Ran Yochay, 511 Terra&Vita Racing Team Ισραηλινή, 21 ετών.

Πρωτοπόρα νέα έτοιμη για μεγάλες προκλήσεις

Η Ran Yochay μεγάλωσε οδηγώντας μοτοσυκλέτες, εμπνευσμένη από την αγάπη του πατέρα της για τους αγώνες που την ενθάρρυνε να πιέσει τον εαυτό της στα άκρα. Έχοντας επίσης υπάρξει χορεύτρια και ιππεύτρια ως παιδί, έπαιζε πιάνο και κιθάρα, πριν «κάποια στιγμή όλα οδήγησαν στις μοτοσυκλέτες». Η 21χρονη από το Τελ Αβίβ εργάζεται ως εκπαιδεύτρια αναβάτη για παιδιά και ενήλικες στην πίστα αγώνων του πατέρα της και έχοντας γίνει η νεότερη γυναίκα που τελείωσε ποτέ τον επικό Αγώνα enduro Red Bull Romaniacs, είναι μια εμπνευσμένη φιγούρα.

Από τους τοπικούς αγώνες στον Ευρωπαϊκό ανταγωνισμό

Η Yochay περιγράφει ότι «ερωτεύτηκε» τις μοτοσυκλέτες όταν δοκίμασε την πρώτη της μίνι  μοτοσυκλέτα - μία PW80 - ως μικρό παιδί. Ξεκίνησε να αγωνίζεται στο μοτοκρός όταν ήταν μόλις 8 ετών και θα κέρδιζε το Ισραηλινό πρωτάθλημα σε αυτήν την κατηγορία το 2017 και το 2018, αγωνιζόμενη επίσης στη supermoto και κερδίζοντας Εθνικά πρωταθλήματα σε αυτή τη μορφή Αγώνων το 2018 και το 2019. Σε ηλικία 15 ετών το 2018 αγωνίστηκε στο Red Bull Romaniacs και έγινε η νεότερη γυναίκα που τελείωσε ποτέ σε έναν από τους πιο δύσκολους Αγώνες enduro στον κόσμο. Ξεκίνησε τους αγώνες πίστας το 2018 και σύντομα αποφάσισε ότι εκεί θα έβαζε την αθλητική της εστίαση. Η πρώτη της πλήρης σεζόν στην SSP ήταν το 2021 στο Κύπελλο Γυναικών στο οποίο τερμάτισε 12η. Το 2023 τερμάτισε 6η στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Γυναικών και φέτος συνδυάζει το ντεμπούτο της στο WorldWCR με τη συμμετοχή στο Ιταλικό κύπελλο R7.

Ανεβάζοντας το επίπεδό της στην Ευρώπη

Όσον αφορά την πρόοδο όταν άρχισε να αγωνίζεται σε Διεθνές επίπεδο, η Yochay δηλώνει: «Ήταν δύσκολο για μένα να μάθω πώς να οδηγώ, να ξέρω τι να κάνω και όταν οδήγησα στην Ευρώπη σοκαρίστηκα. Ήταν ένας άλλος κόσμος για μένα. Ήταν σαν να πήγαινα στο διάστημα! Όπως τα πιο βασικά πράγματα στην Ευρώπη για μένα ήταν απίστευτα. Σαν να έχω ένα κουτί ή σαν τα φορτηγά με τα οποία έρχονται οι ομάδες, το μυαλό μου ήταν γεμάτο νέα πράγματα. Προσπαθούμε να το φέρουμε αυτό εδώ στο Ισραήλ, αλλά θα πάρει πολύ χρόνο. Ακόμη και οι εκπαιδευτές στο Ισραήλ είναι αναβάτες που έμαθαν να οδηγούν μόνοι τους. Πήγα στην Ισπανία πολλές φορές και πέρασα χρόνο εκεί με εκπαιδευτές. Πραγματικά δεν υπάρχει κανένα συναίσθημα σε σύγκριση με την ελευθερία και τη χαρά που νιώθει κανείς στη μοτοσυκλέτα, και τίποτα δεν συγκρίνεται με την αδρεναλίνη σε έναν Αγώνα».

