Ο Andrea Dovizioso ήταν δεύτερος, πίσω από τον Marc Marquez, τόσο το 2017 όσο και το 2018. Πώς, όμως, καταφέρνει να ανταπεξέλθει απέναντι στις ικανότητες του μεγαλύτερού του αντιπάλου και πώς το στυλ οδήγησης έχει αλλάξει από τότε που ανέβηκε στην κορυφαία κατηγορία;

Κείμενο Mat Oxley - μετάφραση Νίκος Μπλούνας / φωτογραφίες αρχείου

Αναδημοσίευση από το περιοδικό MOTOGP WORLD Τεύχος Νο96 (Ιανουάριος – Φεβρουάριος 2019)

Ο ΤΡΟΠΟΣ ΠΟΥ ΟΔΗΓΩ!

Πώς έχει αλλάξει η τεχνική οδήγησης, το στυλ, όλα αυτά τα χρόνια που είσαι στη μεγάλη κατηγορία (από το 2008 και μετά);

A.D.: Έχει αλλάξει πολύ. Οι μοτοσυκλέτες έχουν αλλάξει πολύ, όπως και η ένταση που απαιτείται πάνω σε μια τέτοια μοτοσυκλέτα έχει αλλάξει. Έτσι, πρέπει να είσαι πολύ πιο αθλητικός κι αυτό επειδή είναι αδύνατον να είσαι γρήγορος για 45 λεπτά σε τέτοια επίπεδα έντασης, χωρίς να είσαι πολύ, πάρα πολύ γυμνασμένος. Αυτό είναι το πρώτο, το δεύτερο είναι τα ηλεκτρονικά. Κι αυτά έχουν αλλάξει πολύ: είναι πολύ καλύτερα, όπως καλύτερος είναι και ο τρόπος που τα διαχειριζόμαστε. Αυτές είναι οι μεγαλύτερες αλλαγές που επηρεάζουν και την τεχνική οδήγησης. Επιπλέον, έχουν αλλάξει και οι Αγώνες μιας και υπάρχουν πολλοί καλοί οδηγοί που είναι κοντά στους πιο γρήγορους.

Τα ελαστικά παίζουν και αυτά ρόλο στην τεχνική και στο στήσιμο της μοτοσυκλέτας. Τι αλλαγές ήρθαν με τη μετάβαση από τα Bridgestone σ’ αυτά της Michelin;

A.D.: Δεν είναι αν το ένα ελαστικό είναι καλύτερο από το άλλο, ή αν η μια εταιρεία είναι καλύτερη από την άλλη. Απλά θέλουν διαφορετικό τρόπο οδήγησης. Αν κοιτάξει κανείς τους χρόνους, κάποιες φορές θα δει ότι είμαστε πιο γρήγοροι με τα Bridgestone και κάποιες φορές με τα Michelin. Γι’ αυτό και δεν μπορούμε να πούμε αν το ένα είναι καλύτερο από το άλλο. Είναι απλά διαφορετικά. Όταν υπάρχει τέτοια αλλαγή, τότε το

σημαντικό δεν είναι ποιο είναι καλύτερο από το άλλο, αλλά το να προσαρμοστείς. Με τα Michelin η πιο μικρή λεπτομέρεια μπορεί να έχει μεγάλο αντίκτυπο και γι’ αυτό πολλές φορές αναβάτες και ομάδες χάνουν το δρόμο, ενώ η απάντηση είναι πολύ κοντά τους. Τις πιο πολλές φορές είναι δύσκολο να καταλάβεις τι πρέπει να κάνεις και πολλές φορές ακούω κάποιους να λένε: «είμαστε εντελώς στα σκ@τ@!, δεν είναι δυνατόν!» Δεν νομίζω όμως ότι αυτή είναι η πραγματικότητα. Απλά έχεις την αίσθηση ότι όλα είναι άσχημα, όμως η απάντηση είναι πολύ κοντά. Αυτό είναι το χαρακτηριστικό αυτών των ελαστικών. Με τα Bridgestone τα πράγματα ήταν εντελώς διαφορετικά.

