Το ταξίδι του Jorge Lorenzo στον μηχανοκίνητο αθλητισμό, ξεκίνησε από την τρυφερή ηλικία των 3 χρονών (1990), όταν πρωτοπήρε μέρος σε Πρωτάθλημα minicross στην Μαγιόρκα, την ιδιαίτερη πατρίδα του. Στην συνέχεια έδωσε το παρόν στο junior motocross και λίγο αργότερα – με ειδική μάλιστα άδεια – συμμετείχε στο Κύπελλο 50cc Aprilia του Ισπανικού Πρωταθλήματος. Ως εκ τούτου, ο Jorge ήταν ο νεότερος αναβάτης που συμμετείχε σε αγώνα Παγκοσμίου Πρωταθλήματος! Όταν έγινε 15, με τους τότε κανονισμούς ήταν το ελάχιστο για να πάρει μέρος κάποιος σε GP, στον αγώνα της Jerez (την δεύτερη ημέρα δοκιμών) το 2002 – σε μια πίστα όπου αργότερα θα είχε μεγάλες επιτυχίες – έκανε το ντεμπούτο του πάνω σε μια Derbi 125cc.

Στην δεύτερή του μόλις σεζόν πήρε την πρώτη του νίκη στο GP της Βραζιλίας (Rio de Janeiro), εκεί όπου η εντυπωσιακή του προσπέραση στην εξωτερική, πάνω στους Stoner και Pedrosa, του χάρισε το ψευδώνυμο που τον συνοδεύει μέχρι σήμερα: “Por Fuera” (απ’ έξω). Το 2004 είχε ακόμα τρεις θριάμβους, προτού κάνει το άλμα στην κατηγορία των 250cc, εκεί όπου το 2005 μάζεψε 4 pole positions και 6 βάθρα στην παρθενική του σεζόν. Το 2006 ήταν ορόσημο για τον Ισπανό άσο, ο οποίος άλλαξε σε Aprilia και αμέσως έγινε απ’ τα φαβορί για το Πρωτάθλημα. Πράγματι, ο Jorge δικαιολόγησε απόλυτα τον τίτλο αυτό, καταφέρνοντας να πάρει 8 νίκες (!), να ισοφαρίσει το ρεκόρ pole στην κατηγορία – δέκα συνολικά – και να πάρει το Πρωτάθλημα μέσα στην πατρίδα του την Ισπανία, στον τελευταίο αγώνα της χρονιάς στην Βαλένθια.

Το 2007 ήταν ακόμα μια εντυπωσιακή χρονιά για τον Lorenzo, ο οποίος υπερασπίστηκε με επιτυχία τον Τίτλο του στα 250cc, κατακτώντας 9 νίκες σε ισάριθμες φορές που ξεκίνησε από την pole. Στα 20 του χρόνια ήταν ήδη δυο φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής στα 250cc και εκείνη την στιγμή έκανε την μεγαλύτερη κίνηση στην καριέρα του, υπογράφοντας με την εργοστασιακή Yamaha, δίπλα στον θρύλο του Moto GP Valentino Rossi! O Lorenzo έκανε απίστευτο ξεκίνημα στους πέντε πρώτους αγώνες της χρονιάς. Πήρε την pole στο ντεμπούτο του – όντας ο πρώτος νεοφερμένος που το κατάφερνε μετά το Biaggi δέκα χρόνια νωρίτερα – ενώ στον αγώνα τερμάτισε δεύτερος κάνοντας μια καταπληκτική εμφάνιση στο Κατάρ! Στους επόμενους δυο αγώνες κέρδισε και πάλι την pole, κι έγινε ο πρώτος αναβάτης ο οποίος στην παρθενική του χρονιά έκανε το 3 στα 3, εξαργυρώνοντας την θέση του αυτή σε βάθρα στην συνέχεια.

