Ο Valentino Rossi είναι μια ιδιαίτερη φιγούρα τηλεοπτική, όπως και στη ζωή του μέσα στα paddock του motoGP. Όταν βρεθείς κοντά του αποπνέει μια διαφορετική αύρα, κάτι που σε κερδίζει από την πρώτη στιγμή.

Φέτος είναι η χρονιά της εκδίκησης, της επιστροφής στην κορυφή, που όμως πρέπει να γίνει με σταθερά βήματα και προσεκτικούς αγώνες. Ωστόσο αυτό δεν φαίνεται να επηρεάζει το πάθος του για τη μοτοσυκλέτα που παραμένει το ίδιο, όπως όταν ξεκίνησε.

Πίνει καπουτσίνο μαζί του ο Δημήτρης Διατσίδης
Τους φωτογραφίζει αποκλειστικά ο Gigi Soldano

Ο Valentino Rossi είναι εκ των πραγμάτων ο πιο απρόσιτος οδηγός του κόσμου, αφού όλοι οι 600 δημοσιογράφοι που καλύπτουν το motoGP για τα περιοδικά και τις τηλεοράσεις όλου του κόσμου, σίγουρα θέλουν να έχουν την ευκαιρία να βρεθούν μαζί του.

Σε αυτούς πρέπει να προσθέσουμε και μερικές εκατοντάδες άλλων δημοσιογράφων απ’ ότι είδους περιοδικό, ραδιόφωνο ή άλλο μέσο, θα ήθελαν να πουν δυο κουβέντες με τον απόλυτο super-star. H πίεση που δέχεται απ’ όλη αυτήν την ιστορία, δρα συμπληρωματικά στην καλή πίεση που δέχεται από τους εκατοντάδες οπαδούς του, που βρίσκουν κάποιο τρόπο να αποκτήσουν πρόσβαση στα paddock των Grand Prix και ελπίζουν σε ένα αυτόγραφο, ένα άγγιγμα ή οι πιο τολμηροί σε μια φωτογραφία με το είδωλό τους.

Άλλωστε αυτή η λατρεία των ιταλών και των άλλων μεσογειακών θαυμαστών του, τον ανάγκασαν να επιλέξει το «cool» Λονδίνο για τόπο κατοικίας, όπου μπορεί να κυκλοφορεί πιο άνετα, χωρίς τον κίνδυνο να λιντσαριστεί από όλους που θέλουν να τον ευχαριστήσουν γι’ αυτά που τους προσφέρει.

Είναι χαρακτηριστικό ότι στις εμφανίσεις του στην Ιταλία, μέχρι και παιδιά σε αναπηρικά καροτσάκια του φέρνουν, απλά για να τα χαιρετίσει ή σαν σύγχρονος άγιος να τα αγγίξει, δίνοντάς τους υπέρτατη χαρά. «Ο Marco (Melandri) μου έχει πει ότι η Μύκονος είναι πολύ ωραία, αλλά όπως στην Ίμπιζα έχει πολλούς Ιταλούς το καλοκαίρι και δεν μπορώ να έλθω», είπε χαρακτηριστικά.

Η συνάντησή μας έγινε ύστερα από πολύ κόπο και αρκετές συνεννοήσεις, κυρίως για την επιλογή της ημερομηνίας, αφού μετά την πρώτη περσινή μας «one-to-one» συζήτηση, αποκτήσαμε το «πάσο» για να είμαστε η μια από τις 36 ανάλογες συναντήσεις που έχει στη διάρκεια όλης της χρονιάς, στα motoGP (2 ανά αγώνα λέει το συμβόλαιό του!).

Έτσι λοιπόν με αρκετή αγωνία, ετοιμάσαμε τα πάντα, τις τηλεοπτικές κάμερες και τα απαραίτητα φώτα, αφού θα βρισκόμασταν στο εσωτερικό σαλόνι του χώρου φιλοξενίας της ομάδας FIAT – Yamaha (η συνάντηση μεταδόθηκε και στην ΕΤ3), ο Στέφανος Σκλαβενίτης φρόντισε για τα κασετόφωνα και τις άλλες λεπτομέρειες, η Katie Baines της Yamaha μας καθησύχασε για την καθυστέρηση του ραντεβού, αφού έπρεπε προηγουμένως να λύσει κάποια θέματα με τον Jeremy Burgess.