Μία αξιόλογη “Romaniac”

Εξηγώντας την ιστορία πίσω από τη συμμετοχή της στο Red Bull Romaniacs, λέει, «Υπήρχε ένας άντρας στην ηλικία μου που οδηγούσε μαζί μου και αγωνίστηκε στο Red Bull Romaniacs όταν ήταν 15 ετών. Ήταν λίγο μεγαλύτερος από μένα, ακόμα δεν ήξερα τον Αγώνα και όταν τον παρακολούθησα είπα, Θέλω να το κάνω την επόμενη χρονιά. Ο μπαμπάς μου είπε: Τι; Θα είναι δύσκολο, αλλά αν θέλεις πραγματικά να το κάνεις, μπορούμε να προσπαθήσουμε. Ήμουν πολύ μικρή όταν ήμουν νεότερη, τώρα είμαι πιο ψηλή και έχω περισσότερη δύναμη, αλλά τότε ήμουν 15 και δεν έφτανα καν στο έδαφος με τη μοτοσυκλέτα μου. Περάσαμε έναν ολόκληρο χρόνο προετοιμασίας, εκπαίδευσης και εκμάθηση πώς να κάνουμε πλοήγηση με το GPS. Στη συνέχεια, όταν πήγαμε εκεί, τις πρώτες μέρες κάναμε δοκιμές πριν από τον Αγώνα και τότε συνειδητοποίησα σε τι είχα μπει. Όλοι οι άλλοι αγωνιζόμενοι ήταν πολύ μεγάλα παιδιά, πολύ ψηλοί και δυνατοί. Ήταν μια ξεχωριστή χρονιά, η 15η χρονιά της διοργάνωσης και αποφάσισαν να κάνουν μια ειδική έκδοση. Αντί για 150 χιλιόμετρα κάθε μέρα αυξήθηκαν στα 250 χιλιόμετρα, έπρεπε να τρέχουμε στα βουνά και έβρεχε τόσο πολύ. Οι αναβάτες είχαν κολλήσει στις ανηφόρες. Κοίταζες ψηλά στα βουνά και ήταν απλά γεμάτο αναβάτες, οπότε έπρεπε να μπεις ανάμεσά τους και ήταν απίστευτα δύσκολο. Μόνο 20 άτομα τελείωσαν την πρώτη μέρα από τους 500. Είναι κάτι που θα θυμάμαι για πάντα. Μια εμπειρία που είμαι τόσο χαρούμενη που έχω κάνει, αλλά δεν νομίζω ότι θα το ξανακάνω ποτέ»!

Σεβασμός στον Marquez τον «πολεμιστή»

«Ο αγαπημένος μου αναβάτης είναι ο Marc Marquez γιατί δεν τα παρατάει ποτέ και έχει τη νοοτροπία του νικητή», σχολιάζει η Yochay, σημειώνοντας ότι η παρακολούθηση του ντοκιμαντέρ της Amazon Prime Video “All In” για τον οκτώ φορές Παγκόσμιο Πρωταθλητή είχε μεγάλη επίδραση πάνω της. Η ίδια εξηγεί, «Θυμάμαι ότι έβλεπα τη σειρά για αυτόν, τον τραυματισμό που είχε στον ώμο του, πώς το ξεπέρασε και ούτω καθεξής. Έδειξε πολλά για το πόσο δυνατός ήταν που είχε αυτόν τον πραγματικά δύσκολο τραυματισμό, σκεπτόμενος ότι ίσως χρειαστεί να τα παρατήσει, αλλά κατάφερε να επιστρέψει και να βρεθεί ξανά στην κορυφή. Να πάρει ξανά βάθρα, να βρει άλλη ομάδα που θα ήταν καλύτερη για αυτόν. Το έψαχνα πραγματικά, πόση δύναμη χρειάζεται να βρεις μέσα σου για να κάνεις κάτι τέτοιο. Ήταν πολύ σημαντικό για μένα να το δω. Είχα πολλούς τραυματισμούς στο μοτοκρός, έχω σπάσει πολλά κόκαλα και έπρεπε να επιστρέψω. Αλλά το πιο δύσκολο για μένα ήταν μια άσχημη πτώση στο Misano και είχα διάσειση, ενώ χρειάστηκε να μεταφερθώ με το ελικόπτερο. Ήταν μια πραγματικά δύσκολη εμπειρία. Μετά πέρασα πολύ δύσκολα για να επιστρέψω στη μοτοσυκλέτα γιατί φοβόμουν να μην πέσω, αλλά δεν συνειδητοποίησα ότι το φοβόμουν αυτό. Ήταν περίπου όταν κυκλοφόρησε η εκπομπή για τον Marc και την έβλεπα και με βοήθησε πραγματικά σε σχέση με το τι είχα να κάνω».