Δυστυχώς, το 2008, το ντεμπούτο του στην μεγάλη κατηγορία, συνοδεύτηκε παράλληλα και από σοβαρούς τραυματισμούς και πτώσεις, με δυο σπασίματα στους αστραγάλους του που τον εμπόδισαν να πάρει μέρος στον αγώνα της Καταλονίας. Ωστόσο ο αναβάτης της Yamaha κατάφερε να ξεπεράσει τους τραυματισμούς του και να  ανακτήσει την εμπιστοσύνη του στο τελευταίο κομμάτι του Πρωταθλήματος, τερματίζοντας 4^ος στην βαθμολογία και παίρνοντας τον Τίτλο του Rookie της χρονιάς! Ο Jorge δυνάμωνε ολοένα και περισσότερο, ενώ στην δεύτερή του σεζόν στο MotoGP δυσκόλεψε πολύ το έργο του σούπερ-σταρ Valentino Rossi. Εν τέλει ο Ιταλός πολύ-Πρωταθλητής πήρε τον Τίτλο το 2009, αλλά η παρουσία και η πίεση που του άσκησε ο Jorge ήταν μεγάλη, με τον τελευταίο να κερδίζει σε τέσσερεις αγώνες, να ανεβαίνει 12 φορές στο βάθρο και να παίρνει πέντε pole positions.

Το 2010 το αστέρι του Lorenzo μεσουράνησε, με τον Ισπανό να δείχνει πιο ώριμος και να καταφέρνει να ανεβαίνει στο βάθρο στους πρώτους δώδεκα αγώνες της χρονιάς, κερδίζοντας τους εφτά από αυτούς! Πήρε την pole έξι συνολικά φορές το '10 και κατάφερε να βρίσκεται στην πρώτη σειρά της γραμμής εκκίνησης σε όλους τους αγώνες, πλην ενός! Σε ηλικία των 23 χρονών, έγινε ο δεύτερος Ισπανός Παγκόσμιος Πρωταθλητής της μεγάλης κατηγορίας, μετά τον Alex Crivillé. Την επόμενη χρονιά, το 2011, βρήκε μπροστά του τον αναγεννημένο Casey Stoner πάνω στην Repsol Honda του, με τον Ισπανό να παλεύει και να παίρνει τρεις νίκες και δέκα βάθρα – παρά το ότι η Yamaha του έχανε σε δύναμη – φιγουράροντας στην δεύτερη θέση της βαθμολογίας, παρά το ότι έχασε τους 3 τελευταίους αγώνες εξαιτίας ενός σοβαρού τραυματισμού στο δάχτυλό του.

Το 2012 είχαμε την αλλαγή στις 1000άρες και ο Jorge έκανε ένα περίφημο ξεκίνημα στην χρονιά, νικώντας στον πρώτο αγώνα του Κατάρ, μετά από μια δυνατή μάχη με τις Honda. Από εκεί και πέρα ο Ισπανός πήρε ακόμα πέντε νίκες και 9 δεύτερες θέσεις, μη καταφέρνοντας να τερματίσει σε μόλις έναν αγώνα, στο Assen όταν τον πέταξε εκτός ο Bautista. O Ισπανός αναβάτης της Yamaha, στην καλύτερή του χρονιά στο Πρωτάθλημα, επέδειξε μεγαλειώδη σταθερότητα μη πέφτοντας κάτω από την δεύτερη θέση σε κανέναν αγώνα, μέχρι την Αυστραλία. Εκεί ο αγώνας ήταν δραματικός, με τον μεγαλύτερό του αντίπαλο Dani Pedrosa, να πέφτει μετά από λάθος του και τον Jorge να καταφέρνει να ανεβαίνει στο βάθρο για να πανηγυρίσει το δεύτερό του Πρωτάθλημα στην μεγάλη κατηγορία!

Το βιογραφικό του Παγκόσμιου Πρωταθλητή 2012:

Γεννήθηκε: 04/05/1987

Περιοχή: Palma de Mallorca (Ισπανία)

Πρώτο Grand Prix: SPA – 2002 – 125cc

Πρώτη Pole Position: MAL – 2003 – 125cc

Πρώτο βάθρο: RIO – 2003 – 125cc

Πρώτη νίκη σε GP: RIO – 2003 – 125cc

Έχει ξεκινήσει σε Grand Prix: 178

Νίκες σε Grand Prix: 44

Βάθρα: 98

Pole Positions: 51

Παγκόσμιοι Τίτλοι: 2 x 250cc, 2 x MotoGP