Τελικά o Valentino ήλθε και αφού υπέγραψε την αφίσα για τους αναγνώστες του περιοδικού, πήρε το πρώτο τεύχος και άρχισε να το ξεφυλλίζει προσεκτικά, κοιτώντας με ικανοποίηση κάποιες φωτογραφίες του που είχαμε επιλέξει και βέβαια το εξώφυλλο.

Στάθηκε κάπως παραπάνω στις σελίδες του ιστορικού άρθρου για τους Schwantz, Rainey και αμέσως μετά πιάσαμε τη συζήτηση για τον αρχιμηχανικό του στους αγώνες ράλι, τον Μιχάλη Ζώτο. «Να δώσεις τους θερμούς μου χαιρετισμούς στον Μάικολ και να του πεις ότι τον περιμένω στην Valencia», είπε αφού ρώτησε ποιόν οδηγό είχε φέτος ο Ζώτος στο ράλι Ακρόπολις.

Σίγουρα τα ράλι είναι στο μυαλό του ακόμη, είναι κάτι που όπως έχει πει θέλει να κάνει όταν σταματήσει τους αγώνες μοτοσυκλέτας. Στη σχετική ερώτηση τι γίνεται με την FIAT, η απάντηση ήταν αφοπλιστική: «τίποτα!, η FIAT ήταν πολύ δυνατή στα ράλι στο παρελθόν, όμως τώρα δεν έχει αυτοκίνητο WRC, μόνο S2000. Ακόμη δεν ήλθαν σε συνεννόηση μαζί μου για κάποιο test drive, αλλά υπάρχει το ενδιαφέρον».

Εκείνη τη στιγμή στο χώρο ήλθε και η Roberta της GWL, ο φύλακας άγγελος του Valentino σε ότι αφορά την επικοινωνία του και το μάρκετινγκ. Κάθισε διακριτικά κοντά μας και παρακολούθησε τη συζήτηση.

Πήγαμε στον Kevin Schwantz και στην πρόσφατη μίνι συνέντευξη που είχαμε στο Γαλλικό Grand Prix: «ο Schwantz είπε ότι αυτό που έκανε εκείνον καλό και εσένα σπουδαίο, είναι το γεγονός ότι και οι δυο αγαπάτε τη μοτοσυκλέτα» ρωτήσαμε, «ναι, συμφωνώ, γιατί πρώτα απ’ όλα είμαι μεγάλος οπαδός της μοτοσυκλέτας. Ήταν το μεγάλο μου πάθος από τότε που ήμουν μικρός και τώρα πάνω – κάτω είναι το ίδιο. Αυτό είναι σημαντικό, όπως λέει ο Kevin, γιατί για να κάνεις αυτό το σπορ, για να κάνεις αυτή τη ζωή, γυρνώντας όλον τον κόσμο για πολύ καιρό, είναι απαραίτητο να έχεις μια πολύ μεγάλη αγάπη για τη μοτοσυκλέτα. Και επιπλέον πρέπει η οδήγηση της μοτοσυκλέτας να σου αφήνει την ίδια γεύση», ήταν η απάντηση του «doctor».

Μετά η συζήτηση πήγε σε θέματα καρδιάς, αφού τελευταία έγινε μεγάλος ντόρος για την καρδιά που είχε ζωγραφισμένη στο κράνος του στο Mugello και φόρεσε πάνω στον προστατευτικό θώρακα του πριν την εκκίνηση στο Montmelo. Πολλοί είπαν ότι πρόκειται για ένα μήνυμα και για τη μνηστή του και μόνιμη συνοδό του για σχεδόν 2 χρόνια.

