πέρα από όλα τα άλλα. Με όλα αυτά τα στοιχεία και με δεδομένο ότι η ομάδα του άλλαξε προμηθευτή ελαστικών σε σχέση με πέρυσι, τον έκαναν στόχο για την αποκλειστική μας συνέντευξη στο πρώτο φύλλο του περιοδικού. Βρεθήκαμε λοιπόν με τον Toni Elias την Παρασκευή το απόγευμα, μετά τις κατακτήριες χρονομετρημένες δοκιμές, για το πρώτο Grand Prix της χρονιάς στο Κατάρ. Έχει σημασία να πούμε ότι ήταν ιδιαίτερα ευχαριστημένος από το αποτέλεσμα των δοκιμών, καθώς βρέθηκε στην 4η θέση - πρώτος από τους οδηγούς της Honda και έτσι η διάθεσή του ήταν καλή και η ψυχολογία του ανεβασμένη. Toni Elias: το βιογραφικό Γεννήθηκε στην Manresa, λίγο έξω από την Βαρκελώνη στις 26 Μαρτίου του 1983. Η οικογένειά του είχε αντιπροσωπεία μοτοσυκλετών και ο πατέρας του – επίσης Toni – κέρδισε 11 τίτλους στο Ισπανικό Πρωτάθλημα Motocross. Ο πρώτος αγώνας έγινε σε ηλικία μόλις 9 χρόνων, ο πρώτος αγώνας Grand Prix ήταν το Ισπανικό GP το 1999, η πρώτη του νίκη ήλθε στο Ολλανδικό GP το 2001, στα 125cc. Πριν το ξεκίνημα της φετινής χρονιάς είχε 112 εκκινήσεις, 10 νίκες (2 στα 125cc, 7 στα 250cc και 1 στα MotoGP), 9 pole positions, 8 φορές έκανε τον ταχύτερο γύρο του αγώνα και ανέβηκε στο βάθρο των νικητών 30 φορές συνολικά. Είναι ένας από τους 12 μόνο οδηγούς που έχουν κερδίσει έναν αγώνα MotoGP από το 2001 που ήλθε η 4χρονη εποχή και είναι ο 5ος οδηγός που ανήκει στο πολύ κλειστό κλαμπ αυτών που έχουν κερδίσει GP και στις τρεις κατηγορίες, μαζί με τους Rossi, Capirossi, Melandri, Pedrosa. TONΙ ELIAS Ε: Τόνι είσαι ο οδηγός της χρονιάς που πέρασε για πολλούς, με την εκπληκτική νίκη σου στο Εστορίλ. Πως ήταν να περνάς 1ος τη γραμμή τερματισμού σε εκείνο τον αγώνα. Τ.Ε.: ήταν μια εκπληκτική στιγμή, για πολλούς λόγους, πρώτα από όλα γιατί κέρδισα την 1η μου νίκη σε Grand Prix, στην κατηγορία motoGP, δεύτερον γιατί κέρδισα τον Valentino Rossi που είναι ένας φοβερός οδηγός, επίσης τον Kenny Roberts που είναι Παγκόσμιος Πρωταθλητής και ήταν πολύ σημαντική στιγμή για μένα επειδή τότε βρισκόμουν στο όριο, γιατί δεν είχα βρει μια θέση για το 2007. Με τη νίκη αυτή κατάφερα να συνεχίσω στην ομάδα Gresini Team, με την Honda και με τον ίδιο αρχιμηχανικό μου, που ήταν ο άνθρωπος που δούλεψε για μένα και με βοήθησε να πάρω τη νίκη στο Grand Prix του Εστορίλ. E: ο Νίκι Χέιντεν σε ευχαρίστησε στη συνέντευξη τύπου στην Βαλέντσια και αρκετοί δημοσιογράφοι είπαν ότι ήταν αυτοί οι 5 βαθμοί που έδωσαν το Πρωτάθλημα στη Χόντα. Εσύ πως το πήρες αυτό? Τ.