Αποστολή MOTOGP WORLD: Δημήτρης Διατσίδης 

Φωτογραφίες: Andrea Bardi (ABCPhoto)

H πίστα της Ίμολα - «Autodromo Enzo e Dino Ferrari», όπως λέγεται - φιλοξενεί έναν από τους 13 γύρους του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Superbike και είναι ίσως περισσότερο γνωστή στους φίλους του μηχανοκίνητου αθλητισμού από τον θάνατο του Ayrton Senna την Πρωτομαγιά του 1994 στην περίφημη στροφή «Taburello».

Βρεθήκαμε εκεί στα πλαίσια του DRE (Ducati Riding Experience)http://www.ducati.com/ducati_riding_experience/ducati_riding_experience_.do, για να παρακολουθήσουμε το ανώτατο επίπεδο της εμπειρίας αυτής, που είναι το TBA (Troy Bayliss Academy), που από φέτος έχει ενσωματωθεί στην λειτουργία του DRE.

Η Ducati 1198 SP, η κορυφαία Supersport παραγωγής της Ιταλικής εταιρίας, σε μαύρο χρώμα και με το Ν.21 (το νούμερο του Bayliss) διακριτικά στο φέρινγκ ήταν η μοτοσυκλέτα που ο 3 φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής και οι 4 τυχεροί μαθητές του, θα είχαμε στη διάθεσή μας. Τα λάστιχα ήταν τα Dragon Supercorsa της Pirelli, αυτά που φοράει σαν πρώτη τοποθέτηση η 1198.

Η DRE μας δάνεισε δερμάτινη φόρμα, μπότες, γάντια της Dainese και κράνος της AGV και πρωί – πρωί ακούσαμε παρέα με τον μεγάλο Αυστραλό δάσκαλό μας τα βασικά για την πίστα από τον περίφημο Dario Marchetti που είναι ο επικεφαλής όσον αφορά το μέρος των μαθημάτων όλης της σχολής. Μετά στο γκαράζ Ν.21 (τυχαίο; Δεν νομίζω!) ο Bayliss μας εξήγησε ότι κάθε φορά που θα είμαστε στην πίστα θα μας δείχνει τις γραμμές και κάποια άλλα πράγματα, αλλά και θα μας ακολουθεί ώστε να βλέπει τι κάνουμε και να μας διορθώνει όταν τελειώνει το κάθε 20λεπτο.

Και μετά αρχίζει το πανηγύρι! Ο «Θεός» έχει θεϊκές γραμμές, είναι μαγεία το να τον ακολουθείς, είναι ακριβοδίκαιος στις παρατηρήσεις του και χωρίς να σου χαϊδεύει τα αυτιά, σου λέει τι ακριβώς πρέπει να κάνεις για να βελτιωθείς.

Αναλυτικά το πώς λειτουργεί η ΤΒΑ στο επόμενο τεύχος του MOTOGP WORLD, εδώ απλά να πούμε ότι είναι ό,τι καλύτερο ως εμπειρία έχουμε κάνει στην ζωή μας, περιλαμβανομένου και του Kevin Schwantz School που παρακολουθήσαμε δύο φορές στις ΗΠΑ και δύο στην Ελλάδα.

Με λίγα λόγια, ναι, βελτιωθήκαμε και περάσαμε θαυμάσια, οδηγώντας σε πολύ καλό ρυθμό μια υπέροχη μοτοσυκλέτα, σε μια πίστα που αρχικά μας δυσκόλεψε, αλλά μετά μας άρεσε. Η «Taburello», η «Villeneuve» και η «Tosa», έγιναν οι αγαπημένες μας στροφές, ενώ μας δυσκόλεψαν πολύ, οι πολύ κλειστές «Variante Alta» και «Variante Bassa» (βλέπε: http://www.autodromoimola.com/it/home/mappe-autodromo-di-imola.html).  

Στο τέλος η απονομή του αναμνηστικού της ΤΒΑ από τον Troy Bayliss ήταν το καλύτερο κλείσιμο σε μια υπέροχη μέρα για την οποία πρέπει να ευχαριστήσουμε τους ανθρώπους του εργοστασίου της Ducati και ιδιαίτερα τον Francesco Rapisarda.

YΓ: O Bayliss είπε για τη νέα μοτοσυκλέτα που εξελίσσει για το WSBK και το φημολογούμενο πλαίσιο, που είναι σαν αυτό της μοτοσυκλέτας του MotoGP, αλλά από αλουμίνιο: "Δεν μορώ να σου πω τίποτε, γιατί μετά θα πρέπει να σε σκοτώσω!"