Ο ίδιος δεν μιλάει καθόλου για αυτήν την προσωπική πλευρά του θέματος. «Ήταν μια δύσκολη στιγμή! Συνήθως πριν τον αγώνα στο Mugello βγαίνω για ένα δείπνο με τον φίλο μου Aldo Drudi και συζητάμε για τα σχέδια του αγώνα. Αποφασίσαμε ότι χρειάζεται πολύ καρδιά για να νικήσουμε φέτος στο Mugello και έτσι βάλαμε την καρδιά στο κράνος. Είναι επίσης για τους οπαδούς μας, που έρχονται στη συγκεκριμένη πίστα».

Δεν μας μίλησε τελικά για τη σχέση του με την εκλεκτή της καρδιάς του, αλλά για τη σχέση του με την άλλη του αγαπημένη, τη μοτοσυκλέτα του. Είναι γνωστό ότι ο Valentino αποκτά μια ιδιαίτερη σχέση με τις αγωνιστικές του μηχανές και ότι τις προσέχει πάρα πολύ, θέλει να επιμελείται ο ίδιος προσωπικά τα αυτοκόλλητα που μπαίνουν και πολλές φορές κλείνεται μόνος στο γκαράζ, αργά το βράδυ και τους μιλά!

«Πέρυσι είχαμε πολλά προβλήματα στη σχέση μου με την Μ1, ειδικά στο ξεκίνημα με το νέο πλαίσιο, με ταλαντώσεις. Μετά βελτιώσαμε το πλαίσιο στο θέμα των ταλαντώσεων, αλλά τελικά η μοτοσυκλέτα δεν ήταν στην κορυφή. Φέτος είναι πολύ καλή στις στροφές. Η σχέση μας είναι σπουδαία, γιατί μπορώ να την οδηγώ πολύ γρήγορα. Η νέα Μ1 των 800 κυβικών είναι πολύ ακριβής και ιδιαίτερα ευέλικτη, έτσι είναι καλή. Ατυχώς φέτος έχουμε μεγαλύτερο πρόβλημα στην ευθεία, γιατί ο κινητήρας μας δεν είναι πολύ γρήγορος, χάνουμε αρκετά, ειδικά αν συγκριθούμε με την Ducati. Οι μηχανικοί στην Ιαπωνία δουλεύουν πολύ σκληρά, για να μειώσουν τη διαφορά και να κερδίσουμε κάποια χιλιόμετρα τελικής. Όμως, η διαφορά είναι ακόμη 8 – 10 χλμ/ώρα στην ευθεία, άρα χρειαζόμαστε κάτι ακόμη», ήταν τα λόγια του «γιατρού», αναφορικά και στο γεγονός των τελευταίων βελτιώσεων που έφθασαν από την Ιαπωνία και δοκιμάστηκαν στη Γαλλία.

Η κουβέντα γύρισε στο Ιταλικό Grand Prix και στην αμφισβήτηση που δέχτηκε μετά από τα αποτελέσματα των τριών προηγούμενων αγώνων σε Τουρκία, Κίνα και Γαλλία. Για να τους κλείσει τα στόματα, η προσπάθεια εκεί ήταν πολύ σημαντική. «Είναι πολύ δύσκολη η κατάσταση τώρα, γιατί όλοι περιμένουν ότι θα κερδίζω όλους τους αγώνες. Ήδη κέρδισα στην Jerez και όπως και να ‘χει είμαι 2ος στο πρωτάθλημα. Έτσι πριν το Mugello είχα 40 περισσότερους βαθμούς, από όσους είχα το 2006, στην ίδια χρονική στιγμή της αγωνιστικής σεζόν. Η σοδειά μου δεν είναι καθόλου άσχημη. Αλλά για να καταλάβουμε καλύτερα μια τέτοια μοτοσυκλέτα, πρέπει να δουλέψουμε περισσότερο με τα λάστιχα, ένα σημείο στο οποίο αντιμετωπίσαμε προβλήματα στο ξεκίνημα της χρονιάς. Στο Le Mans δεν δουλέψαμε καλά όλο το Σαββατοκύριακο - είναι και δικό μου λάθος – και ατυχώς όταν φθάσαμε στις σωστές ρυθμίσεις, έφτασε και ο κακός καιρός. Από το Mugello όμως κερδίσαμε πολλά πράγματα, ήταν μια φανταστική νίκη, ένα καλό βήμα για μας και θα προσπαθήσουμε να συνεχίσουμε στο ίδιο καλό επίπεδο και στους επόμενους αγώνες. Αυτός ο αγώνας είναι πάντα κάτι φανταστικό για μένα, γιατί έχω πολλούς οπαδούς, πολλά κίτρινα καπέλα γεμίζουν την πίστα και τους γύρω λόφους, έτσι για μένα αυτό είναι ένα κίνητρο στο να προσπαθήσω να νικήσω στην πίστα αυτή».

