Άποψη του Δημήτρη Διατσίδη

Ο Αλυτάρχης κάθε αγώνα και οι Αγωνοδίκες παίζουν σοβαρό ρόλο στις εξελίξεις, ειδικά όταν κάτι δεν πάει καλά, γιατί διαφορετικά όλοι είναι ευχαριστημένοι!

Στην περίπτωση του MotoGP πάνω από τον Αλυτάρχη κάθε αγώνα βρίσκεται ο Διευθυντής του Αγώνα (Race Director) και το ρόλο των Αγωνοδικών παίζει η Διεύθυνση του Αγώνα (Race Direction), μια τριμελής επιτροπή με πρόεδρο τον Διευθυντή του Αγώνα και μέλη τον εκπρόσωπο της FIM (Παγκόσμια Ομοσπονδία Μοτοσυκλέτας) και τον εκπρόσωπο της DORNA (κάτοχος των δικαιωμάτων).

Από το 2012 MotoGP Race Director είναι ο Νεοζηλανδός Mike Webb που ήταν παλιά αγωνιζόμενος για 10 χρόνια στη Νέα Ζηλανδία και την Ασία με μια έκτακτη συμμετοχή το 1990 στο GP της Αυστραλίας! Μετά στα 34 αποφάσισε να συνεχίσει ως μηχανικός στα Grand Prix και δούλεψε με μεγάλες ομάδες και οδηγούς όπως ο Wayne Rainey. Για δέκα χρόνια από το 2001 ήταν ο Τεχνικός Διευθυντής του MotoGP, μέχρι να αναλάβει την τωρινή του θέση. Ο Webb κλήθηκε να πάρει σημαντικές αποφάσεις στην Μαλαισία και τελικά φαίνεται ότι με ό,τι κατέβασε το μυαλό του μόνο κακό έκανε στο MotoGP, κρίνοντας εκ του αποτελέσματος!

Αρχικά δίστασε να τιμωρήσει με ποινή διέλευσης από τα πιτς, είτε με μαύρη σημαία τον Rossi για το γνωστό επεισόδιο που κατέληξε στην πτώση του Marquez. Αφού λοιπόν δεν έκανε αυτήν την κίνηση, ακλεί τους εμπλεκόμενους οδηγούς μετά τον αγώνα, όπου είχε όλη την ευκαιρία να ακούσει την άποψή τους και να πάρει μια απόφαση με νηφαλιότητα. Και τι κάνει, μαζί με τους δύο άλλους της Διεύθυνσης του Αγώνα που είναι οι Javier Alonso (Dorna) και Franco Uncini (FIM, ο Παγκόσμιος Πρωταθλητής το 1982 στα 500cc), τιμωρούν μόνο τον Rossi και μάλιστα με τέτοια ποινή που ουσιαστικά του στερεί τη δυνατότητα να δώσει τη μάχη του για τον Τίτλο και του ακυρώνει την προσπάθεια μιας ολόκληρης χρονιάς, για ένα στιγμιαίο λάθος! Μάλιστα την ίδια στιγμή που παραδέχονται ως επιτροπή ότι ο Marquez δεν οδήγησε σύμφωνα με το αθλητικό πνεύμα, αλλά ο Rossi παραβίασε τους κανόνες!!! Ποιους κανόνες; το μόνο που αναφέρεται στον κανονισμό είναι το εξής στο άρθρο 1.22 του Sporting code: “Οι οδηγοί πρέπει να οδηγούν με υπεύθυνο τρόπο που δεν θα δημιουργεί κίνδυνο σε άλλους αγωνιζόμενους ή συμμετέχοντες”. Βάσει αυτού ο Νεοζηλανδός θεώρησε ανεύθυνο τον τρόπο οδήγησης του Rossi και άφησε εκτός ενός τέτοιου χαρακτηρισμού τον τρόπο οδήγησης του Marquez, ο οποίος οδήγησε τον Rossi σε αυτήν τη συμπεριφορά! Εκτός αν δεχτούμε ότι ο Ιταλός 9 φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής στον 329ο Αγώνα GP στον 20ο χρόνο της καριέρας του ξαφνικά τρελάθηκε και άνοιξε τη γραμμή του για να πει “Άι γ...σου” (όπως ο ίδιος ο Rossi δήλωσε) στον 4 φορές Πρωταθλητή Marquez.