Πώς έχει επηρεάσει η αλλαγή της μονομάρκας τον τρόπο με τον οποίο επιτίθεσαι στις στροφές;

A.D.: Ο τρόπος που προσεγγίζω τη στροφή είναι περίπου ίδιος και με τα δυο ελαστικά. Και αν ήμουν καλός στη χρήση των Bridgestone, είμαι καλύτερος στη χρήση των Michelin. Η διαφορά με τα Michelin είναι ότι πολλοί αρχίζουν και νοιώθουν το όριο όταν κλειδώνει ο μπροστινός τροχός, στα φρένα στο τέλος μιας ευθείας, κάτι που ήταν αδύνατο να γίνει με τα Bridgestone. Είναι κάτι που πολλοί δεν είχαν βιώσει παλιότερα.

Πρέπει, επομένως, να είσαι πολύ ευαίσθητος με το μπροστινό φρένο και ελαστικό;

A.D.: Ναι. Προσπαθείς να μην χάσεις πρόσφυση, αλλά και να είσαι γρήγορος με ασφαλή τρόπο. Δεν μπορώ να φορτίσω το μπροστινό ελαστικό με τον τρόπο που το έκανα με τα Bridgestone, όμως το φορτίζω περισσότερο εν συγκρίσει με τους άλλους. Φρενάρω πολύ δυνατά και ως εκ τούτου «παίζω» περισσότερο με την πρόσφυση του μπροστά μέρους, απ’ ότι οι ανταγωνιστές μου. Έτσι έχω και καλύτερη πληροφόρηση από το μπροστινό και μαθαίνεις πως να το διαχειρίζεσαι. Με τα Michelin φρενάρεις μόνο όταν είσαι όρθιος στην ευθεία. Η μεγάλη διαφορά με αυτά τα ελαστικά είναι ότι πρέπει να είσαι πολύ ομαλός και πολύ αργός με τις κινήσεις σου. Αν πιέζεις, για παράδειγμα, το μπροστινό ελαστικό σε όλη την απόσταση μέχρι τα μισά της στροφής, τότε πρέπει να αφήσεις πολύ, πολύ, πολύ αργά τα φρένα, να στρίψεις τη μοτοσυκλέτα και ν’ ανοίξεις το γκάζι. Κι αυτό επειδή η διαφορά ανάμεσα στη φόρτιση και την αποφόρτιση των ελαστικών είναι πολύ άσχημη με τα Michelin.

Επομένως πρέπει ν’ αφήσεις το λάστιχο να επανέλθει στην αρχική του κατάσταση πολύ αργά.

A.D.: Ναι, πιο αργά απ’ ότι με τα Bridgestone. Η άλλη μεγάλη διαφορά είναι ότι με τα Bridgestone έπρεπε να χρησιμοποιείς το μπροστά ελαστικό για τα πάντα, μιας και δεν είχες πολύ πρόσφυση στο πίσω. Τώρα, με τα Michelin, πρέπει να κάνεις τα πάντα με το πίσω ελαστικό. Αυτό χρησιμοποιείς περισσότερο για να φρενάρεις, να στρίψεις και να επιταχύνεις.

Πρέπει πάντα να προσέχεις τη «ζωή» του πίσω ελαστικού στον Αγώνα;

A.D.: Απλά μαθαίνω κάθε μέρα που περνάει με τα Michelin. Κάθε φορά που οδηγείς τη μοτοσυκλέτα μαθαίνεις και κάτι. Το 2017 καταλάβαμε πως να διαχειριζόμαστε το πίσω ελαστικό και αυτό ήταν ένα από

τα μυστικά για τα αποτελέσματά μου εκείνη τη σεζόν. Τώρα όλοι είναι γρήγοροι και το λιγότερο 10 οδηγοί μπορούν να κάνουν τον ίδιο χρόνο, όμως δεν κερδίζεις έτσι στο MotoGP. Ο τρόπος για να φτάσεις στη νίκη έχει αλλάξει και δεν είναι πάντα ο ίδιος. Κάποιες φορές πρέπει να συντηρείς τα ελαστικά από την αρχή του Αγώνα, ενώ άλλες μπορείς να πιέσεις πιο πολύ στην αρχή. Κάθε φορά είναι και διαφορετικός ο τρόπος: εξαρτάται από τα ελαστικά που φέρνει η Michelin.

