Ο Αυστραλός Παγκόσμιος Πρωταθλητής του 2007 θέλει να αποδείξει ότι δεν κέρδισε τον πρώτο του τίτλο λόγω συγκυριών και για αυτό ίσως να προσπαθεί λίγο περισσότερο από ότι πρέπει. Όπως
και να ‘χει όμως, παραμένει ένας πολύ γρήγορος αναβάτης που ξεχωρίζει, ακόμη και
στο γεγονός πως σκέφτεται να αποκτήσει σύντομα παιδιά.

Μιλάει μαζί του ο Δημήτρης Διατσίδης
Φωτογραφία: Gigi Soldano, Στέφανος Σκλαβενίτης

Την τελευταία ημέρα του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος του 2006 στην Valencia βρισκόμασταν στο ίδιο τραπέζι με τον Lin Jarvis, τον επικεφαλής της αγωνιστικής ομάδας της Yamaha, που μόλις είχε δει τον Νο 1 οδηγό του, τον Valentino Rossi να χάνει τον τίτλο από τον Nicky Hayden. Μεταξύ άλλων η συζήτηση πήγε και στις μεταγραφές της επόμενης χρονιάς και βέβαια στον Casey Stoner, το 20χρονο τότε αναβάτη, που παραλίγο να ήταν ομόσταυλος του Rossi για το 2007.

Δεν κάνει για εμάς
«Είναι αλήθεια ότι ο Valentino δεν τον ήθελε δίπλα του, επειδή φοβόταν ότι ο Burgess ως Αυστραλός θα έδινε περισσότερη σημασία στον συμπατριώτη του;», είχαμε ρωτήσει, για να πάρουμε μια σαφή απάντηση: «Πρώτα από όλα ο Valentino δεν αποφασίζει για το ποιος θα είναι ο ομόσταυλός
του. Μπορεί να έχει μια γνώμη, αλλά οι αποφάσεις για την ομάδα είναι δική μου υπόθεση. Όσο για τον Stoner, ναι μας πλησίασε, μαζί με τον πατέρα του σαν μάνατζερ και ζήτησε να μπει στην ομάδα.
Όμως δεν μου φάνηκε τόσο έξυπνος ο τρόπος με τον οποίο μας προσέγγισε. Πιστεύω ότι δεν αρκεί μόνο το ταλέντο – που από ότι φαίνεται έχει αρκετό – γιατί ο οδηγός που θα κερδίσει τον Valentino πρέπει να είναι πολύ έξυπνος, αφού είναι δεδομένο ότι ο Rossi είναι ο καλύτερος στον τομέα αυτό. Έτσι τον άφησα και είμαι περίεργος να δω τι θα κάνει με την ομάδα της Ducati». Ένα χρόνο αργότερα ο επικεφαλής της Yamaha πιθανά να είχε μετανιώσει για την απόφαση του, αφού ο Stoner, ο αναβάτης που απέρριψε από τις γραμμές της Υamaha, ήταν αυτός που κέρδισε τον Valentino.

Έκανε για τη Ducati

O Livio Suppo, ο team manager της Ducati από τη μεριά του, στη διάρκεια του 2007, τόνιζε διαρκώς ότι ο νεαρός Αυστραλός είναι αυτός που κάνει τη διαφορά, με τον τρόπο που
οδηγεί την GP7. O Stoner έδωσε στην Ιταλική εταιρεία τον πρώτο της τίτλο στα MotoGP και ξεκίνησε δυναμικά τη χρονιά του 2008 με νίκη στο Κατάρ. Μετά από μια «κοιλιά» στην απόδοση, λόγω αδυναμίας κατάλληλων ρυθμίσεων της δύσκολης GP8, ο Stoner επανήλθε με τρεις συνεχόμενες νίκες που τον έβαλαν στο κυνήγι του τίτλου.

Και μετά ήλθε η Laguna Seca! O Rossi κέρδισε μια επική μάχη και το παιχνίδι της επιβολής στην ψυχολογική κατάσταση του αντιπάλου του. Ο Casey Stoner σημείωσε πτώση στον αγώνα και μετά την ήττα του έχασε την ψυχραιμία του και εκτός πίστας, με μια σειρά ατυχών δηλώσεων. Τον συναντήσαμε αμέσως μετά από την ημέρα που μετανιωμένος πήρε πίσω τα όσα είχε πει για τον Rossi. Οι άνθρωποι της Ducati μας είπαν χαρακτηριστικά: «Ο Casey είναι έξυπνος ώστε να καταλάβει ότι οι εν θερμώ δηλώσεις δεν θα τον ωφελούσαν καθόλου. Έτσι απλά ζήτησε συγνώμη...» Πόσο
έξυπνος είναι τελικά ο Casey Stoner; Μήπως χρειάζεται χρόνο για να ωριμάσει περισσότερο; Έχει
γίνει λίγο αλαζόνας μετά την κατάκτηση του τίτλου του ‘07; Σας παραθέτουμε τη συζήτησή μας, για να βγάλει ο καθένας τα δικά του συμπεράσματα.

