του Δημήτρη Διατσίδη

Ποιος θα μπορούσε να φανταστεί ότι στην Μελβούρνη της πολιτείας Βικτόρια στην Αυστραλία θα βρισκόταν ένα από τα πιο ενδιαφέροντα και ιδιαίτερα μουσεία μοτοσυκλέτας στον κόσμο; Κι όμως όταν ο συνεργάτης μας Χριστόδουλος Σοφοτάσιος που ζει στην τρίτη μεγαλύτερη Ελληνική πόλη του κόσμου, πίσω μόνο από Αθήνα και Θεσσαλονίκη, μου είπε ότι πριν πάμε στο Phillip Island που φιλοξενεί το MotoGP, θα περάσουμε από ένα ιδιαίτερο μέρος με εκπληκτικές μοτοσυκλέτες, θεώρησα ότι η υπερβολική του αγάπη για τις ανακατασκευές παλιότερων μοτοσυκλετών τον κάνει να υπερβάλει...

Φτάνοντας στο Naked Racer άρχισα να καταλαβαίνω ότι κάτι γινόταν εκεί με τις “Antique Motorcycles” να έχουν την τιμητική τους και αρκετούς μοτοσυκλετιστές να απολαμβάνουν τον καφέ τους στο Naked Racer Bar Café, που σε υποδέχεται στο χώρο.

Το μάτι μου πήγε κατευθείαν σε μια Bimota YB4 που κρεμόταν στο ταβάνι του χώρου πίσω από το καφέ και μπαίνοντας στο χώρο του μουσείου ένα δέος με διαπέρασε αμέσως καθώς μπροστά μου βρισκόταν η μια σχεδόν πάνω στην άλλη μερικές από τις αγαπημένες μου μοτοσυκλέτες των τελευταίων δεκαετιών και ανάμεσά τους διέκρινα και μερικές πολύ σπάνιες και ιστορικές που ακόμη και το Μουσείο Barber στις ΗΠΑ θα ζήλευε.

Δίπλα ακριβώς μια πόρτα στην οποία απαγορευόταν η πρόσβαση, άφηνε από το τζάμι της να δεις το Naked Racer Workshop, το εργαστήριο περισσότερο, παρά συνεργείο στο οποίο ανακατασκευάζονται μερικές ακόμη κλασικές μοτοσυκλέτες, για να πάρουν τη θέση αυτών – από τις 250 που βρίσκονται στον κύριο χώρο – που θα βρουν ένα νέο ιδιοκτήτη στην Αυστραλία ή σε όλον τον κόσμο.

Λίγο αργότερα ο Χριστόδουλος αντί να φέρει τους καφέδες, έφερε να μου γνωρίσει έναν ψηλό με μακριά ξανθά μαλλιά που ήταν πολύ οικείος με το χώρο, όπως έδειχνε η σιγουριά στα βήματά και στο βλέμμα του ανάμεσα σε τέτοια εκθέματα. Ο Johnny Gee είναι ο εμπνευστής, δημιουργός και ιδιοκτήτης του χώρου αυτού που ξεκίνησε ως ένα μικρό συνεργείο μοτοσυκλέτας το 1988, για να γίνει τα τελευταία 30 χρόνια το μεγαλύτερο Μουσείο Κλασικών Μοτοσυκλετών της Αυστραλίας.

Φυσικά η πρώτη ερώτηση στον Johnny Gee αφορά το πως του ήρθε η ιδέα να φτιάξει ένα τέτοιο μέρος;

“Στα αλήθεια, ξεκίνησε ως ατύχημα. Έκανα συλλογή μοτοσυκλετών για τον εαυτό μου και πήγαινα στην Αμερική και τις αγόραζα, μόνος μου. Κάποιοι έμαθαν ότι το έκανα αυτό και μου ζήτησαν να φέρω μοτοσυκλέτες και για αυτούς. Επίσης ήθελαν να φτιάξω και τις μοτοσυκλέτες, μιας και ήμουν μηχανικός μοτοσυκλετών. Και τελικά άρχισε να μεγαλώνει όλο αυτό σε μια μεγαλύτερη επιχείρηση. Και μετά μεγαλύτερη και μεγαλύτερη!

Και καθώς ερχόταν άτομα να ρίξουν μια ματιά στις μοτοσυκλέτες, σκέφτηκα να ανοίξω και εστιατόριο μαζί, ώστε να βγάλω μερικά χρήματα. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έρχονται για να αγοράσουν μοτοσυκλέτες. Έρχονται για να κάνουν βόλτα και να μιλήσουν. Και έτσι είπα να κάνω και χώρο εστιατορίου. Αν όμως έχεις μικρό τέτοιο χώρο, χάνεις λεφτά. Και έτσι κάναμε ένα μεγαλύτερο. Και μετά ακόμα μεγαλύτερο και πιο μεγάλο! Και φτάσαμε σήμερα να έχουμε 140 θέσεις! Είναι λοιπόν αρκετά μεγάλο για να βγάζει και τα έξοδά του.