Μετά τους πρώτους Αγώνες του ’18, είπες ότι το πίσω σλικ ελαστικό της Michelin άλλαξε. Πως;

A.D.: Νομίζω ότι δεν έχουμε τόσο καλή πρόσφυση στο πίσω ελαστικό όπως είχαμε πέρυσι. Από την άλλη όμως, όταν γλιστράς στην είσοδο ή την έξοδο, αυτό γίνεται με περισσότερο γραμμικό τρόπο. Επομένως υπάρχουν τα θετικά και τα αρνητικά. Πρέπει πάντα να προσαρμόζεσαι. Αυτό είναι το άθλημά μας. Πρέπει να

προσαρμόζεις τον τρόπο που θα χρησιμοποιήσεις το μπροστινό φρένο, το πίσω, τις γραμμές σου κτλ. Κάθε φορά όλα αλλάζουν. Αυτή είναι η δουλειά μας, να καταλάβουμε τι χρειάζεται για να πάρουμε το μέγιστο από τη μοτοσυκλέτα και τα ελαστικά. Σε κάποιες πίστες δεν μπορείς να πάρεις το καλύτερο δυνατό από το πίσω ελαστικό, μιας και αν μπαίνεις ή βγαίνεις από τις στροφές με όλη τη δύναμη δεν θα έχεις ελαστικό για το τέλος του Αγώνα. Έτσι δεν μπορείς ν’ ανοίγεις το γκάζι όποτε θέλεις, πρέπει να περιμένεις... η διαφορά είναι πολύ μικρή. Αλλά όταν είσαι στο όριο, τα μικρά πράγματα γίνονται μεγάλα.

Ξέρεις που είσαι, πριν να ξεκινήσει ο Αγώνας; Ίσως από τις ΕΔ4;

A.D.: Ποτέ δεν έχεις την τέλεια αίσθηση κι έτσι χρησιμοποιείς την πληροφόρηση που έχεις από τα ελαστικά για να καταλάβεις αν είναι καλύτερο να κάνεις αυτό ή το άλλο. Μέσα στον Αγώνα όμως, είναι σχεδόν αδύνατον να καταλάβεις που είσαι και αν φτάσεις στο όριο, όταν το ελαστικό έχει σχεδόν τελειώσει, τότε την έβαψες.

Προτιμάς αυτού του είδους τους Αγώνες, με τα Michelin και τα χαμηλότερου επιπέδου ενιαία ηλεκτρονικά, επειδή είσαι ένας οδηγός που σκέφτεται περισσότερο μέσα στον Αγώνα;

A.D.: Ναι, το προτιμώ έτσι. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Στη μεγάλη κατηγορία όλοι είναι πολύ γρήγοροι, αλλά λιγότεροι από τους μισούς έχουν την ικανότητα να είναι γρήγοροι αλλά και να μπορούν να συντηρούν σε καλή κατάσταση τα ελαστικά τους. Αυτό είναι που κάνει τεράστια διαφορά.

Πώς έχει αλλάξει η τοποθέτηση του σώματός σου πάνω στη μοτοσυκλέτα, μέσα σ’ όλα αυτά τα χρόνια;

