«Το θέαμα λείπει από τα MotoGP» είναι μια φράση που ακούγεται όλο και πιο συχνά, και δικαιολογημένα. Αν με το θέαμα εννοούμε μάχες γεμάτες προσπεράσεις μέχρι τον τελευταίο γύρο για τη νίκη, τότε απουσιάζει στην μεγάλη κατηγορία. Άλλο όμως είναι να το λένε οι οπαδοί ή τα ΜΜΕ, και άλλο είναι να το λέει ένας από τους ιστορικούς (και πιο γενναιόδωρους) χορηγούς του παγκοσμίου πρωταθλήματος.

Η Repsol έκανε ακριβώς αυτό και χρησιμοποίησε τις σελίδες του ιστολογίου της για να στείλει ένα πολύ σαφές μήνυμα: η τεχνολογική εξέλιξη προκαλεί σημαντική ζημιά στους αγώνες μοτοσυκλετών. Όταν μια εταιρεία όπως η Repsol αποφασίσει να πάρει χαρτί και στυλό (μεταφορικά, στην ηλεκτρονική εποχή), πρέπει να διαβάσουμε προσεκτικά τι γράφει. Γιατί είναι ξεκάθαρο ότι θέλει να στείλει ένα μήνυμα.

Βασικά, το άρθρο λέει για τη γέννηση των MotoGP ως κατηγορίας με πολύ ελεύθερους κανονισμούς ("Υπήρχαν όλοι οι τύποι διαμορφώσεων κινητήρα: V5, V4, straight-four, straight-three…"), οι οποίοι στη συνέχεια άλλαξαν. Πρώτα με την εισαγωγή το 2009 ενός αποκλειστικού προμηθευτή ελαστικών, μετά το 2015 με την ενιαία μονάδα ελέγχου, όλα τα τεχνικά μέσα για να μην υπάρχουν τεράστιες διαφορές ανάμεσα στις μοτοσυκλέτες και να παραχθεί περισσότερο θέαμα: «που μας κάνει να έχουμε το πιο ισορροπημένο πρωτάθλημα στην ιστορία».

Τα πράγματα, ωστόσο, έχουν ξεφύγει από κάθε έλεγχο. "Αυτή τη σεζόν η κατάσταση έχει επιδεινωθεί σε σημείο που είναι όλο και πιο δύσκολο να προσπεράσεις. Η εφαρμογή νέων τεχνολογιών, όπως η μαζική χρήση αεροδυναμικών στοιχείων, ή τα συστήματα που τροποποιούν το ύψος της μοτοσυκλέτας για να αποκτήσουν αποτελεσματικότητα στην επιτάχυνση, κάνουν τις προσπεράσεις όλο και πιο δύσκολες. Δεν εξαρτάται πλέον μόνο από τις δυνατότητες του κινητήρα  και τις ικανότητές του αναβάτη. Όλοι οδηγούν πιο γρήγορα και φρενάρουν σε λιγότερο χρόνο, και αυτό καθιστά πολύ πιο δύσκολο για κάποιον να κερδίσει αρκετό χρόνο και μέτρα για να εκτελέσει τον ελιγμό προσπέρασης με ασφάλεια".

Εδώ το μήνυμα είναι ξεκάθαρο: η τεχνολογία καταστρέφει τους αγώνες μοτοσυκλετών ή μάλλον το θέαμα τους. Όπως συνέβη στη Formula 1 με πολύ γρήγορα μονοθέσια, που όμως έκαναν αδύνατη την προσπέραση. Οι οπαδοί, ωστόσο, δεν νοιάζονται αν καταρρίπτονται συνεχώς τα ρεκόρ πίστας, αν οι αγώνες περιορίζονται σε τρενάκια αναβατών από το σβήσιμο των φώτων μέχρι το πέσιμο της καρό σημαίας. 

"Μια λεπτομέρεια που δεν μπορεί να αγνοηθεί σχετικά με αυτήν την τεχνολογία - αναφέρεται στην αεροδυναμική - είναι η επιρροή της στη φυσική κατάσταση των αναβατών. Οι μυϊκοί τραυματισμοί στους πήχεις τους γίνονται όλο και πιο συχνοί, ένα κοινό πρόβλημα για τους περισσότερους αναβάτες. Μεγάλο μέρος της ευθύνης για αυτό ανήκει στην αεροδυναμική. Τα φτεράκια και άλλες συσκευές που εφαρμόζουν μεγάλο φορτίο στις μοτοσυκλέτες τις κάνουν πιο δύσκολες στην οδήγηση".

Η Repsol θυμάται πώς το HRC, όταν επικεφαλής του ήταν ο Shuhei Nakamoto, έκανε αεροδυναμικά πειράματα στα 500cc και το κέρδος του γύρου ήταν 2 δευτερόλεπτα, αλλά αφέθηκαν στο ράφι επειδή "ήταν καταστροφικά για τα χέρια του αναβάτη καθώς δεν μπορούσαν να οδηγούν συνεχώς με αυτόν τον ρυθμό”.

Το τελευταίο σημείο, αυτή τη φορά όχι τεχνικό αλλά όσον αφορά τη διοργάνωση, είναι η διάρκεια του πρωταθλήματος. Φέτος δεν θα διεξαχθούν 21 αγώνες, αλλά μόνο λόγω της ακύρωσης του Φινλανδικού GP. "Οι αναβάτες πρέπει να μπορούν να αποδίδουν σε περισσότερους από οκτώ συνεχείς μήνες αγώνων, πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα για ανταγωνισμό κορυφαίου επιπέδου. Το πρωτάθλημα έχει γίνει μια δοκιμασία συνέπειας και είναι σχεδόν πιο σημαντικό να μην κάνεις λάθη ή να μην συγκεντρώνεις μηδενικά ή λίγους βαθμούς από το σπάνιο πλεονέκτημα που δίνει μια νίκη έναντι της δεύτερης ή τρίτης θέσης. Γι' αυτό οι αναβάτες είναι κάπως πιο συντηρητικοί".

Η ανάλυση είναι αναμφίβολα σωστή και το γεγονός ότι ένας τόσο μεγάλος και κεντρικός χορηγός μπήκε στον κόπο να το κάνει θα πρέπει να χτυπήσει τον κώδωνα του κινδύνου για τη Dorna. Η φούσκα μπορεί να σπάσει και οι επενδυτές να τραπούν σε φυγή, όπως ήδη κάνουν οι θεατές από ορισμένες πίστες.

Το σχόλιο της Repsol είναι μεν εταιρικό, αλλά μπορούν πολλοί οπαδοί να ταυτιστούν με αυτό: "Με αυτήν την προσέγγιση, είναι εύκολο να καταλάβουμε γιατί μας λείπει ο Marc Márquez, φιλόδοξος και μη κομφορμιστής, ξεχώριζε πάντα με τον συνεχή αγώνα του για τη νίκη, προσπαθώντας μέχρι την τελευταία στροφή όπου του δινόταν η ευκαιρία. Με αυτόν σε βέλτιστη κατάσταση, η μαχητικότητα και το θέαμα είναι εγγυημένα".

Το τελευταίο αυτό σχόλιο έχει μια μεγάλη δόση αλήθειας, τα MotoGP όμως δεν έχουν ούτε την δυνατότητα ούτε την πολυτέλεια να περιμένουν το θέαμα να προσφέρεται από έναν μόνο αναβάτη, καθώς μετά η φυγή τους είναι καταστροφική για το άθλημα, όπως δείχνουν οι περιπτώσεις των Valentino Rossi και, προς το παρόν, του Marc Marquez.