Ε.: στον αγώνα δεν σκεφτόμουν για αυτά, δεν σκεφτόμουν ότι έτσι θα βοηθούσα τον Νίκι, το μόνο που σκεφτόμουν ήταν η δική μου απόδοση, γιατί όπως είπα πριν βρισκόμουν σε μια κρίσιμη στιγμή. Αλλά κέρδισα και έμμεσα βοήθησα τον Νίκι, βοήθησα την Χόντα να πάρει το Πρωτάθλημα, με τους 5 βαθμούς διαφορά που πήρα από τον Βαλεντίνο. Ε: και με το συμβάν με τον Ρόσσι στον 1ο αγώνα πέρυσι στην Χερέθ? Ο Ρόσσι μάλλον σε βλέπει σας εφιάλτη. Τ.Ε.: Ναι ο Βαλεντίνο δεν ήταν καθόλου χαρούμενος με αυτό που συνέβη στην Χερέθ, επίσης μετά το Εστορίλ και κυρίως μετά την Βαλέντσια. Αλλά δεν πιστεύω ότι έχασε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα μόνο εξαιτίας μου. Σίγουρα βοήθησα λίγο σε αυτό, αλλά αυτοί έκαναν πάρα πολλά λάθη, όχι λάθη του Βαλεντίνο και έχασαν πολλούς βαθμούς. Ε: Πιστεύεις περισσότερο στον εαυτό σου μετά από εκείνο τον αγώνα? Τ.Ε.: Ναι, θυμάμαι αυτή τη στιγμή και μετά από αυτόν τον αγώνα ξανα-απόκτησα την αυτοπεποίθησή μου. Είχα πια περισσότερη εμπιστοσύνη σε μια μοτοσυκλέτα motoGP, μετά από εκείνο τον αγώνα ξέρω ότι μπορώ να το κάνω και παρά το ότι στον επόμενο αγώνα στην Βαλέντσια είχα πάρα πολλά προβλήματα στις δοκιμές, στον αγώνα – μετά τη μέση κάναμε πάλι έναν καταπληκτικό αγώνα. Ε: Το οδηγικό σου στυλ είναι το ίδιο και πάντα είσαι ένας εντυπωσιακός οδηγός πάνω στη μοτοσυκλέτα. Τώρα με τα 800 πρέπει να αλλάξεις κάτι ή ταιριάζει ακόμη περισσότερο στις νέες μοτοσυκλέτες? Τ.Ε.: όχι, δεν χρειάζεται να αλλάξω κάτι, είναι το οδηγικό μου στυλ, οδηγούσα έτσι τα χιλιάρια και τώρα με τον ίδιο τρόπο τα οκτακοσάρια, χρειάστηκε να προσαρμόσω ελάχιστα κάτι για τη μέση της στροφής, η ταχύτητα στη στροφή αυξήθηκε 15 χιλιόμετρα περίπου, αλλά αυτό το οδηγικό στυλ δεν άλλαξε. Ε: βγαίνεις πάρα πολύ έξω από τη μοτοσυκλέτα, είναι κάτι που το συνήθισες από τα 125 και τα 250? Τ.Ε.: αυτό το στυλ είναι καλό, είναι θεαματικό, αλλά μερικές φορές αντιμετωπίζω κάποια προβλήματα, λόγω αυτού και χρειάζομαι μερικά ειδικά πράγματα, όπως για παράδειγμα λάστιχα! Μερικές φορές ο τεχνικός των ελαστικών που ασχολείται με μένα, τρελαίνεται για αυτό, αλλά τελικά βρίσκουμε μια λύση που δεν δημιουργεί μεγάλο πρόβλημα. E: Τι σημαίνει για σένα η αλλαγή των ελαστικών και το πέρασμα στην Bridgestone? Είναι δύσκολο να προσαρμοστείς στις νέες ρυθμίσεις? Τ.Ε.: ήταν δύσκολο γιατί όταν πήραμε τα Μπρίτζεστον, στις πρώτες δοκιμές ήταν κάπως δύσκολο να προσαρμοστώ. Όταν όμως μου έφεραν αυτό που χρειαζόμουν, άρχισα σιγά – σιγά να αποκτώ περισσότερη εμπιστοσύνη στα νέα λάστιχα και ελπίζω αυτή η εμπιστοσύνη να αυξηθεί στο μέλλον. E: έχετε κάνει κάποια πρόοδο με τα μαλακά λάστιχα δοκιμών της Bridgestone? T.E.: τα λάστιχα είναι ίδια, αυτό που προσπαθούμε να βρούμε είναι οι ρυθμίσεις της μοτοσυκλέτας. Στην Χερέθ αντιμετωπίσαμε πολλά προβλήματα, οι θερμοκρασίες ήταν