του Δημήτρη Διατσίδη

Η νέα Ισπανική πίστα της Ανδαλουσίας, με μήκος πάνω από πέντε χιλιόμετρα, φιλοξένησε τους δημοσιογράφους από όλον τον κόσμο, για την παρουσίαση και οδήγηση της νέα Streetfighter V4 της Ducati, που για το 2023, δέχεται κάποιες αναβαθμίσεις. Είναι μια γυμνή μοτοσυκλέτα πιστή στο δόγμα των “μαχητών των δρόμων”, όπως ονομάζονται οι επιθετικές σούπερσπορ χωρίς φέρινγκ! 

Οι Ιταλοί λένε ότι η “Fight Formula”, η συνταγή του νέου “μαχητή” είναι: Κινητήρας Desmosedici Stradale + Διπλά Φτερά + Ηλεκτρονικά από την Panigale V4 + 178 κιλά + Ψηλό Τιμόνι + 208 ίπποι! Δηλαδή πήραν την πολύ πετυχημένη Superbike Panigale V4 του 2023, της αφαίρεσαν το φέρινγκ, ρύθμισαν λίγο τον κινητήρα με -7.5 ίππους (φυσικά και οι 208 είναι εξωφρενική δύναμη), της έβαλαν ένα ψηλό τιμόνι και τέσσερα αεροδυναμικά φτεράκια (δύο σε κάθε πλευρά), άλλαξαν την σχέση μετάδοσης της πρώτης ταχύτητας, κάνοντάς της πιο κοντή από την πολύ μακρυά της Panigale, της έβαλαν πιο άνετη σέλα, αλλά πήρε και 3 κιλά σε σχέση την Panigale!

Πέρα από αυτά άλλαξαν και λίγα πράγματα σε σχέση με το προηγούμενο μοντέλο του 2020, που βελτιώνουν περαιτέρω την ήδη πολύ καλή εκείνη μοτοσυκλέτα. Το σημείο έδρασης του ψαλιδιού ανέβηκε κατά 4 χιλιοστά, για καλύτερη συμπεριφορά στις εξόδους των στροφών κατά το άνοιγμα του γκαζιού. Η σέλα είναι λίγο πιο παχιά στα 60 χιλιοστά, για μεγαλύτερη άνεση. Το ρεζερβουάρ μεγάλωσε κατά ένα λίτρο ως προς τη χωρητικότητα και διαμορφώθηκε ώστε να στηρίζει καλύτερα τα πόδια του οδηγού στη διάρκεια του φρεναρίσματος. 

Με όλα αυτά έφτασαν μια αναλογία ιπποδύναμης / βάρος στο φοβερό νούμερο 1.05, τη στιγμή που οι άμεσοι αντίπαλοι φτάνουν μόλις τα 0.84!

Βέβαια εδώ να πούμε ότι το προηγούμενο μοντέλο, παρά την υπεροχή σε δύναμη, έκανε στην πίστα των Σερρών ίδιο χρόνο με τον αντίπαλο και έτσι τώρα όλες οι αναβαθμίσεις έχουν σκοπό τη βελτίωση της συμπεριφοράς και των χρόνων στην πίστα, όπως χαρακτηριστικά μας είπαν οι δημιουργοί της. 

Για του λόγου το αληθές μπήκαμε στη νέα πίστα της Ανδαλουσίας, που βρίσκεται δίπλα στην παλιότερη της Αλμερίας και μάλιστα με ένα συνδετικό δρόμο, μπορούν να δημιουργήσουν μια τεράστια πίστα εννέα χιλιομέτρων!

Μπήκαμε στο πρώτο 20λεπτο με τη χαρτογράφηση στη λειτουργία “Sport” που δίνει τη δύναμη όχι εντελώς άμεσα, αλλά με μια μικρή υστέρηση και έχει προεπιλεγμένες παραμέτρους επέμβασης των ηλεκτρονικών στο μέσον περίπου των διαθέσιμων ρυθμίσεων. Βασικά μάθαμε την πίστα και πήραμε μια πρώτη γεύση της νέας Streetfighter που μας θύμισε την Panigale, αλλά με πιο άνετη θέση οδήγησης και λιγότερο απαιτητική στο να πάει γρήγορα.

