Το να προσπαθήσεις να ξεχωρίσεις μερικές από τις καλύτερες στιγμές μέσα σε μια σεζόν που μας πρόσφερε εννέα διαφορετικούς νικητές, δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα!

Ο καθένας μπορεί να συμφωνήσει ή να διαφωνήσει με τις επιλογές μας και τα σχόλια - πάντα σε κόσμια πλαίσια - είναι ευπρόσδεκτα στο κάτω μέρος της σελίδας μας.

Η τρίτη μας επιλογή είναι το GP του Mugello. Το GP δεν είχε την έκβαση που θα ήθελε ο Rossi, με τον κινητήρα της M1 του να σπάει στον αγώνα.

Στους νικητές ξεχωρίζουμε τον Jorge Lorenzo (που στάθηκε τυχερός όταν ο κινητήρας της δικής του M1 έσπασε στο ζέσταμα) την Michelin και το θέαμα!

Το παρακάτω κείμενο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό MOTOGP WORLD #71.

Η κατάληξη μπορεί να μην ήταν η θεμιτή για τους χιλιάδες οπαδούς του Valentino που γέμισαν ασφυκτικά το Mugello, ωστόσο αυτό δεν πρέπει να μας κάνει να παραβλέπουμε ότι ο 6ος Γύρος της φετινής σεζόν είχε θέαμα, μάχες - που μας έλειψαν - και αγωνία και στις τρεις κατηγορίες! Δεν βλέπεις κάθε χρόνο τέτοια δράση μέσα σε μια ημέρα!

Κείμενο: Νίκος Μπλούνας

Φωτογραφίες: motogp.com

Όνειρο ήταν και χάθηκε στους καπνούς...

Οχτώ χρόνια μετά την τελευταία του νίκη στο Mugello, το σκηνικό ήταν έτοιμο για την επιστροφή του βασιλιά στο θρόνο του! Ο Valentino χρησιμοποίησε τις ΕΔ1 για να βελτιώσει το μοναδικό του μειονέκτημα σε αγώνα, τις εκκινήσεις, με την πίστα υγρή από τη βροχή της προηγούμενης ημέρας. Ικανοποιημένος από το αποτέλεσμα, δούλεψε στη συνέχεια στο στεγνό με την ισορροπία της μοτοσυκλέτας του, βρίσκοντας κάθε φορά κάτι καλό. Αποκορύφωμα ο πολύ καλός ρυθμός αγώνα που είχε στις ΕΔ4, με συνεχείς γύρους στο 1:47. Στις κατατακτήριες η στρατηγική του ήταν αλάνθαστη! Μετά το Le Mans, δεν χωρούσαν άλλα λάθη για τον Rossi. Περίμενε, όπως συνηθίζουν αρκετοί ανά καιρούς, μέχρι το τέλος, βγήκε μαζί με τον Vinales κι έχοντάς τον μπροστά του στο τέλος της ευθείας των 1,141μ κατάφερε να αρπάξει την pole position! Η χαρά του δεν θα επισκιαζόταν ούτε από τους υπαινιγμούς του Lorenzo ότι συνεργάστηκε με τον Vinales. Ο ίδιος και ο μελλοντικός του ομόσταυλος το αρνήθηκαν. Η 63η pole της καριέρας του γέμισε με ακόμη περισσότερη όρεξη τον κίτρινο λαό του, την ενέργεια του οποίου «ρούφαγε» μέσω του κράνους του. Το ονόμασε Mugiallo (giallo=κίτρινο στα Ιταλικά) και ήταν αφιερωμένο στους οπαδούς του! Τα αποτελέσματα της δουλειάς στις ΕΔ1 φάνηκαν στον αγώνα, όταν έκανε πολύ καλή εκκίνηση. Έμενε με άνεση κοντά στον Lorenzo, που είχε φύγει υπέροχα από την 5η θέση του grid. Η διαφορά τους ποτέ δεν ξεπέρασε το ενάμιση δέκατο! Δυο λάθη μόνο την ανέβασαν παραπάνω, αλλά ήταν τέτοια η ορμή του που μέσα σε μερικές στροφές κάλυπτε γρήγορα το έδαφος. Το όνειρο όμως αυτή τη φορά κράτησε περίπου 9 γύρους. Τότε ήταν που έσπασε το μοτέρ της Μ1 του Valentino, ο οποίος ήταν απαρηγόρητος. Για πρώτη φορά μετά το 2010, που έσπασε το πόδι του στο Mugello, δεν βγήκε στο βάθρο να χαιρετήσει τους οπαδούς του που είχαν γεμίσει την ευθεία. Δεν έχασε απλά ένα βάθρο, αλλά και μια πολύ πιθανή νίκη στο τέλος και αρκετό έδαφος στη μάχη για το Πρωτάθλημα. «Σίγουρα θα μπορούσα τη νίκη», έλεγε απογοητευμένος μετά τον αγώνα. «Δεν ήταν απλά στόχος, ήταν ένα όνειρο τα τελευταία δέκα χρόνια. Ήμουν πολύ γρήγορος, πίσω ακριβώς από τον Lorenzo και ειλικρινά πιστεύω ότι είχα καλύτερο ρυθμό απ’ αυτόν. Θα έκανα την επίθεσή μου και τον αγώνα μου». Δεν ήταν γραφτό.

