Oι συντελεστές της εκπομπής «Matrix» στην Ιταλική τηλεόραση αφιέρωσαν ένα επεισόδιό της στον Marco Simoncelli και προσκάλεσαν τους γονείς του και τη φίλη του να μιλήσουν γι’ αυτόν. Ο πατέρας του Paolo δήλωσε μεταξύ άλλων:

«Του δίδαξα να είναι μαχητής, να μην τα παρατά ποτέ. Δεν ξέρω αν αυτό ήταν καλό ή κακό. Την Κυριακή ήθελε να κερδίσει και ήξερε ότι μπορούσε να το κάνει καλά. Δεν ξέρω εάν έκανα καλά… Εάν ήταν σωστό… Εάν ήταν λάθος…

Σε ό,τι αφορά το δυστύχημα, ήταν μια ατυχής συγκυρία. Για δέκα εκατοστά θα είχε χτυπήσει στην πλάτη ή τον ώμο αντί για τον αυχένα. Τον αγαπώ πολύ. Όταν κέρδισε τον Τίτλο το 2008 στα 250cc κοιμήθηκε με την μοτοσυκλέτα πλάι του. Τον βοηθούσαμε να κάνει αυτό που αγαπούσε περισσότερο».

Η μητέρα του Rosella δήλωσε σχετικά:  

«Στη ζωή αν δεν κάνεις αυτό που θέλεις, το μετανιώνεις και σίγουρα δεν του συνέβη αυτό. Μας άφησε μερικές σπουδαίες αναμνήσεις και ένα σημαντικό μήνυμα και είμαστε περήφανοι γι’ αυτό. Ειρωνευόταν συχνά μόνο και μόνο για να παίρνει τα πράγματα λιγότερο σοβαρά. Όμως αυτό που συνέβη δεν μπορείς να το πάρεις ελαφρά και θα προσπαθήσουμε να κρατήσουμε ζωντανό το πνεύμα του.

Η ζωή συνεχίζεται και ο Marco θα είναι πάντα κοντά μας. Είμαι πολύ τυχερή που τον είχα γιο και έχουμε την κόρη μας την, Martina. Θα μας λείψει επειδή πάντα μας αναστάτωνε. Άφηνε το σπίτι ακατάστατο και η φωνή του ακουγόταν συνεχώς. Θα μου λείψει αυτό το χάος. Ποτέ δεν σκέφτηκα “Κι αν κάναμε κάτι διαφορετικό;”».

Η Kate, η φίλη του Marco, τόνισε μεταξύ άλλων:

«Δεν μπορείς να ξεχάσεις, μπορείς μόνο να βρεις τρόπο να ζήσεις με τον πόνο. Στην αρχή πίστευα ότι δεν μπορώ να το κάνω αλλά τώρα είμαι πεπεισμένη ότι μπορώ. Πήγα στο σπίτι μας που είχαμε επιπλώσει πρόσφατα και προσπάθησα να του πω ότι έκανε λάθος όταν έλεγε πως δεν θα χωρίσουμε ποτέ. Είμαι σίγουρη ότι όταν θα είναι έτοιμος θα μου δώσει κάποιο σημάδι και θα μου πει να συνεχίσω. Όλοι λένε ότι είμαι νέα αλλά δεν είμαι τυχερή. Έχω χρόνια μπροστά μου μέχρι να πάω να τον συναντήσω. Είναι πολύς ο καιρός.  

Όταν είδα ότι βγήκε το κράνος του κατάλαβα ότι δεν μπορούσα να κάνω κάτι και προσευχόμουν. Έπειτα σκέφτηκα τα λόγια του Αρχιμηχανικού της ομάδας που είπε να μην τα παρατάω. Ήλπιζα ότι θα άκουγε αυτά τα λόγια. Κάθε φορά που τραυματιζόταν κάποιος έλεγε “έτσι είναι οι αγώνες. Αν δεν θες να σου συμβεί κάτι, κάθισε σπίτι”. Νομίζω ότι θα ήθελε να τελειώσω την συνέντευξη με αυτή τη φράση: “Έτσι είναι οι αγώνες”.»