Ενώ όλα τα βλέμματα ήταν στραμμένα στον Marquez και την Ducati, ο Luca δούλευε στη σκιά και άξιζε την προβολή στο ντεμπούτο του στη Βαλένθια με την RC213V, λένε οι Ιταλοί συνάδελφοι του GPone.com.

Στην Βαλένθια, όλοι οι φωτογράφοι, οι δημοσιογράφοι και οι οπερατέρ ήταν μπροστά από το γκαράζ της ομάδας Gresini, σε έναν τοίχο που άνοιξε μόνο για να αφήσει τον Marc Marquez και την Ducati του να περάσουν όταν πήγαν στην πίστα. Λίγα μέτρα πιο πέρα, δεν υπήρχε κανείς μπροστά στο γκαράζ της Honda. Ο Marini μιλούσε με τον Giacomo Guidotti  - τον νέο του αρχημηχανικό που είχε δουλέψει για τον Mir φέτος - και μετά ανέβηκε στην RC213V. Η μηχανή ήταν μαύρη και έτσι ήταν επίσης και η στολή του, σχεδόν ανώνυμα την πρώτη μέρα της νέας του ζωής, αλλά αυτό που έκανε από τότε μέχρι το βράδυ δεν θεωρήθηκε δεδομένο.

Κανείς δεν περίμενε ότι ο  Marini θα άφηνε τη VR46, μια ομάδα με την οποία είχε συνδεθεί από το 2018 (όταν αγωνίστηκε στην Moto2) και με την οποία μετακινήθηκε στο MotoGP. Δεν ήταν μόνο οι οικογενειακοί δεσμοί που δημιούργησαν αμφιβολίες, αλλά και το γεγονός ότι άφησε την Ducati, την καλύτερη μοτοσυκλέτα στο grid, για να ανέβει στην Honda, μια από τις χειρότερες. Η αντίστροφη κίνηση σε αυτή που ήθελε ο Marquez, αλλά ίδια με τον Zarco.

Ο Luca, ωστόσο, πάντα έλεγε: «Το όνειρό μου είναι να αγωνιστώ σε μια εργοστασιακή ομάδα, να μπορέσω να αναπτύξω μια μοτοσυκλέτα». Είναι δύσκολο να το πετύχεις αυτό στο Borgo Panigale, όπου ο ανταγωνισμός είναι σκληρός και πολυάριθμος, οπότε η κλήση από το Τόκιο δεν θα μπορούσε να αγνοηθεί. Περνούσε ένα τρένο με γραμμένο το όνομά του και ο Marini αποφάσισε να το προλάβει, να ποντάρει στον εαυτό του έξω από τη ζώνη άνεσης μιας ομάδας που ήταν δεύτερη οικογένεια και σε μία μοτοσυκλέτα που χρειαζόταν φροντίδα.

Κανείς δεν περίμενε τίποτα από την πρώτη του φορά στην Ιαπωνική μοτοσυκλέτα MotoGP και αντ' αυτού ο Luca ήταν η πραγματική έκπληξη των δοκιμών. Ήταν δεδομένο ότι ο Marc θα ήταν γρήγορος στις Desmosedici, πολύ λιγότερο ότι ο Marini θα ήταν γρήγορος σε μια νέα μοτοσυκλέτα που δεν είχε ακόμη βρει το δρόμο της. Το χρονόμετρο έδειξε διαφορετικά: στο τέλος της ημέρας, μετά από 72 γύρους στην RC213V, ήταν ο 10ος ταχύτερος, ο καλύτερος από τους αναβάτες της Honda. Ο χρόνος του, 1’29.956, ήταν μόλις έξι εκατοστά πιο αργός από αυτόν που καταγράφηκε στις Κατατακτήριες το Σάββατο για το Grand Prix. Για να κάνουμε μια σύγκριση με τον Zarco: ο Γάλλος την Τρίτη γύρισε 1.1 δευτερόλεπτα πιο αργά από ό,τι στις Κατατακτήριες και τρία δέκατα από τον Marini.

Αν ένα χελιδόνι δεν φέρνει την άνοιξη, είναι επίσης αλήθεια ότι η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται και ο Luca σίγουρα προτιμά τη δεύτερη παροιμία από την πρώτη. Στο τέλος της ημέρας δεν μπόρεσε να σχολιάσει τις δοκιμές του, επομένως πρέπει να βασιστούμε στις λίγες λέξεις που γράφτηκαν στο προφίλ του στο Instagram:

«Έγινε η δοκιμή, καλή αίσθηση και καταπληκτική ομάδα. Τώρα χαλαρώσαμε και επικεντρωθήκαμε στο 2024. Η πρώτη λήψη ήταν καλή, θα έλεγαν στον κινηματογράφο, παρόλο που ο δρόμος είναι ακόμα πολύ μακρύς και όχι εύκολος. Η HRC, ωστόσο, φαίνεται να έχει αλλάξει ρυθμό αυτή τη φορά και η νέα μοτοσυκλέτα είναι απόδειξη αυτού. Είναι μια πραγματική επανάσταση, πολύ διαφορετική από ό,τι έχουμε δει στην πίστα φέτος: είναι μεγαλύτερη («όπως η Ducati» σχολίασε ο Bagnaia) και επίσης πιο ελαφριά (όπως πιστοποίησε ο Mir). Οι Ιάπωνες συνειδητοποίησαν ότι έπρεπε να αντιγράψουν τους Ευρωπαίους και οι νέες παραχωρήσεις (με δωρεάν δοκιμές και δυνατότητα εξέλιξης του κινητήρα κατά τη διάρκεια της σεζόν) θα βοηθήσουν πολύ».

Ο Marini φαίνεται ο κατάλληλος αναβάτης για να ηγηθεί της εξέλιξης γιατί έχει πολύ καλή αίσθηση της μοτοσυκλέτας και δεν θα έχει την τυπική πίεση μιας επίσημης ομάδας. Δεν είναι σούπερ σταρ όπως ο Marquez που έχει την υποχρέωση να κερδίσει άμεσα, πράγμα που σημαίνει ότι θα έχει την ευκαιρία να δουλέψει όπως θέλει: βήμα προς βήμα, να χτίσει γερές βάσεις. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα είναι εύκολος ο δρόμος, αλλά ο Luca θα μπορέσει να πάει διακοπές με λίγη περισσότερη βεβαιότητα.

Το να είσαι στην πρώτη ομάδα μπορεί να έχει αντίθετα αποτελέσματα σε έναν αναβάτη, να τον παρακινήσει ή να τον συνθλίψει και ο Marini φαίνεται ενθουσιασμένος στο σωστό σημείο. Στην Sepang θα μπορεί να φορέσει εκείνα τα χρώματα της Repsol που φορούσε ήδη στις μέρες του minibike και η μοίρα επιφυλάσσει εκπλήξεις.