Του Δημήτρη Διατσίδη

Ο Stoner που συνάντησα στα μέσα Ιανουαρίου στις Άλπεις ήταν ένας πιο ώριμος άνδρας πια (είχε αφήσει πίσω του τον έφηβο του 2008) και φάνηκε πιο έτοιμος από ποτέ να αντιμετωπίσει την πρόκληση του ΜotoGP.
O μάνατζερ της ομάδας του, ο Livio Suppo, λίγο μετά το τέλος των δοκιμών στην Jerez μου είπε ότι ακριβώς την ίδια αίσθηση αποκόμισε από τον οδηγό του τότε, που είχε δύο μήνες να τον δει, μετά το τέλος του Πρωταθλήματος του ’08. Τώρα ο Suppo μου μετέφερε τη χαρά του Filippo Preziosi του μυαλού της εξέλιξης των αγωνιστικών μοτοσυκλετών της Ducati, όχι μόνο για το μοναδικό τρόπο κυριαρχίας του Αυστραλού οδηγού τους, αλλά περισσότερο για το γεγονός ότι βρέθηκαν τρειςΙταλικές μοτοσυκλέτες στις οκτώ πρώτες, σε μια πίστα που στην εποχή των 800cc είχε αποδειχθεί μέχρι τώρα ιδιαίτερα εχθρική με τις Μπολωνέζικες κατασκευές.

«Το νέο πλαίσιο δείχνει πολύ αποτελεσματικό και η απόδοση του κινητήρα είναι καλύτερη ως προς τη ροπή», είπε χαρακτηριστικά. Μετά η συζήτηση πήγε στο φετινό Πρωτάθλημα και στο τι θα γίνει μέχρι το Mugello: «Δεν έχουμε κερδίσει ποτέ εκεί και μέσα, ελπίζω ότι φέτος μπορούμε», συμπλήρωσε.
Μιλώντας μαζί του για την ψυχολογία των οδηγών φτάσαμε στο συμπέρασμα ότι «αυτός ο Stoner είναι επικίνδυνος» (όπως έλεγε ο σχετικός τίτλος στο προηγούμενο τεύχος του περιοδικού motoGP world) και ότι φέτος η Ducati μπορεί να έχει και πάλι μια χρονιά ανάλογη του 2007.

Με τονVittoriano Guareschi μιλήσαμε αρκετά για τα θέματα της τεχνικής εξέλιξης – όσο του επιτρέπεται να αποκαλύπτει. Μου επιβεβαίωσε ότι παρά το ότι τα δύο ψαλίδια, το συμβατικό αλουμινένιο και αυτό από ανθρακονήματα, έχουν την ίδια αποτελεσματικότητα σε χρόνους, η επιλογή όλων είναι το δεύτερο που δίνει πολύ καλύτερη και αμεσότερη αίσθηση για το τι κάνει ο πίσω τροχός, πράγμα σημαντικό για τη διάρκεια του αγώνα. Επίσης μου είπε ότι ήδη δοκίμασε στην Jerez νέα πράγματα για τη μοτοσυκλέτα του 2010, γεγονός που δείχνει πόσο μπροστά δουλεύει το Ιταλικό εργοστάσιο.

Στο άλλο στρατόπεδο, αυτό της Yamaha, πέρα από τη γενικότερη αισιοδοξία πριν το ξεκίνημα του τελευταίου μέρους του test, πρέπει να μείνω σε αυτά που μου είπε ο Lin Jarvis,ο Διευθύνων του αγωνιστικού για το επίπεδο της ομάδας, τις ικανότητες του Valentino και τις προσδοκίες από τον Jorge Lorenzo. Όλα δείχνουν ότι η περσινή Παγκόσμια Πρωταθλήτρια θέλει να κρατήσει τους τίτλους Οδηγών, Κατασκευαστών και Ομάδων.

Με τον Rossi ένα γειά είπαμε και διέκρινα στη ματιά του τη διάθεση για μάχη. Με τον Lorenzo όμως είπαμε πολλά περισσότερα και κατάλαβα ότι μέσα του έχει μεγάλη αυτοπεποίθηση φέτος και ότι θα προσπαθήσει χωρίς τυμπανοκρουσίες να κάνει μια πολλή καλή χρονιά. Παρά το ότι δημόσια δήλωσε ότι δεν είναι έτοιμος να διεκδικήσει το Πρωτάθλημα, νομίζω ότι θα κάνει σπουδαία πράγματα, κυρίως γιατί το φιλοσοφεί περισσότερο από όλους τους οδηγούς.

Η ευχάριστη έκπληξη του διημέρου ήταν η ομάδα Hayate με τη νέα Kawasaki που έχει τα λιγότερα χιλιόμετρα από όλους σε δοκιμές. Ο Andrea Dosiolo, ο νέος Team Manager της ομάδας και φίλος από το 2004 μου είπε: «Το πρόβλημά μας δεν είναι η δύναμη του κινητήρα αλλά το στήσιμο της μοτοσυκλέτας. Πάνω σε αυτό δουλεύουμε και θα έχουμε και κάποια βοήθεια από το εργοστάσιο μέσα στη χρονιά».
Ο Melandri το επιβεβαίωσε και σημείωσε την 5η τελική ταχύτητα με 285+ χλμ/ώρα. Στους χρόνους της επίσημης κατάταξης ο Ιταλός οδηγός είναι μόλις 12ος, αλλά στη διάρκεια των Ελεύθερων Δοκιμών ήταν συνέχεια μέσα στους 7 πρώτους!

Στη μεριά της Suzuki o Chris Vermeulen μου είπε ότι είναι πολύ ευχαριστημένος με τη φετινή μοτοσυκλέτα και ο υπεύθυνος τύπου της ομάδας ο Tim Wallpole επιβεβαίωσε το υψηλό ηθικό και του Loris Capirossi, αλλά και τη γενικότερη ευχάριστη ατμόσφαιρα του box της γαλάζιας ομάδας.

Τέλος με τους πάντα δύσκολους ανθρώπους της Honda δεν είχα την ευκαιρία να μιλήσω, αλλά μόνο να αποκομίσω την αίσθηση ότι τους λείπει πολύ ο Pedrosa και η εξέλιξη που θα μπορούσε να γίνει αν ήταν παρών.
Η Gemma Rhodes που «προσέχει» τις σχέσεις του Dani με τον τύπο, μου εκμυστηρεύτηκε ότι ακόμη δεν έχουν αποφασίσει για το Κατάρ και ότι φαίνεται η κατάσταση πιο δύσκολη από ότι περίμεναν.
Βέβαια το HRC έχει πάντα κρυφά χαρτιά που μπορεί να δουλέψουν τη στιγμή που θα χρειαστεί, αλλά προς το παρών τα πράγματα δεν πάνε όπως θα ήθελαν.