Για λίγο η συζήτηση πήγε πιο πίσω, στα τέλη της περασμένης χρονιάς, όταν ο Casey Stoner, ή καλύτερα ο πατέρας του ως μάνατζέρ του, μιλούσε με την Yamaha, για μια ενδεχόμενη μετακίνησή του δίπλα στον Ιταλό super-star.

Οι φήμες έλεγαν ότι ο πολυπρωταθλητής δεν συναινούσε σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο και παρά το ότι είχαμε λάβει τη διαβεβαίωση του διευθύνοντος συμβούλου της ομάδας, του Lin Jarvis ότι η τελική απόφαση ήταν δική του, κυρίως επειδή δεν πίστευε ότι ο νεαρός θερμόαιμος Αυστραλός θα μπορούσε να ηρεμήσει και να μετατρέψει το ταλέντο του σε αποτελέσματα, ζητήσαμε και την άποψη του Valentino.

Στο πίσω μέρος του μυαλού μας έχουμε πάντα ότι τελικά ο Jarvis έκανε λάθος εκτίμηση στην περίπτωση αυτή. Ο Rossi από την πλευρά του είπε: «δεν είναι αλήθεια ότι έχω τόση δύναμη μέσα στην ομάδα, ώστε να αποφασίζω εγώ ποιος θα είναι ο ομόσταυλός μου. Το μόνο που είπα, αφορούσε την περίπτωση ο Jeremy να είναι ο αρχιμηχανικός και σε μένα και στον Stoner και είπα όχι, ο Jeremy θα είναι μόνο δικός μου αρχιμηχανικός. Για τα υπόλοιπα νομίζω ότι είχαν κάποια άλλα προβλήματα, δεν ήταν δική μου η απόφαση. Όμως τελικά για τον Stoner αυτό λειτούργησε θετικά, γιατί βρήκε μια μεγάλη ομάδα, με πολύ καλή ατμόσφαιρα και με μια μοτοσυκλέτα της Ducati στα 800cc, που είναι πολύ γρήγορη».

Αυτόματα η επόμενη λέξη που είπαμε ήταν «Lorenzo, σου αρέσει ως οδηγός, έχεις πρόβλημα στην ενδεχόμενη (και φημολογούμενη) μετακίνηση του στην Yamaha;» Η απάντηση ήταν αυθόρμητη και λιτή: «για μένα είναι ένα μεγάλο ταλέντο και έχω ακούσει κάποιες φήμες ότι θα έλθει στην Yamaha την επόμενη χρονιά και δεν έχω κανένα πρόβλημα. Δεν ξέρω αν είναι από αυτούς που μπορούν να μου κάνουν τη ζωή δύσκολη. Είναι πολύ γρήγορος στα 250 και σίγουρα ένας γρήγορος οδηγός, αλλά πρέπει να το δείξει αυτό και όταν φτάσει στα motoGP. Νομίζω όμως ότι θα είναι ένας μεγάλος Πρωταθλητής του motoGP στο μέλλον».