Αλλά πέρα από το γεγονός ότι η μη τιμωρία του Ισπανού δημιουργεί προηγούμενο και τώρα πως στο μέλλον θα τιμωρηθεί αν κάποιος άλλος κάνει κάτι ανάλογο – αν για παράδειγμα ο γρήγορος Iannone του χρόνου στον τελευταίο αγώνα εμποδίζει τον Marquez που για παράδειγμα θα κυνηγάει το πρωτάθλημα από τον Lorenzo ή τον Rossi, τι θα του πουν; Το άλλο μεγάλο ζήτημα είναι το μέγεθος της τιμωρίας, από τη στιγμή που ο κανονισμός αφήνει το περιθώριο από χρηματική τιμωρία, μέχρι ισόβιο αποκλεισμό. Γιατί προτιμήθηκε αυτή η ποινή, που όχι μόνο στέρησε στον Rossi τη δυνατότητα να διεκδικήσει το Πρωτάθλημα, αλλά συγχρόνως ξεσήκωσε μια θύελλα διαμαρτυριών παγκοσμίως, συγχρόνως μείωσε την αξία του Τίτλου του Lorenzo, συγχρόνως εκατομμύρια τα βάζουν με την Honda, συγχρόνως το MotoGP χάνει σε διαφάνεια, δημοτικότητα και αξιοπιστία;

Που είναι οι εμπνευσμένοι ηγέτες του σπορ και οι σοφοί δικαστές που θα κρατήσουν τις ισορροπίες; Γιατί για παράδειγμα να μην του αφαιρέσουν 7 βαθμούς και να αφήσουν το Πρωτάθλημα να κριθεί στα ίσια στον τελευταίο Αγώνα στην Βαλένθια, που τότε θα ήταν πραγματική γιορτή και τότε αν το έπαιρνε ο Lorenzo θα είχε την αναγνώριση από όλους;

Ο Webb πληρώνεται από την IRTA την Διεθνή Ένωση των Αγωνιστικών Ομάδων και από την DORNA και η δουλειά του είναι εκτός των άλλων σε συνεργασία με την FIM να γράφουν αυτούς τους κανονισμούς, οι οποίοι τώρα – μετά το συμβάν – χαρακτηρίστηκαν ανεπαρκείς και θα ξαναγραφτούν με πιο ξεκάθαρο τρόπο, από το γενικό και αόριστο “πρέπει να οδηγούν με υπεύθυνο τρόπο”. Βέβαια ήδη στο paddock κυκλοφορεί έντονη η φήμη της αποδοκιμασίας του και της αντικατάστασής του, αφού η διαχείριση της κρίσης από μέρους του, δημιούργησε μια πολύ μεγαλύτερη κρίση σε όλο το MotoGP. Γιατί σε τελική ανάλυση και ο 36χρονος Rossi και ο 22χρονος Marquez είναι δύο παιδιά, δύο οδηγοί που μέσα στην δίνη και την αδρεναλίνη του αγώνα έκαναν λάθη, παρασυρόμενος ο μικρός από τον εγωισμό του και ο μεγάλος από την οργή του! Ο έμπειρος Διευθυντής έπρεπε να λύσει το θέμα, χωρίς να κάνει κακό στο άθλημα, κάτι που δεν έκανε! Και μάλιστα επέμενε ότι αυτό που αποφάσισε ήταν η σολομώντεια λύση, προφανώς παρασυρόμενος ο ίδιος από την αλαζονεία της εξουσίας που πολλά χρόνια τώρα χαρακτηρίζει όλους τους “Άρχοντες” των αγώνων μηχανοκίνητου αθλητισμού, τουλάχιστον. Και έχω και προσωπικά παραδείγματα για αυτό, όταν στην Τρίπολη τιμωρήθηκα σκληρά από την ΕΛΠΑ τότε, επειδή είπα στον Αλυτάρχη του αγώνα ότι ήταν δολοφονικό το ότι άφηνε τους οδηγούς των Superbike να ξεκινήσουν με σλικ, ενώ ήδη έπεφτε αρκετή βροχή! Τελικά διέκοψε τον Αγώνα επειδή οι οδηγοί τον αγνόησαν και δεν ξεκίνησαν και τιμωρήθηκα εγώ που τόλμησα να μιλήσω εναντίον της εξουσίας...