Όπως θα έχετε συνειδητοποιήσει μας αρέσει να γυρνάμε το χρόνο πίσω και να σας θυμίζουμε κάποιες σημαντικές στιγμές των MotoGP που έχουν μείνει βαθιά χαραγμένες στη μνήμη των φίλων του σπορ.

Μία από αυτές ήταν o τελευταίος αγώνας της εποχής των 990cc που διεξήχθη το 2006 στην πίστα Ricardo Tormo.

Ήταν τότε που ο Nicky Hayden έσπασε την κυριαρχία του Valentino Rossi...

129,446 θεατές κατέκλυσαν την πίστα της Valencia για να παρακολουθήσουν τον τελευταίο αγώνα της χρονιάς. Μπορεί να μην είδαμε τη μάχη που περιμέναμε, ωστόσο γίναμε μάρτυρες ενός συγκλονιστικού όσο και απρόβλεπτου φινάλε.

Ο Rossi κατέβηκε στην τελευταία μάχη της χρονιάς αποφασισμένος και προετοιμασμένος για το Πρωτάθλημα. Είχε 8 βαθμούς διαφορά από τον Ηayden, πήρε

την pole position και -θεωρητικά τουλάχιστον- το έργο του ήταν πιο εύκολο.

O Αμερικανός από την πλευρά του, μετά από αυτό που έπαθε στην Πορτογαλία, όταν ο ομόσταβλός του Dani Pedrosa, τον πέταξε έξω, ήξερε ότι είχε λίγες πιθανότητες. Γνώριζε ότι χρειαζόταν ένα θαύμα για να στεφθεί Παγκόσμιος Πρωταθλητής. Και το θαύμα έγινε...

Στο warm up ο Doctor ήταν μόλις 11ος, ενώ ο Hayden 2ος. Ομως οι νίκες και οι τίτλοι έρχονται στον αγώνα και όχι στις δοκιμές. Οι άνθρωποι της Yamaha δεν ανησυχούσαν λέγοντας ότι η απόδοση του Doctor οφείλεται στη χαμηλή θερμοκρασία του οδοστρώματος και πως στον αγώνα τα πράγματα θα είναι καλύτερα.

Τα φώτα έσβησαν και η τελευταία μάχη της χρονιάς ξεκίνησε. Ο Rossiέκανε κάκιστη εκκίνηση πέφτοντας στην 7η θέση, την ώρα που οι Ducati εκσφενδονίστηκαν μπροστά με τον Troy Bayliss να οδηγεί την κούρσα και τον Loris Capirossi να ακολουθεί. Πριν συμπληρωθεί ο 1ος γύρος ο Pedrosa πέρασε 2ος, ενώ στον επόμενο γύρο, ο Hayden αφού πρώτα πέρασε τον Capirossi, "καθάρισε" και τον Pedrosa, που αυτή τη φορά δεν το διακινδύνευσε. Ο Rossi παρέμενε στην 7η θέση έχοντας όμως στο οπτικό του πεδίο τους πρωτοπόρους.

Και φτάνουμε στον 5ο γύρο. Ο Rossi πλαγιάζει σε μια στροφή, χάνει την πρόσφυση και πέφτει. Σηκώνεται αμέσως, βλέπει ότι η M1 λειτουργεί ακόμα, την καβαλάει και μπαίνει ξανά στον αγώνα. Το κακό όμως είχε γίνει. Ο χρόνος είχε χαθεί και ο Doctor επέστρεψε στην τελευταίαθέση.

Μπροστά, ο Capirossi περνάει τον Hayden για την 2η θέση, αλλά το Kentucky Kid έχει ήδη ενημερωθεί για την πτώση του αντιπάλου του. Στην αρχή πιέζει, αλλά στη συνέχεια δεν ρισκάρει. Ο Rossi έδινε μάχη με τον χρόνο για να καλύψει τη διαφορά που τον χώριζε από τους προπορευόμενους αναβάτες.

Για να πάρει τον τίτλο έπρεπε να μπει στην 8άδα, αλλά αυτό ήταν δύσκολο αφού τον χώριζαν γύρω στα 22" από τον 8ο αναβάτη. Δεν τα παράτησε, πάλεψε και κατάφερε να ανέβει μέχρι την 13η θέση. Μέχρι εκεί όμως.