A.D.: Όχι τόσο πολύ και ίσως να έχω αλλάξει τη θέση μου πάνω στη μοτοσυκλέτα λιγότερο απ’ ότι οι άλλοι. Αλλά πάντα δουλεύω πάνω σ’ αυτό, παρά το ότι δεν την έχω αλλάξει πολύ. Δείτε όμως τ’ αποτελέσματά μου! Κοιτώντας τους πιο νέους οδηγούς, τον Marc ή κάποιους από την Moto3, τότε ενδεχομένως να πιστέψει κανείς ότι δεν γίνεται να είσαι γρήγορος παρά μόνο αν οδηγείς με τον τρόπο που το κάνουν αυτοί. Όμως δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Υπάρχουν κάποια πλεονεκτήματα αν οδηγείς έτσι, αλλά δεν σκέφτομαι με τον ίδιο τρόπο που σκέφτονται οι περισσότεροι γι’ αυτό το θέμα. Δουλεύω πάνω σ’ αυτό πολύ, αλλά στο κάτω-κάτω κατανοώ ότι αυτό δεν είναι η ουσία. Πάντως, ναι, όλα είναι σημαντικά και όλοι προσπαθούμε να βελτιωθούμε παντού.

Όλοι και περισσότεροι αναβάτες γέρνουν όλο και πιο με το πάνω μέρος του σώματός του, ώστε να τους βοηθήσει να στρίψουν. Δημιουργεί αυτός ο τρόπος προβλήματα στο να σηκώσεις μετά τη μοτοσυκλέτα;

A.D.: Όχι, δεν είναι αλήθεια. Συνήθως όταν είσαι πιο πολύ έξω από τη μοτοσυκλέτα, αυτή είναι και πιο όρθια κι αυτό είναι θετικό.

Εσύ γέρνεις περισσότερο απ’ ότι συνήθιζες;

A.D.: Όχι και τόσο. Προσπάθησα και δούλεψα πάνω σ’ αυτό, αλλά μου ήταν πολύ ξένο ν’ αλλάξω τον τρόπο που χρησιμοποιώ τα χέρια μου για να έχω την κατάλληλη μόχλευση στο τιμόνι.

Με την αλλαγή των ελαστικών, έχει αλλάξει και ο τρόπος που η μοτοσυκλέτα μεταφέρει το φορτίο από μπροστά, πίσω και το αντίθετο;

A.D.: Ναι. Με τα Michelin σπανίως βλέπεις, στα φρένα, τον πίσω τροχό στον αέρα. Όμως με τα Bridgestone αυτό συνέβαινε συχνά κι αυτό επειδή δεν ήταν σημαντικό να έχεις τον πίσω τροχό στην άσφαλτο, μιας και δεν είχε την πρόσφυση που ήθελες για να σε βοηθήσει να σταματήσεις. Με τα Michelin πρέπει να χρησιμοποιήσεις το πίσω ελαστικό στα φρένα.

Τι συμβαίνει με τις μάχες με τους άλλους; Πως έχουν αλλάξει με τη νέα μονομάρκα;

A.D.: Είναι πιο δύσκολα τώρα. Για παράδειγμα είναι πιο δύσκολα στα φρένα, μιας και όλοι φτάνουν πιο εύκολα στο όριο με το μπροστινό ελαστικό. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορείς ν’ αποκτήσεις ένα μεγάλο πλεονέκτημα έναντι των αντιπάλων σου στα φρένα, επειδή είσαι στο όριο της πρόσφυσης. Έχεις μικρότερο περιθώριο για να παίξεις κι έτσι δεν μπορείς να πάρεις ρίσκα. Από την άλλη έχεις πολύ καλή πρόσφυση μέσα στη στροφή κι έτσι μπορείς να προετοιμάσεις καλύτερα - σε σχέση με τα Bridgestone - την έξοδο. Έτσι, ήδη από την έξοδο μπορείς να βρεθείς στην κατάλληλη θέση για να προσπεράσεις κάποιον άλλον.

Άρα ξεκινάς να κάνεις την κίνησή σου στη στροφή, προτού εκτελέσεις ουσιαστικά την προσπέραση;

A.D.: Ναι. Έχεις περισσότερη πρόσφυση, απ’ ότι στο παρελθόν, στα μεγάλα πλαγιάσματα κι έτσι κερδίζεις περισσότερο χρόνο στην έξοδο της στροφής. Έτσι είσαι πιο κοντά στον αντίπαλο όταν φρενάρεις για την επόμενη στροφή.