Η πρώτη ημέρα στο Τέξας δεν ήταν – σύμφωνα με τα δικά του στάνταρ – και ιδιαίτερα επιτυχημένη για τον Marc Marquez, που πήρε «μόλις» τη 2η θέση.

Ο Ισπανός είναι ο απόλυτος κυρίαρχος στην Αμερική και το Τέξας, κερδίζοντας εκεί όλους τους Αγώνες στη μεγάλη κατηγορία από το 2013 και μετά.

Όμως χτες, συνάντησε δυνατό ανταγωνισμό και χρειάστηκε να συμβιβαστεί με τη δεύτερη θέση, πίσω από τον Maverick Vinales.

Η Honda δοκίμασε κι ένα δικό της «κουτάλι» στο ψαλίδι της RC213V και γι’ αυτό – που το προηγούμενο διάστημα ήταν το βασικό θέμα συζήτησης – μίλησε ο Marc χτες:

«Μια από τις διαφορές που κάνει είναι στα φρένα… δημιουργεί κάθετη δύναμη, ένα αεροδυναμικό πράγμα, αλλά ακόμα πρέπει να το αναλύσουμε παραπάνω».

«Κι αυτό επειδή έχει και κάποια αρνητικά που πρέπει να τα δούμε και να καταλάβουμε τι είναι καλύτερο για το οδηγικό μου στυλ».

Το βασικό επιχείρημα της Ducati στη διαμάχη της με τους 4 για το συγκεκριμένο εξάρτημα, ήταν ότι είναι εκεί για να συμβάλλει στη μείωση της θερμοκρασίας του πίσω ελαστικού.

Παρατήρησε κάτι τέτοιο ο Marc; «Δεν το κοίταξα καθόλου, αλλά δεν νομίζω ότι κάνει μεγάλη διαφορά στη θερμοκρασία».

Για την απόδοσή του – και των άλλων – μέσα στην πίστα χτες, είπε:

«Κάθε χρόνο όλο και βελτιώνονται οι αντίπαλοί μας, ενώ εμείς στην προσπάθειά μας να έχουμε μια πιο ολοκληρωμένη μοτοσυκλέτα για όλες τις πίστες, χάνουμε στα δυνατά μας σημεία και κερδίζουμε στα αδύναμα».

«Έτσι κι εδώ… είχαμε πολλά πλεονεκτήματα τα οποία τα χάνουμε και ξέρω ότι δεν θ’ αργήσει η ημέρα που κάποιος θα με κερδίσει εδώ. Αυτό είναι το φυσιολογικό».

«Αυτό που δεν είναι φυσιολογικό είναι να κερδίζω συνεχώς εδώ. Το πιο σημαντικό πράγμα για εμένα είναι το Πρωτάθλημα».

Για τα πολλά σαμαράκια της πίστας είπε:

«Η πίστα αλλάζει κάθε χρόνο και είναι αλήθεια ότι σε κάποια σημεία της έχει περισσότερα σαμαράκια. Τα μεγαλύτερα είναι στην 2, στην έξοδο της 9 στις 16-17-18».

«Στις ΕΔ1 οδηγούσαμε και ήταν σαν να ήρθε το τέλος του κόσμου, αλλά μετά η κατάσταση βελτιωνόταν συνεχώς».

«Είναι αλήθεια πάντως ότι η μοτοσυκλέτα μας δεν είναι και η καλύτερη στο να απορροφά τα σαμαράκια. Πρέπει να καταλάβουμε πώς να βελτιωθούμε».

Στο τέλος των ΕΔ2 φάνηκε να είναι εκνευρισμένος, όταν ένα λάθος του τον ανάγκασε να ανοίξει τη γραμμή του.

Εκείνη τη στιγμή, πίσω του ήταν ο Jack Miller που τον ακολουθούσε και εκμεταλλεύτηκε το slipstream του.

«Ναι το ήξερα ότι ήταν πίσω… αλλά εγώ δούλευα για το ρυθμό μου. Δεν είναι σημαντικός ο ένας γύρος. Άλλωστε αυτό είναι φυσιολογικό στους Αγώνες».

«Έλεγαν στο Qatar για μένα που ακολουθούσα – σε μια πίστα που με δυσκολεύει – και τώρα είμαι αυτός που ακολουθούν. Είναι λογικό εδώ στο Τέξας».

«Και είναι λογικό ότι θα πάμε κάποια στιγμή σε άλλη πίστα που θα πρέπει εγώ ν’ ακολουθήσω κάποιον άλλο. Είναι λογικό, λοιπόν, που με ακολουθούσε και το καταλαβαίνω απόλυτα».