Η καρό σημαία του τερματισμού έπεσε και η Ducati πανηγύρισε το 1-2 με τον Τroy Bayliss να παίρνει την παρθενική του νίκη στα MotoGP και τον Capirex να τερματίζει 2ος. Απίστευτο! Ο 37χρονος τότε Αυστραλός, που λίγες μέρες πριν στέφθηκε για 2η φορά στην καριέρα του Πρωταθλητής στα SBK με την εργοστασιακή ομάδα της Ducati, επέστρεψε μετά από χρόνια στα MotoGP για να πάρει μέρος σε έναν και μόνο αγώνα -αντικατέστησε τον τραυματία Gibernau- και κατάφερε να νικήσει! ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ.

Λίγα μέτρα πιο πίσω ακολούθησε ο Ηayden, ο Παγκόσμιος Πρωταθλητής που δεν μπορούσε να πιστέψει αυτό που έγινε.

Πιο πίσω έρχεται ο Rossi. Απογοητευμένος, χαιρετάει τον κόσμο και σπεύδει δίπλα στον Αμερικανό, του δίνει το χέρι, σε μια άτυπη τελετή παράδοσης-παραλαβής. Είναι δύσκολο να το συνειδητοποιήσει αλλά μετά από 5 συνεχόμενα Παγκόσμια Πρωταθλήματα στη μεγάλη κατηγορία, ήρθε η ώρα να παραδώσει το στέμμα του.

Στο parc ferme, ο Ηayden κατεβαίνει από την RC211V και αγκαλιάζεται με τους μηχανικούς του φωνάζοντας «It' s a miracle», (είναι θαύμα). Ο Rossi επιστρέφει στο γκαράζ, όπου οι μηχανικοί του και οι άνθρωποι της Camel Yamaha τον χειροκροτούν. Εκεί βρίσκεται και ο ισχυρός άνδρας της Dorna, Carmelo Ezpeleta. Τον χειροκροτεί και τον αγκαλιάζει. Μεγάλες στιγμές με τα συναισθήματα μέσα σε λίγα μέτρα να εναλλάσσονται.

Στο γκαράζ της Repsol πανηγυρίζουν. Και πως να μην το κάνουν. Κατάφεραν επιτέλους να νικήσουν τον Rossi. Από το 2004 οπότε και ο Doctor έφυγε για την Yamaha, είχε να γελάσει το χειλάκι τους. Εντάξει, στους κατασκευαστές έπαιρναν Πρωτάθλημα, όμως αυτό που μένει στις συνειδήσεις και που μετράει περισσότερο είναι ο τίτλος των οδηγών. Και σε αυτόν τον τομέα το HRC, στην μετά Rossi εποχή, μετρούσε μόνο πίκρες.

«Όταν έχεις αφιερώσει τη ζωή σου σε κάτι που αγαπάς και καταφέρνεις να το πετύχεις, αισθάνεσαι διαφορετικά. Στο Εstoril, ήμασταν κάτω. Εδώ, για τους πρώτους 10 γύρους σκέφτηκα ότι όλα τελείωσαν και ότι ο Valentino θα τερμάτιζε κάπου κοντά σε μας, αλλά δεν τα παράτησα. Πιστεύω ότι καλά πράγματα συμβαίνουν σε καλούς ανθρώπους και θέλω να ευχαριστήσω όλους και φυσικά το Θεό», ήταν οι πρώτες δηλώσεις του Hayden.

«Σίγουρα υπάρχει απογοήτευση. Ηθελα να κλείσω την εποχή των 1000cc στα MotoGP ανίκητος, αλλά οι ανίκητοι υπάρχουν μόνο στα κόμικς. Το μόνο που μπορώ να πω είναι συγχαρητήρια στον Νicky. Eίναι εξαιρετικό παιδί, εξαιρετικός αναβάτης και είναι ο παγκόσμιος πρωταθλητής γιατί φέτος ήταν ο καλύτερος. Τον γνωρίζω πολλά χρόνια, γνωρίζω την οικογένειά του πολύ καλά και παρά το γεγονός ότι είμαι απογοητευμένος από την απώλεια του τίτλου, είμαι πολύ χαρούμενος γι' αυτούς», δήλωσε ο Rossi.