Θέλω οικογένεια
ΜοtoGP World: Casey, έχεις σκεφτεί να έρθεις κάποια στιγμή για διακοπές
στην Ελλάδα;
C.S.: Σίγουρα έχω ακούσει πολλά για την Ελλάδα, για τις ομορφιές της και κάποια στιγμή θέλω να έρθω, αλλά δυστυχώς προς το παρόν δεν έχω ελεύθερο χρόνο. Πρέπει στις μικρές μας διακοπές να πηγαίνουμε στην Αυστραλία, αφού συνεχώς ταξιδεύουμε σε όλο τον κόσμο και είναι πολύ δύσκολο να βρούμε τον απαραίτητο ελεύθερο χρόνο να κάνουμε διακοπές όπως κάνει όλος ο κόσμος. Αυτόν
τον καιρό θέλω να γυρίζω στην πατρίδα μου όταν βρίσκω λίγο χρόνο, αλλά ακόμη και τότε πρέπει να δουλεύω, να προπονούμαι…

ΜGPW: Πως περνάς δηλαδή αυτές τις διακοπές;

C.S.: Επειδή αμέσως μετά τις καλοκαιρινές διακοπές πρέπει να επιστρέψω κατευθείαν στους αγώνες, πρέπει να είμαι σίγουρος πως θα έχω τη σωστή φυσική κατάσταση. Έτσι γυμνάζομαι ώστε να διατηρήσω τη φυσική μου κατάσταση, κι επειδή οι απαιτήσεις είναι μεγάλες πρέπει να είμαι σίγουρος πως θα είμαι σε κορυφαία φόρμα.

ΜGPW: Δεν είναι παράξενο ένα μικρό παιδί, όπως ήσουν όταν άρχισες αυτήν την περιπέτεια με τους αγώνες μοτοσυκλέτας, να ονειρεύεται μια ζωή γεμάτη στερήσεις για 10-15 χρόνια, με αφοσίωση στο να γίνει Παγκόσμιος Πρωταθλητής;
C.S.: Όταν ήμουν μικρός το όνειρο ήταν ίδιο με τώρα: «Να γίνω Παγκόσμιος Πρωταθλητής». Όμως η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική. Αγαπούσα και αγαπώ τους αγώνες, αλλά όλα τα υπόλοιπα διαφέρουν από αυτά που φανταζόμουν. Όσο πιο πολύ ανεβαίνεις στα MotoGP τόσο συνειδητοποιείς πως τα πράγματα δεν είναι ακριβώς όπως τα ονειρευόσουν και πρέπει να προσαρμοστείς στην
πραγματικότητα. Πρέπει να διατηρήσεις τον χαρακτήρα σου ανέπαφο και παράλληλα
να μπορείς να βάζεις νέους στόχους για να αντιμετωπίσεις πλήθος θεμάτων και
προβλημάτων. Σίγουρα το πάθος για τους αγώνες είναι ζωντανό, αλλά η εξέλιξη του
ονείρου είναι εντελώς διαφορετική. Τώρα είμαι πιο κοντά στην πραγματικότητα και
τελικά αυτήν πρέπει να αντιμετωπίσω.

ΜGPW: Πόσο λοιπόν έχεις αλλάξει μέσα σε αυτή τη νέα πραγματικότητα.
Ποιοι είναι οι νέοι σου στόχοι και όνειρα;
C.S.: Ο επόμενος μου στόχος είναι να καταφέρω να αντιμετωπίζω κάθε αγώνα ξεχωριστά. Απώτερος στόχος είναι να συνεχίσω την καριέρα μου για μερικά ακόμη χρόνια, να δω αν είναι δυνατόν να πάρω ένα ακόμη Παγκόσμιο Πρωτάθλημα και αν όχι, να δίνω τον καλύτερο μου εαυτό. Μετά από αυτό, στόχος μου είναι να κάνω οικογένεια, να ζήσω ευτυχισμένος με τη γυναίκα μου και τα παιδιά
μου. Αυτό είναι το επόμενο βήμα, ένας μεγάλος στόχος. Θέλω να μεγαλώσουμε με τα παιδιά μας, να είμαστε νέοι και να μην έχουμε μεγάλη διαφορά ηλικίας.

