Τις τελευταίες σεζόν σημειώθηκε πλήρης μεταμόρφωση για την ομάδα MotoGP της Pramac Ducati, καθώς έχει μετατραπεί από μια ομάδα που κατάφερνε να βρεθεί περιστασιακά μέσα στην δεκάδα σε νικητές αγώνων και πρωταθλητές ανεξάρτητων ομάδων το 2021.

Αλλά πόσο από αυτό οφείλεται στην ηγεσία του Francesco Guidotti, του αφεντικού της ομάδας που αναχωρεί για την KTM στη θέση του έκπτωτου Mike Leitner;

Και πόσο θα επηρεάσει τις φιλοδοξίες της ομάδας να συνεχίσει την ανοδική της ορμή;

Δεν είναι δύσκολο να δει κανείς τις αλλαγές που υπέστη η ομάδα της Pramac Racing κατά τη διάρκεια της θητείας του Guidotti.

Οι πρώτες σεζόν του Guidotti στη διοίκηση της ασυνήθιστα δομημένης ομάδας που λειτουργούσε περισσότερο ως θυγατρική του ιταλικού κατασκευαστή γεννητριών Pramac παρά σαν ξεχωριστή ομάδα δεν κατάφερε να φέρει αποτελέσματα και να μπει στην "αφρόκρεμα" των MotoGP παρά την ύπαρξη αναβατών όπως οι Scott Redding, Andrea Iannone και Danilo Petrucci.

Η ομάδα ήταν συχνά ικανή για δυνατά αποτελέσματα κατά καιρούς, με επτά βάθρα σε μια τετραετία, και η καλύτερη θέση της στο πρωτάθλημα αναβατών ήταν όγδοη σε μερικές περιπτώσεις, αλλά το μεγάλο έπαθλο πάντα κατάφερνε να τους ξεφύγει: η ευκαιρία να διεκδικήσουν την πρώτη νίκη για δορυφορική ομάδα της Ducati.

Τα πρώτα σημάδια αλλαγής ήρθαν το 2019, όταν ο Jack Miller βρέθηκε να είναι συχνός διεκδικητής του βάθρου  και να ανεβαίνει σε αυτό - μαζί με τον rookie ομόσταυλό τυ Pecco Bagnaia – και ήταν μια μεγάλη ψήφος εμπιστοσύνης στις ικανότητες της Pramac και της εμπιστοσύνης της Ducati στην ομάδα όταν το ζευγάρι μετακόμισε στις εργοστασιακές θέσεις για το 2021, αντικαθιστώντας τον Petrucci και τον Andrea Dovizioso.

Ωστόσο, ήταν η αποχώρηση αυτού του ντουέτου που πραγματικά προανήγγειλε την έναρξη της πιο επιτυχημένης χρονιάς της Pramac το 2021, με τους Jorge Martin και Johann Zarco να καταρρίπτουν όλους τους στόχους που είχαν τεθεί πριν από τη σεζόν, προσφέροντας στην Pramac εξαιρετικά αποτελέσματα.

Πολλαπλά βάθρα, τέσσερις pole position και η πρώτη της νίκη χάρη στον Martin ήταν τα κυριότερα σημεία, αλλά και η πέμπτη στο πρωτάθλημα για τον Zarco, βραβείο rookie της χρονιάς για τον Martin, ο τίτλος των ανεξάρτητων ομάδων και η σημαντική συνεισφορά στους κατασκευαστές της Ducati είναι επίσης κατορθώματα για την ομάδα φέτος. 
Αλλά ενώ αυτή η απίστευτη μεταμόρφωση μπορεί να συνέβη υπό την ηγεσία του Guidotti, είναι δύσκολο να αποδοθεί όλη η ευθύνη στη δουλειά που έκανε ο Ιταλός – τουλάχιστον άμεσα.

Ο χρόνος του στην ομάδα συνέπεσε με μια νέα εποχή στα MotoGP, μια εποχή που είδε τις δορυφορικές ομάδες να αλλάζουν από απλοί πελάτες παλιών μοτοσυκλετών σε συνεργάτες στο έργο, με το νέο καθεστώς να φέρνει έναν εντελώς νέο ρόλο για αυτές όχι μόνο ως νεανικές ομάδες για ανάπτυξη ταλέντων αλλά και για ανάπτυξη μοτοσυκλετών.

Ένα μοντέλο που αναπτύχθηκε από την Ducati και την Pramac είναι ο κορυφαίος αναβάτης της δορυφορικής ομάδας να έχει αναλάβει εδώ και λίγα χρόνια έναν ρόλο σαν δοκιμαστής αγώνων για τη εταιρία της Μπολόνια, με πρώτα τον Petrucci και μετά τον Miller να γίνονται οι πρώτοι που λαμβάνουν νέα ανταλλακτικά, ώστε να αξιολογηθούν στην δράση για την εργοστασιακή ομάδα.

Η σεζόν του 2021 είναι πιθανώς η απόλυτη έκφραση αυτής της διαδικασίας, με δύο πρώην αναβάτες της Pramac να κερδίζουν αγώνες για την εργοστασιακή ομάδα, εν μέρει χάρη στην επαναστατική συσκευή holeshot της Ducati - ένα εξάρτημα που δοκιμάστηκε για πρώτη φορά από τον Miller στη δορυφορική μοτοσυκλέτα.

Φυσικά, αν και αυτό μπορεί να βοήθησε σημαντικά την επιτυχία της Pramac το 2021, είναι αδύνατο να υποτιμήσουμε τον ρόλο που έπαιξε ο Guidotti σε όλα αυτά. Άλλωστε, είναι ο άνθρωπος που έπεισε τη Ducati ότι η ομάδα του ανταποκρινόταν στην πρόκληση. Όμως, με τη σκληρή δουλειά που έχει γίνει και αυτή η νέα δομή προορισμένη να συνεχιστεί και στο μέλλον, είναι ένας τομέας όπου η αποχώρησή του θα έχει μικρότερο αντίκτυπο.

Και με την Pramac να παραμένει δορυφορική ομάδα, είναι απίθανο η απουσία του να προκαλέσει τεχνικά προβλήματα με τον ίδιο τρόπο που έκανε η παρόμοια απροσδόκητη μετακίνηση του Davide Brivio από την εργοστασιακή ομάδα της Suzuki στην F1 πριν από 12 μήνες.

Μάλλον, εκεί που ο Guidotti θα λείψει περισσότερο είναι στο γκαράζ, όπου ο ρόλος του ως μέντορας και πατρική φιγούρα όχι μόνο στους αναβάτες αλλά και σε ολόκληρη την ομάδα ήταν εμφανής ακόμα και από έξω.

Είναι ένας φανταστικός μάνατζερ ανθρώπων που έχει διατηρήσει το οικογενειακό κλίμα μέσα στην Pramac – μια αίσθηση που ο Martin ξεχώρισε πρόσφατα ως ένα από τα βασικά δυνατά σημεία της rookie σεζόν του – και θα είναι δύσκολη δουλειά για τον ιδιοκτήτη της ομάδας, Paolo Campinoti, να βρει κάποιον που θα φέρει τα ίδια πλεονεκτήματα στο γκαράζ πριν από την έναρξη της σεζόν του 2022.