τελείως διαφορετικές, εδώ στο Κατάρ και το λάστιχο που έφερε η Μπρίτζεστον στην Χερέθ ταίριαζε περισσότερο στις συνθήκες του Κατάρ! Εδώ βρήκαμε κάποια πράγματα, βελτιωθήκαμε σε πολλούς διαφορετικούς τομείς και τελικά με τα μαλακά λάστιχα είναι τελείως διαφορετικά από ότι στο τελευταίο τεστ του χειμώνα που κάναμε εδώ. Βελτιωθήκαμε δύο δευτερόλεπτα με το λάστιχο αγώνα και περίπου το ίδιο με τα μαλακά! E: Πως είναι το κλίμα φέτος στην ομάδα? Τ.Ε.: Η ατμόσφαιρα σε αυτήν την ομάδα πάντα είναι καλή, αλλά πάντα κοιτάζω τη δικιά μου μεριά, τον αρχιμηχανικό μου, τους τεχνικούς μου, τους μηχανικούς μου, αυτούς που ασχολούνται με την τηλεμετρία, με τις αναρτήσεις και το κλίμα τώρα για μένα είναι πολύ καλό γιατί γνωρίζω την ομάδα πολύ περισσότερο από ότι πέρυσι και αισθάνομαι πολύ άνετα. Ε: ο Fausto Gresini είναι κάτι σαν πατέρας για σένα, ή απλά έχετε την επαγγελματική σχέση μάνατζερ – οδηγού? Τ.Ε.: έχω μια νορμάλ σχέση με τον Φάουστο, δεν είχα ποτέ κάποιο πρόβλημα μαζί του, που είναι πολύ σημαντικό και όλα πάνε καλά. Είμαι άνετα μαζί του γιατί προσπαθεί για το καλύτερο για μας. Για παράδειγμα είχαμε μεγάλα προβλήματα με τα λάστιχα το χειμώνα και ο Φάουστο μας βοήθησε σημαντικά σε αυτό. Ε: τι έγινε με τον Alex Criville που τον είχες ως σύμβουλο πέρυσι, γιατί δεν είναι κοντά σου φέτος? Τ.Ε.: δεν έχω κανένα πρόβλημα με τον Άλεξ, η σχέση μου είναι καταπληκτική μαζί του, επίσης στους αγώνες και φέτος είναι κοντά μου μερικές φορές και τρώμε μαζί το βράδυ, δεν υπάρχει πρόβλημα. Απλά η επαγγελματική μας σχέση είναι τελείως διαφορετική, γιατί ξεκίνησε να δουλεύει με την ισπανική τηλεόραση και τώρα είναι σχολιαστής των αγώνων. Πέρυσι προσπάθησε να δημιουργήσει μια καλή ατμόσφαιρα για μένα, το καταφέραμε και τώρα έχει αυτήν τη νέα πρόκληση στην τηλεόραση και το σέβομαι αυτό. Η σχέση μας συνεχίζει να είναι καλή και στη διάρκεια της εβδομάδας – ο Άλεξ έχει ένα γυμναστήριο – πηγαίνω κάθε μέρα εκεί, η σχέση μας δεν άλλαξε. Ε: πως άρχισες τους αγώνες? Μπορούσες να φανταστείς στα όνειρά σου ήταν το να γίνεις ένας οδηγός motoGP και να κερδίζεις αγώνες? Τ.Ε.: όχι, όχι, γιατί πριν 16 -17 χρόνια όταν ήμουν παιδί απλά ήθελα να διασκεδάζω με μηχανάκια, τίποτε παραπάνω. Στον 2ο μου αγώνα, τότε, βρήκα ένα λίγο μεγαλύτερο 2 – 3 χρόνια από μένα και με ρώτησε «θέλεις να γίνεις οδηγός σαν τον Γουέιν Ρέινι, τον Ντούχαν ή τον Άλεξ Κριβιγιέ?». Έμεινα έκπληκτος και εκείνη τη στιγμή είπα: ναι, θέλω μια μέρα να γίνω οδηγός όπως αυτά τα είδωλα για μένα. Εκείνη τη στιγμή άρχισα να το σκέφτομαι και μετά από πολλά χρόνια κάνω την ίδια δουλειά – δεν κέρδισα αυτά που εκείνοι κέρδισαν – αλλά μπορεί μια μέρα.