Φύγαμε από τη συζήτηση για οδηγούς και πήγαμε στα λάστιχα, στην Michelin που έχει να υπερασπιστεί τους τίτλους των προηγούμενων χρόνων και την Bridgestone, που φαίνεται ιδιαίτερα δυνατή. «Φέτος η κατάσταση αλλάζει πολύ, από πίστα σε πίστα. Πιστεύω ότι η Bridgestone έκανε ένα τεράστιο βήμα, ειδικά στον τομέα της σταθερότητας, παντού. Εμείς είχαμε κάποια προβλήματα στην αρχή με την Michelin, αλλά τώρα δουλεύουν πολύ δυνατά, όπως και εμείς. Έτσι τώρα νομίζω ότι η ισορροπία ανάμεσα στις δύο μάρκες είναι πολύ καλή, βρίσκονται πολύ κοντά».

Αλλάξαμε κεφάλαιο πάλι και πήγαμε στις μοτοσυκλέτες παραγωγής και στο γεγονός ότι όχι μόνο η τεχνολογία, αλλά και η αίσθηση των κορυφαίων οδηγών του κόσμου, φθάνει αργά ή γρήγορα και σε μας τους κοινούς θνητούς. «Τώρα όλες οι σπορ μοτοσυκλέτες παραγωγής έχουν σχέση με την εμπειρία που έρχεται από τα motoGP. Εμείς προσπαθούμε να κάνουμε τη μοτοσυκλέτα πολύ γρήγορη στις στροφές και μαζί ευκολοδήγητη. Όλη αυτή η εμπειρία και όλη η δουλειά που κάνουμε μαζί με την ομάδα μου, τους γιαπωνέζους μηχανικούς, μετατρέπεται σε εμπειρία και τεχνολογία για τις μοτοσυκλέτες δρόμου. Αυτός είναι και ο λόγος που η Yamaha και όλες οι άλλες μάρκες βρίσκονται στους αγώνες. Όταν δοκίμασα τη νέα R1, ήταν πολύ γρήγορη» είπε ο Valentino και συνέχισε να μιλά για τη σχέση του με τις ιαπωνικές εταιρίες, «στην Honda ήταν πάντα πολύ δύσκολο, το να προσπαθήσω να βελτιώσω τη μοτοσυκλέτα, ήδη στην Honda ακολουθούσαν αρκετές από τις υποδείξεις μου, αλλά στην Yamaha αυτό γίνεται περισσότερο».

Μιλήσαμε και για την ανάγκη να συγκεντρώνεται πριν τον αγώνα και για τις υπερβολικές εκδηλώσεις αγάπης από τους φανατικούς οπαδούς του. «Όπως και να ‘χει κάνω τη δουλειά μου, είναι μια καλή δουλειά και έχω μια θετική αύρα, μια δύναμη, από τους πάρα πολλούς οπαδούς που έχω και γιαυτό είμαι πολύ χαρούμενος. Σίγουρα είναι δύσκολο, καμιά φορά πρέπει να λες όχι, αλλά είναι σημαντικό το ότι αρέσω στους ανθρώπους αυτούς και αυτό με τη σειρά του μου δίνει μια καλή αίσθηση».

Για το τέλος αφήσαμε τα μελλοντικά σχέδια, κυρίως το πως βλέπει το μέλλον του Παγκοσμίου, χωρίς τον ίδιο. «Το μέλλον του motoGP χωρίς τον Valentino θα είναι το ίδιο. Αυτός ο τύπος αγώνων υπάρχει εδώ και «εκατό» χρόνια και μένει ίδιος. Εγώ έχω συμβόλαιο με την Yamaha για φέτος και για το 2008 και μετά θα πρέπει να αποφασίσω. Δεν ξέρω πια θα είναι τα κίνητρά μου, πια θα είναι η αίσθησή μου, για να συνεχίσω. Δεν ξέρω αν θα αλλάξω μοτοσυκλέτα και θα συνεχίσω με τις μοτοσυκλέτες ή αν θα σταματήσω και θα κάνω κάτι άλλο».

Ένα είναι σίγουρο Valentino, εμείς δεν θέλουμε να σταματήσεις, δεν θέλουμε να κάνεις κάτι άλλο...