Τιθασεύοντας τα ατίθασα 
ΜGPW: Πάμε τώρα σε ένα πιο αγωνιστικό θέμα. Πως είναι δυνατόν μέχρι τώρα να είσαι ο μόνος οδηγός της Ducati που έχει τόση αυτοπεποίθηση με την GP8 σε όλους τους τομείς – φρενάρισμα, είσοδο στη στροφή, στην επιτάχυνση… όπου ανοίγεις το γκάζι γρηγορότερα από όλους; Ποιο
είναι το μυστικό σου, τι είναι αυτό που κανείς άλλος δεν μπορεί να κάνει;
C.S.: Δεν είμαι απολύτως σίγουρος μετά τα τελευταία αποτελέσματα ότι είμαι απολύτως άνετος με την GP8. Στο ξεκίνημα της χρονιάς – επειδή είχα κερδίσει το Πρωτάθλημα με αυτήν τη
μοτοσυκλέτα – όλοι περίμεναν ότι θα πάω πολύ γρήγορα και το ‘08. Αυτή η μοτοσυκλέτα
είναι πολύ δύσκολη να οδηγηθεί, αλλά σε ανταμείβει αν την οδηγήσεις δυναμικά.
Εννοώ ότι προφανώς δεν είναι μια περίεργη μοτοσυκλέτα που οι υπόλοιποι αναβάτες
δεν την καταλαβαίνουν. Δεν είμαι σίγουρος τι είναι αυτό που με κάνει
γρηγορότερο από τους άλλους, αλλά σίγουρα ξέρω ότι προσπαθώ πολύ και ίσως αυτός
να είναι ο μόνος λόγος που με κάνει γρηγορότερο.

ΜGPW: Πως τα καταφέρνεις με όλες αυτές τις ταλαντώσεις που έχει η GP8, ενώ εσύ κάθεσαι ατάραχος πάνω στη μοτοσυκλέτα.
CS: Έτρεχα dirt track για πολλά χρόνια στην
Αυστραλία και σε αυτό το άθλημα η μοτοσυκλέτα «κουνιέται» πολύ και έχει
ταλαντώσεις. Γνωρίζοντας τις παρενέργειες, γνωρίζεις και πώς να τις αντιμετωπίσεις.
Η GP8 δεν με φοβίζει και ίσως και αυτό να κάνει τη διαφορά
από τους άλλους αναβάτες της Ducati, που φοβούνται όταν η μοτοσυκλέτα εμφανίζει
αστάθεια, ενώ για μένα αν δεν φτάσει σε κάποιο συγκεκριμένο όριο, δεν με
φοβίζει.

ΜGPW: Πολλοί λένε ότι τα ηλεκτρονικά της Ducati είναι που κάνουν τη διαφορά και σε βοηθούν να
κερδίζεις. Πόσο μεγάλη είναι τελικά η βοήθεια των ηλεκτρονικών.

C.S.: Πιστεύω πως για κάθε κατασκευαστή τα ηλεκτρονικά είναι απαραίτητα πλέον. Όχι μόνο στη διαχείριση του κινητήρα, αλλά και στον πολύ σημαντικό έλεγχο της κατανάλωσης. Τώρα πια κανένας αναβάτης δεν μπορεί να οδηγήσειχωρίς ηλεκτρονικά βοηθήματα. Από την άλλη ξέρω ότι στο Sachsenring, για παράδειγμα, ο Sylvain Guintoli οδηγούσε στην καταρρακτώδη
βροχή χωρίς ηλεκτρονικά, από τους πρώτους κιόλας γύρους του αγώνα. Παρόλα αυτά
κατάφερε να τερματίσει 6ος, ένα πολύ καλό αποτέλεσμα αν σκεφτείς ότι
δεν είχε traction control. Αυτό αποδεικνύει ότι αυτό που λένε οι πολλοί, ότι δηλαδή
στηριζόμαστε πολύ στα ηλεκτρονικά, δεν ισχύει. Για μένα είναι μια ασπίδα
προστασίας για την περίπτωση που πιέσεις τη μοτοσυκλέτα πάρα πολύ ή όταν
πλησιάζεις στην περιοχή λάθους. Εκεί μπορεί να βοηθήσουν κι έτσι να μειωθούν οι
πτώσεις, αλλά για μένα το να πηγαίνεις πραγματικά γρήγορα δεν έχει να κάνει
τόσο με το traction control.

