Η κατηγορία με τις περισσότερες συμμετοχές (39 – 41 ανά αγώνα) η Moto2 έχει το μεγαλύτερο μερίδιο στο νέο ρεκόρ πτώσεων φέτος, από τότε που κρατούνται στατιστικά, που έφερε το 2011 στην πρώτη θέση με 894 πτώσεις, σε σχέση με το προηγούμενο ρεκόρ που έιχε γίνει το 2008 με 876. Στα νούμερα αυτά περιλαμβάνονται οι πτώσεις σε Δοκιμές (Ελεύθερες και Κατατακτήριες) και Αγώνες της χρονιάς και δεν περιλαμβάνονται οι πτώσεις στις επίσημες και ιδιωτικές δοκιμές των ομάδων, εκτός των αγωνιστικών τριήμερων. 

Οι οδηγοί που συνεισέφεραν στο να φτάσει αυτό το ρεκόρ τόσο ψηλά, είναι οι Karel Abraham (φωτ. 1) που έπεσε 22 φορές, με τον οδηγό της Moto2 Axel Pons να ακολουθεί με 20 πτώσεις, ενώ ο 125αρης Niklas Ajo έπεσε από την Aprilia του 16 φορές.

Ανά κατηγορία έχουμε, όπως γράψαμε στην αρχή, 421 πτώσεις στην Moto2 με ένα ποσοστό 47,09% στο σύνολο των πτώσεων, με την κορυφαία κατηγορία του MotoGP να “γράφει” 157 πεσίματα και τα 125cc να έχουν 298.

Ως προς τις πίστες το Assen (φωτ. 2) ήταν αυτό με τις περισσότερες, με ένα σύνολο 78 “πεσόντων” στις τρεις κατηγορίες και τις τρεις ημέρες του Ιουνίου που έγινε ο αγώνας. Τον Απρίλιο που έγινε η Jerez de la Frontera οι πτώσεις ήταν 71, που ισοβάθμησε στην 2η θέση με την Sepang. Στον αντίποδα το Mugello ήταν η πίστα με τις λιγότερες πτώσεις με 25 στις δύο μικρότερες κατηγορίες και καμία πτώση από τους οδηγούς της MotoGP.

Ένα ακόμη ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι η στροφή με τις περισσότερες πτώσεις είναι η στροφή 1 του Estoril (φωτ. 3), όπου οι μοτοσυκλέτες έρχονται με πολύ υχηλή τελική από την μεγάλη ευθεία που προηγείται για να στρίψουν με 2α ή και 1η κάποιοι και 80 χ.α.ω. Στην δεξιά αυτή στροφή. 22 έπεσαν εκεί, ενώ 17 έπεσαν στην στροφή 1 της Sepang, που έχει ακριβώς τα ίδια χαρακτηριστικά με αυτήν της Πορτογαλικής πίστας. Η κατηφορική αριστερή στροφή 5 του Montmelo στην Βαρκελώνη “φιλοξένησε” στην αμμοπαγίδα της 16 οδηγούς και πήρε την 3η θέση σε αυτήν την κατάταξη.