Η KTM έχει ταλαιπωρηθεί πολύ από την άφιξή της στο Ευρωπαϊκό σκέλος του Πρωταθλήματος. Μετά το βάθρο του Brad Binder στο Qatar και τη νίκη του Miguel Oliveira στη Mandalika (στο βρεγμένο), η RC16 φαινόταν να είναι η έκπληξη της σεζόν. Είναι αυτή τη στιγμή, αλλά με αρνητικό τρόπο. Αν οι δύο αναβάτες της επίσημης ομάδας δυσκολεύονται, για τους δύο rookies της Tech 3  τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα. Ο Raul Fernandez είναι ο μόνος αναβάτης που δεν έχει σημειώσει ούτε έναν βαθμό στους πρώτους επτά αγώνες (αλλά έχασε δύο αγώνες λόγω τραυματισμού στο χέρι), ο Remy Gardner έχει τρεις (μια 15η θέση στο Losail και μια 14η στο Portimao).

Πράγματι, ένας πολύ κακός απολογισμός, ειδικά καθώς το ζευγάρι που κυριάρχησε με εκκωφαντικό τρόπο στο Πρωτάθλημα της Moto2 μόλις πέρυσι δεν φαίνεται να βλέπει το φως στο τέλος του τούνελ. Φυσικά, το ηθικό των δύο αναβατών δεν είναι στα καλύτερά του και δεν βοηθάει το γεγονός ότι και οι δύο έχουν υπογράψει μονοετές συμβόλαιο με τον Αυστριακό κατασκευαστή.

"Δεν απολαμβάνω τη ζωή μου αυτή τη στιγμή. Κάθε εβδομάδα έχω έναν νέο τραυματισμό, οι συνεχείς γρατζουνιές και τα εγκαύματα με πλήττουν", εξήγησε ο Gardner. "Όποτε προσπαθώ να πιέσω, καταλήγω στο χαλίκι. Ελπίζω να έχουμε λίγες αναβαθμίσεις για την μοτοσυκλέτα σύντομα".

Η RC16 χρειάζεται κάποιες αλλαγές, ακόμα και οι δύο εργοστασιακές αναβάτες λένε το ίδιο πράγμα: χάνει σε όλους τους τομείς (είσοδος στις στροφές, ταχύτητα στις στροφές και επιτάχυνση) και πρέπει να επανορθώσουν.

Ο Remy, ωστόσο, πρέπει να σκεφτεί και το δικό του μέλλον και δεν το αρνείται.

"Μετά από επτά αγώνες, στις κατατακτήριες ήμουν μόνο δύο δέκατα του δευτερολέπτου πίσω από τον Oliveira", είπε για το Le Mans. Δεν νομίζω ότι αυτό είναι κακό, αλλά τελικά εναπόκειται στην KTM να αποφασίσει. Αν δεν με θέλουν πια, θα πάω απλώς στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Superbike".

Ο Gardner μπορεί να είναι ευθύς και να μιλάει έξω από τα δόντια, αλλά ξέρει καλά ότι φταίει και η KTM. Οι επόμενες εβδομάδες θα είναι κρίσιμες και για τον ίδιο.