Ένας πατέρας που την ενέπνευσε  

Εκτός από το κίνητρο που έχει συγκεντρώσει η Yochay παρακολουθώντας την καριέρα του Marquez και τις πολλές επιστροφές του, δηλώνει ότι είναι ο πατέρας της που της έχει διδάξει τα περισσότερα. «Όχι απλώς να οδηγώ, αλλά σε όλα, ο μπαμπάς μου είναι σίγουρα αυτός από τον οποίο έχω μάθει», αποκαλύπτει. «Στην ψυχολογία της οδήγησης, πώς να διαχειριστείς τον εαυτό σου με τις ομάδες, με τους ανθρώπους. Αν ποτέ υπάρξει κάποιο πρόβλημα, είναι αυτός που θα απευθυνθείς, γιατί ξέρεις ότι θα έχει τη λύση. Έχει πάντα την απάντηση. Ακόμα κι αν δεν λέει τι να κάνω, αλλά λέει πώς να το σκεφτώ. Σου δίνει τις οδηγίες. Η μαμά μου είναι επίσης εκεί σε κάθε Αγώνα, κάθε φορά ζητωκραυγάζει για μένα, ίσως και λίγο φοβισμένη! Είναι επίσης ο καλύτερος υποστηρικτής, φροντίζοντας στο να τρώω και να πίνω σωστά, να με φροντίζει και να είναι πάντα εκεί για να βοηθήσει».

Προώθηση Αγώνων στην πατρίδα της

Με τον πατέρα της, η Yochay συνεργάζεται στενά σε πολλές πτυχές των αγώνων, όχι μόνο για την προώθηση της καριέρας της, αλλά και για την προώθηση του αθλήματος στο Ισραήλ σε Εθνικό επίπεδο. «Δουλεύω στην πίστα του πατέρα μου εκπαιδεύοντας παιδιά και ενήλικες», σχολιάζει. «Το ξεκινήσαμε το 2017. Ήταν η πρώτη πίστα αγώνων στο Ισραήλ και μετά από αυτήν κατασκευάστηκαν άλλες δύο. Ο στόχος είναι να αναπτύξει τον μηχανοκίνητο αθλητισμό στο Ισραήλ, επομένως ασχολούμαστε πραγματικά με την αγωνιστική κατεύθυνση και τις ομοσπονδίες με την πίστα. Οι Αγώνες εδώ είναι ακόμα πραγματικά στην αρχή. Καθώς περνούν τα χρόνια είναι κάτι που οι άνθρωποι έχουν αρχίσει να καταλαβαίνουν περισσότερο ως άθλημα. Αυτήν τη στιγμή, πολλοί αναβάτες έρχονται με εμπειρία μόνο στο δρόμο και έρχονται να δοκιμάσουν μια πίστα σε μία “Trackday” και αυτή είναι η κύρια δουλειά μας στην πίστα. Έχουμε το Ισραηλινό πρωτάθλημα, αλλά δεν έχουμε πολλούς αναβάτες ακόμα. Απλώς αρχίζει να αναπτύσσεται σιγά σιγά».

Τα χόμπι της Ran και η αγάπη της για τα ταξίδια…

«Μου αρέσει το σερφ, να πηγαίνω στην παραλία και μου αρέσει να γυμνάζομαι. Λατρεύω τα ταξίδια και την πεζοπορία. Έχω πάει στη Ζανζιβάρη και την Τανζανία και είναι τα πιο απίστευτα μαγικά μέρη. Πήγαμε σαφάρι και μετά πήγαμε στη ζούγκλα, μετά στις παραλίες και στη θάλασσα. Όλα εκεί είναι τόσο μαγικά. Ο κόσμος απλά είναι πάντα χαρούμενος, έχει αυτή τη χαρά που είναι απίστευτη. Είναι απίστευτο να βλέπεις πόσο χαρούμενοι είναι με τα μικρά πράγματα στη ζωή και σου διδάσκει πολλά για το πώς πρέπει να εκτιμάς πολύ περισσότερο όλα όσα έχεις».

H Ran κατέχει αυτήν τη στιγμή την 7η θέση στην κατάταξη, με τον καλύτερο τερματισμό της σεζόν στην 5η θέση στο Donington Park. 

Το WorldWCR θα επιστρέψει στη δράση στον Γύρο της Ιταλίας “Acerbis Italian Round” από τις 20 έως τις 22 Σεπτεμβρίου στην πίστα της Κρεμόνας.