Ο Wayne Gardner, Παγκόσμιος Πρωταθλητής στα 500cc το 1987 (με μια Honda NSR500), γιόρτασε πρόσφατα τα 50ά γενέθλιά του. Ο Αυστραλός αναβάτης ξεκίνησε να αγωνίζεται στη Μεγάλη Κατηγορία το 1983 και αποσύρθηκε στο τέλος της σεζόν του 1992. Αργότερα συνέχισε να τρέχει σε αγώνες αυτοκινήτων, στο Αυστραλέζικο Πρωτάθλημα V8 Supercar και στο Ιαπωνικό Πρωτάθλημα GT.

Ακολουθούν δηλώσεις για τον Gardner, από παλιούς συνεργάτες του καθώς και από αντιπάλους του, από την εποχή που έτρεχε στα 500cc:

Michael Doohan (5 φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής στα 500GP)

"Είναι δύσκολο να πιστέψω ότι έχουν περάσει είκοσι χρόνια από τότε που αγωνιζόμουν μαζί με τον Wayne στην ομάδα Rothmans Honda, το 1989. Οι αναμνήσεις μου από εκείνον είναι εξαιρετικές, ιδιαίτερα σε ότι αφορά την αφοσίωσή του. Ποτέ δε θα ξεχάσω την αποφασιστικότητά του και το πάθος του για νίκη. Οι πρώτες αναμνήσεις που έχω από τον Wayne είναι από τα μέσα του '80 όταν τον είδα να αγωνίζεται στο Surfers Paradise και πραγματικά με είχε εντυπωσιάσει. Εκτός αγώνων ήταν ένας ευχάριστος άνθρωπος, με πολύ humour, ειδικά μετά από μερικές μπύρες. Έχουμε αρκετές κοινές αναμνήσεις που ακόμα με κάνουν και γελάω. Σήμερα, είναι πραγματικά πολύ ευχάριστο που τον βλέπω να απολαμβάνει τη ζωή με την οικογένειά του."

Wayne Rainey (3 φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής στα 500GP)

"Όταν ήρθα στα 500cc το 1988, ο Eddie Lawson μου είπε για τον Wayne Gardner, που ήταν ο δυσκολότερος αντίπαλος της καριέρας του. Παρόλα αυτά, δεν του έδωσα ιδιαίτερη προσοχή μέχρι το Αυστραλιανό GP του 1989, όπου πάλεψε σκληρά για τη νίκη με τον Kevin Magee, τον Christian Sarron και με εμένα. Ο Gardner κέρδισε αυτό τον αγώνα και εγώ τερμάτισα δεύτερος. Μετά τον τερματισμό, ο Gardner με πλησίασε λέγοντάς μου, "Σήμερα ήμουν πολύ καλός!" Βρεθήκαμε αντιμέτωποι πολλές φορές στην καριέρα μας, αλλά εκείνη τη μέρα ο Wayne δεν ήταν απλά καλός, ήταν ο καλύτερος. Του εύχομαι χρόνια πολλά."

Kenny Roberts (3 φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής στα 500GP)

"Ο Wayne Gardner ποτέ δεν έτρεχε για να τερματίσει δεύτερος, πάντα έτρεχε για τη νίκη. Ακόμα κι όταν έπεφτε δε σταματούσε την προσπάθειά του. Πραγματικά, έκανε τα πάντα για να νικήσει!"

Randy Mamola (4 φορές δεύτερος στην τελική κατάταξη των 500GP)

"Η καλύτερή μου ανάμνηση από τον Gardner είναι από την πίστα της Jarama, στα μέσα του '80. Ο Wayne επισκέφτηκε τον Dr Costa εξ αιτίας ενός τραυματισμού του και ο Costa του έδωσε κάτι υπόθετα. Την επόμενη μέρα ο Costa τον ρώτησε πως αισθανόταν και ο Gardner απάντησε πως ένιωθε καλύτερα, αλλά είχε δυσκολευτεί να καταπιεί τα χάπια που του είχε δώσει! Μέχρι τότε, πίστευα ότι κανείς δεν μπορούσε να καταπιεί ένα υπόθετο. Παρεμπιπτόντως, ο Gardner ήταν ένας εξαιρετικός αναβάτης..."

Donna Kahlbetzer (πρώτη γυναίκα του Wayne Gardner)

"Θυμάμαι το 1990 στο Αυστραλιανό GP. Ο Wayne είχε έναν τραυματισμένο καρπό, μια μοτοσυκλέτα, που δε δούλευε τόσο καλά και όλη την πίεση πάνω του για να κερδίσει τον αγώνα. Με κοίταξε και είδα το φόβο στα μάτια του, κάτι που δεν είχα ξαναδεί στο παρελθόν. "Donna, δεν ξέρω αν μπορώ να το κάνω", μου είπε. Δεν τον είχα ξαναδεί να αμφιβάλει για τον εαυτό του. Παρόλα αυτά, κέρδισε τον αγώνα. Ήταν ένας ήρωας για την Αυστραλία, όπως ήταν πάντα ένας ήρωας και για εμένα."

Kazuhiko Tsunoda (Αρχιμηχανικός Honda R&D)

"Οι καλύτερές μου αναμνήσεις από τον Gardner είναι από τις χρονιές 1989 και 1990, στα 500cc και στον 8ωρο αγώνα της Suzuka. Εκείνες οι μοτοσυκλέτες ήταν τερατώδεις και ιδιαίτερα δύσκολες στον έλεγχό τους. Δεν ξεχνάω με τίποτα τον αγώνα των 500cc στο Phillip Island το 1990. Ο Wayne σχεδόν γκρεμίστηκε από τη μοτοσυκλέτα, κατάφερε όμως να τη σηκώσει και να πάρει τη νίκη μπροστά στο κοινό της πατρίδας του. Είναι πολύ ευχάριστο να μαθαίνω ότι περνάει καλά και είναι χαρούμενος, στα 50 του χρόνια."

Δημήτρης Διατσίδης (MotoGP World)

 O Wayne Gardner ήταν ο πρώτος Παγκόσμιος Πρωταθλητής με τον οποίο είχα one-to-one συνέντευξη, το Μάιο του 1988 στην πίστα της Jarama, στην Ισπανία, για το περιοδικό 4 τροχοί, που τότε φιλοξενούσε ως ένθετο την ενότητα 2 τροχοί. Δύο χρόνια αργότερα έγινε ο ήρωάς μου, μετά την εμπνευσμένη οδήγησή του, στο GP της Αυστραλίας, όπου κέρδισε μια επική μάχη με τους Schwantz, Doohan, Rainey, παλεύοντας με το «κτήνος», την Rothmans – Honda NSR500, με το φέρινγκ του να σέρνεται στην άσφαλτο στις στροφές, αφού είχε φύγει από τη θέση του, λόγω του κτυπήματος του σώματος του Gardner επάνω του, σε μια προσπάθεια να γλιτώσει ένα high-sighting! Η συγκίνηση ήταν μεγάλη όταν ξαναβρεθήκαμε το 2007 στην Valencia, οδηγώντας τις μοτοσυκλέτες του MotoGP, μετά τον τελευταίο αγώνα της χρονιάς.