Σε μια πίστα που η Ducati δεν είχε κερδίσει ποτέ από το 2007 και μετά, ήρθε ο εντυπωσιακός Andrea Dovizioso να πάρει μια σπουδαία νίκη με την GP18.

«Σε κάποια φάση ήταν σαν να ήμουν σε έκσταση.... κι άρχισα να ουρλιάζω σε όλο το γύρο μετά το τέλος του Αγώνα! Τόση αδρεναλίνη είχα».

Τα λόγια του δεν θα μπορούσαν να περιγράψουν καλύτερα το πως βίωσε ο ίδιος την τρίτη του φετινή νίκη και την πρώτη της καριέρας του στο Misano.

«Ήταν μια από τις καλύτερες νίκες μου! Ο τρόπος που οδήγησα... όλοι ήμασταν στο όριο με το μπροστινό. Ο Jorge έπεσε στο τέλος, κάτι που σπάνια του συμβαίνει».

«Ήταν σημαντική νίκη για να δώσω απάντηση σε πολλούς. Τι εννοώ; Ότι πολλοί σκέφτονται και κρίνουν μόνο με βάση τα αποτελέσματα του προηγούμενου Αγώνα».

Στη συνέχεια ξεκαθαρίζει ότι: «Από τη στιγμή που ήρθα στην Ducati, ποτέ δεν ένοιωσα δεύτερος οδηγός. Πιο πολύ ασχολούνται στα ΜΜΕ παρά εγώ».

Πάντως στο Misano δεν χωρά αμφιβολία ότι ήταν ο νούμερο 1. Το νοιώθει σπίτι του πλέον; «Όχι, είναι σπίτι του Vale», λέει γελώντας.

«Ήταν σημαντικό που κερδίσαμε εδώ, σε μια πίστα που δεν μ’ αρέσει ιδιαίτερα και που δεν είχα μεγάλες προσδοκίες».

«Μετά το ζέσταμα όμως ένοιωθα καλά και ήξερα ότι είχα την ταχύτητα. Κι από τα τεστ που κάναμε εδώ είχα καταλάβει ότι μπορούσα να διεκδικήσω τη νίκη».

Ήταν ο Jorge ο πιο επικίνδυνος αντίπαλός του μέσα στον Αγώνα;

«Περίμενα να πιέσει περισσότερο στους πρώτους γύρους, αλλά δεν ήθελε να φθείρει τα ελαστικά του. Στο τέλος έπρεπε να βρω κάτι, διότι ανέκαμπτε και ξέρει να είναι πολύ γρήγορος στο τελευταίο κομμάτι».

Όλοι λένε πια ότι η Ducati είναι η καλύτερη μοτοσυκλέτα.

«Ίσως ναι και ίσως όχι. Δεν έχουμε κάνει κάποια σημαντική αλλαγή τους τελευταίους μήνες. Είναι περισσότερο ένα αμάλγαμα όλων των στοιχείων μαζί».

«Κάνουμε τη διαφορά με το να σημειώνουμε συνεχώς μικρά βήματα προόδου».

«Και σήμερα το δείξαμε. Για μένα ήταν σημαντικό να κερδίσω εδώ, στην αγαπημένη πίστα του Lorenzo αλλά και σ’ αυτή τη χρονική στιγμή του Πρωταθλήματος».