Τα ελαστικά που επιλέχθηκαν ήταν σλικ Pirelli σε γόμα SC1, που τώρα είναι από τις πιο σκληρές γόμες της Ιταλικής εταιρίας που προμηθεύει αποκλειστικά το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Superbike. 

Από τη δεύτερη είσοδό μας στην πίστα και μέχρι την έκτη, η χαρτογράφηση άλλαξε στη λειτουργία “Race”, με αρκετά πιο άμεση απόκριση του μοτέρ στο άνοιγμα του γκαζιού και την παρέμβαση των ηλεκτρονικών να μειώνεται αισθητά. Καταλήξαμε να χρησιμοποιούμε το Traction Control στη θέση 2 από τις 8, το κοντρόλ σούζας στο 2 από 8, το Slide Control στο 2 και το Engine Brake στο 1 από 3 ρυθμίσεις. 

Η μοτοσυκλέτα μας έδωσε όλα όσα υπόσχεται: Τρομερή δύναμη που τώρα μεταφέρεται καλύτερα στην άσφαλτο στις εξόδους των στροφών. Εκπληκτική επιβραδυντική ικανότητα, με φοβερή αίσθηση από το σύστημα φρένων της Brembo. H Ohlins με την ηλεκτρονικά αυτορυθμιζόμενη ανάρτηση βοηθάει σε κάθε φάση του στριψίματος. Η νέα ρύθμιση της ροπής που μειώνεται από τα ηλεκτρονικά, στο κλείσιμο του γκαζιού, σε κάθε ταχύτητα του κιβωτίου, βοήθησε να έχουμε ομαλότερη είσοδο στη στροφή και άρα να δίνουμε μικρότερη μάχη με τη μοτοσυκλέτα και άρα να είμαστε περισσότερο ξεκούραστοι. Όλα αυτά έδωσαν μια συνολική αίσθηση ότι μπορέσαμε να οδηγήσουμε στα όρια και να πλησιάσουμε αρκετά τους χρόνους της Panigale. 

Τελικά όλη αυτή η δουλειά που γίνεται στην εξέλιξη ενός μοντέλου, κάθε χρόνο, δίνει καρπούς και έρχεται να μας θυμίσει ότι όλα τα καλά που ανακαλύπτει μια εταιρία όπως η Ducati, μέσα στους Αγώνες, γίνονται κτήμα μας και μπορούμε και εμείς να παίρνουμε μια γεύση από την οδήγηση που κάνουν οι κορυφαίοι οδηγοί του MotoGP & WSBK.

Μάλιστα στη δοκιμή μας είχαμε τη χαρά να οδηγήσουμε – πέρα από τους Dario Marchetti & Alex Valia της Ducati – με τον νικητή πριν λίγες ημέρες της Daytona 200 Josh Herrin και τον πρώην οδηγό MotoGP Karel Abraham, που και οι δύο ήταν τρομακτικά γρήγοροι και έδωσαν ένα εξαιρετικό σόου οδήγησης στο μεσημεριανό διάλειμμα. 

Στην πίστα της Ανδαλουσίας ήταν και η extreme έκδοση SP2, που πάει τα πράγματα ακόμη πιο μακρυά, με 220 ίππους και 5.5 λιγότερα κιλά, φτάνοντας την αναλογία ιπποδύναμης / βάρος στο απίστευτο 1.15! Με τιμή πάνω από 40,000€ θα αναρωτηθεί κανείς αν έχει νόημα η αγορά μιας τέτοιας μοτοσυκλέτας και αν ποτέ κανείς μας θα καταφέρει να εκμεταλλευτεί όλα αυτά τα άλογα και την ελαφρότητα των ανθρακονημάτων, αλλά σίγουρα από την άλλη μεριά υπάρχει μια γοητεία όλης αυτής της υπερβολής!

Με την ευκαιρία να πούμε ότι ήταν 77η διαφορετική ασφάλτινη πίστα που οδηγήσαμε, κάτι που δεν έχει κάνει κάποιος άλλος Έλληνας δημοσιογράφος και γενικά ελάχιστοι δημοσιογράφοι και οδηγοί αγώνων, όπως μας είπε ο Τσέχος Karel Abraham.