Είναι ένα πολύ δημοφιλές μέρος αυτό εδώ. Περνάνε από την είσοδό μας περίπου 2,500 άτομα κάθε βδομάδα! Πουλάμε πολλούς καφέδες, αλλά τα καφέ έχουν μεγάλα έξοδα και δεν κάνεις πολλά λεφτά με αυτά. Αλλά το συνεργείο μοτοσυκλέτας μας είναι αυτό που μας δίνει μεγάλα κέρδη. Έχουμε τη δική μας μάρκα ρούχων που πουλάμε. Και όλα μαζί σε συνδυασμό, δουλεύουν καλά!” εξηγεί ο Johnny που μας λέει ότι όταν έρχεται για διακοπές στην Ευρώπη, αγοράζει μια σχετικά κλασική μοτοσυκλέτα που μπορεί να βρει στο eBay και ταξιδεύει με αυτή στις διάφορες χώρες και μάλιστα σε ένα από τα ταξίδια του κατάφερε να πουλήσει στην Αθήνα μια τέτοια μοτοσυκλέτα, ελαφρά σε υψηλότερη τιμή από αυτήν που την είχε αγοράσει στην Γερμανία, πριν επιστρέψει στην Αυστραλία.

Η απορία του Χριστόδουλου αφορούσε το όνομα “Naked Racer Cafe” για να πάρει την απάντηση του Johnny: “Επειδή πάντα οδηγούσαμε μοτοσυκλέτες naked (γυμνές). Χωρίς fairing! Της παλιάς σχολής!” και στην απορία εάν οδηγούν γυμνοί: “Όχι!!! Προσπαθούμε να μην το κάνουμε! Μερικές φορές μόνο, αλλά προσπαθούμε να το αποφεύγουμε!”

Μετά η συζήτηση πήγε στον τρόπο που λειτουργεί η Naked Racer Moto Co, καθώς αρκετοί φθάνουν εκεί για να πουλήσουν τις μοτοσυκλέτες τους, οπότε όταν υπάρχει μια ενδιαφέρουσα μοτοσυκλέτα, ο Johnny την αγοράζει και την ανακατασκευάζει.

“Εισάγουμε και εξάγουμε από και σε όλο τον κόσμο. Αγοράζω λοιπόν μοτοσυκλέτες – εκτός από την Αυστραλία – και από την Ελλάδα, την Γερμανία, την Γαλλία. Έρχονται μοτοσυκλέτες εδώ από την Αμερική, τον Καναδά, την Ιαπωνία. Και τις πουλάμε επίσης σε αυτές τις χώρες. Γιατί πλέον η αγορά είναι ανοιχτή. Αν έχεις μια ιδιαίτερη μοτοσυκλέτα η οποία είναι χάλια στο πλαίσιο, τότε μπορούμε να πάρουμε τον κινητήρα. 2D Tesi, 3D Tesi, τετρακύλινδρους κινητήρες, όλα τα σπάνια κομμάτια. Είναι μια παγκόσμια αγορά. Μας λένε οι πελάτες τι θέλουν, το βρίσκουμε και τους το στέλνουμε όπου και να βρίσκονται”, μας εξηγεί για το πως λειτουργεί το Μουσείο, που έχει τιμές σχεδόν σε όλες τις μοτοσυκλέτες, εκτός από μερικά κομμάτια “που απλά δεν πωλούνται”, καθώς τα θέλει για την προσωπική του συλλογή. Ένα από αυτά που μάλιστα ο ίδιος έχει οδηγήσει αρκετά είναι και η ΜΤΤ Turbine Superbike με το jet μoτέρ Rolls-Royce που παρουσιάσαμε πρόσφατα.

Με τον “αρχηγό” μπροστά οι πόρτες του Naked Racer Workshop άνοιξαν και είδαμε τις επόμενες μοτοσυκλέτες που θα αποκτήσουν χώρο στο Μουσείο, όπως και επισκεφτήκαμε και την επέκταση του συνεργείου σε χώρο απέναντι κτιρίου, με επίσης μερικές σπάνιες μοτοσυκλέτες να ετοιμάζονται από έναν ικανότατο μηχανικό.

Μια απίστευτα ωραία εμπειρία λοιπόν η επίσκεψη στο Antique Motorcycles στο Cheltenham της Victoria, στα προάστια της Μελβούρνης. Τη συστήνουμε ανεπιφύλακτα σε όσους τύχει να βρεθούν σε αυτή τη μεριά της γης.

Από εδώ ας απολαύσουμε μερικές φωτογραφίες, από ορισμένες από αυτές τις σπάνιες μοτοσυκλέτες.