Ηλεκτρονικά παιχνίδια Νο2
ΜGPW: Ο Randy Mamola λέει ότι σημερινό πρωτάθλημα είναι σαν να παίζει ο Stoner με
το επόμενο Playstation (το Νο 4) και οι υπόλοιποι να βρίσκονται στο Playstation 2. Είναι τόσο μεγάλη η διαφορά μεταξύ της Ducati και
των υπολοίπων;
C.S.: Όχι αυτό δεν ισχύει. Αν όπως λένε οι περισσότεροι, η
Ducati ήταν εύκολη λόγω ηλεκτρονικών, τότε όλοι αυτοί που την οδηγούν σήμερα
(σημ. εννοεί τους Guintoli, Elias, και κυρίως Melandri!) θα μπορούσαν να πάνε γρήγορα. Και τελικά οι έξοδοι από τις στροφές όπου επιταχύνεις είναι ένα μέρος του αγώνα. Υπάρχει το φρενάρισμα, η είσοδος στη στροφή, η ταχύτητα πάνω στη στροφή, κ.λπ. όπου τα ηλεκτρονικά δεν μπορούν να
κάνουν πολλά πράγματα. Μερικοί μιλούν λες και σε όλη μου τη ζωή οδηγούσα με
ηλεκτρονικά συστήματα, όμως προέρχομαι από τα 125 και τα 250, όπου έμεινα πολλά
χρόνια και ξέρω τι πρέπει να κάνω όταν η μοτοσυκλέτα αρχίζει να γλιστράει. Οι
ταχύτεροι γύροι δεν έρχονται από την ηλεκτρονική διαχείριση.

Μην τα παρατάς ποτέ
ΜGPW: Η GP9, που έχεις ήδη οδηγήσει μια φορά, είναι μια μοτοσυκλέτα προσαρμοσμένη στον Casey Stoner, με στόχο την καλύτερη δυνατή απόδοση του;
C.S.: Όχι, η νέα μοτοσυκλέτα αντιπροσωπεύει τις ιδέες των
σχεδιαστών της Ducati, σε τομείς στους οποίους
χρειαζόμαστε βελτίωση. Θέλουν τη μοτοσυκλέτα να μπορεί να οδηγηθεί καλά και από
τους υπόλοιπους οδηγούς της ομάδας. Δεν θα είναι μια μοτοσυκλέτα κομμένη και
ραμμένη στα μέτρα μου.

ΜGPW: Ας πάμε τώρα στη Laguna Seca. Τι συνέβη εκεί; Άλλοι συμφωνούν μαζί σου ότι ο Valentino
ήταν λίγο πιο σκληρός από ότι έπρεπε μερικές φορές, αλλά κάποιοι άλλοι λένε ότι έτσι είναι οι αγώνες και ότι δεν έπρεπε να παραπονιέσαι. Ποια είναι η άποψη σου;
C.S.: Σίγουρα ήμουν λίγο εκνευρισμένος μετά τον αγώνα, αφού είχα κάνει ένα μεγάλο λάθος και ίσως το μεγαλύτερο λάθος μου ήταν το ότι άρχισα να παραπονιέμαι μετά τον αγώνα. Δεν παραπονιόμουν όμως για τα προσπεράσματα στην Corkscrew, τέτοια πράγματα συμβαίνουν συχνά, δεν ήταν εκεί το πρόβλημα. Μιλούσα για άλλα σημεία της πίστας. Κυρίως ήμουν απογοητευμένος που δεν είχα καταφέρει να πιέσω έως τον τελευταίο γύρο και άφησα τον Valentino να κάνει
7 ξεκούραστους γύρους. Ελπίζω στους επόμενους αγώνες να μπορώ να πιέζω μέχρι
τον τελευταίο γύρο και να κάνω αυτό που πρέπει. 

ΜGPW: Θεωρείς ότι ο Dani (Pedrosa) μετά τον τραυματισμό του θα είναι εκτός διεκδίκησης του τίτλου.

C.S.: Ποτέ, μα ποτέ δεν πρέπει βγάζεις έξω από τη μάχη κάποιον. Τέσσερις αγώνες πριν τη Laguna ήμουν εκτός μάχης και μετά βρέθηκα να είμαι 15 βαθμούς πίσω. Πιστεύω ότι πάντα υπάρχει η πιθανότητα να επιστρέψεις και όσο συνεχίζεις να προσπαθείς, δεν εγκαταλείπεις
και περιμένεις… τότε μπορείς να δεις τα πάντα να συμβαίνουν.