Αγώνας: Νίκησαν Lorenzo, Michelin και θέαμα!

Ο μεγάλος τυχερός του Mugello ήταν ο Lorenzo. Δεν είχε τον καλύτερο ρυθμό, δεν ήταν στην καλύτερη δυνατή κατάσταση, δεν πήρε την pole, χρειάστηκε να δώσει μάχες, αλλά κέρδισε! Όμως η τύχη του φάνηκε στο ζέσταμα, όταν και ο δικός του κινητήρας έσπασε! «Αν δεν έκανα τον τελευταίο γύρο στο ζέσταμα, δεν θα έσπαγε ο κινητήρας και θα το έκανε στον αγώνα», παραδέχτηκε με ειλικρίνεια. Ήταν τυχερός, όχι όπως ο Rossi. Δυο κινητήρες της Yamaha να καταστρέφονται μέσα σε λιγότερο από τέσσερεις ώρες; Αδιανόητο... Με τον Rossi νοκ-άουτ, ο Lorenzo είχε μια διαφορά από τον δεύτερο Marquez, η οποία όμως σύντομα εξανεμίστηκε. Φτάνοντας στον 15ο γύρο ήταν έτοιμος για επιθέσεις! Η φύση του μαχητή υπερνίκησε σ’ αυτή την περίπτωση τη λογική των βαθμών και του Πρωταθλήματος! Ο τελευταίος γύρος του αγώνα ήταν υπέροχος, αν και του έλειπε κάτι: η παρουσία του Rossi που θα μπορούσε να μας χαρίσει μια θεϊκή τριπλή μάχη! Ας είναι... Ο Marquez ξέχασε το Πρωτάθλημα, όπως είπε και ο ίδιος και ρίχτηκε στη μάχη! Στον 20ο γύρο πέρασε μπροστά στην Scarperia, αλλά άνοιξε τη γραμμή του. Δυο γύρους αργότερα το ίδιο συνέβη όταν μπήκε με φόρα στην San Donato! Στον τελευταίο γύρο επιτέθηκε εκ νέου εκεί, όμως ο Lorenzo θυμήθηκε τις ημέρες των 250cc και αντεπιτέθηκε στο γρηγορότερο εσάκι του Πρωταθλήματος (13-14), στο ίδιο σημείο που είχε περάσει τον De Angelis το 2005! Η κίνησή του υπέροχη, αλλά ο Marquez βρήκε πάλι τρόπο να αντεπιτεθεί! Άγρια ομορφιά! Στην τελευταία στροφή, στην Bucine, ο 23χρονος ήταν μπροστά όμως ο Lorenzo ήξερε καλά ότι η M1 του ήταν καλύτερη στην έξοδο. Η επιτάχυνση, το πρόβλημα της Honda, έδωσε την ευκαιρία στον Lorenzo να κολλήσει πίσω από την Honda και να την περάσει στο τελευταίο σπριντ των 50 μέτρων! Ο Ισπανός πήρε τη νίκη για 19χιλ - η 7η μικρότερη διαφορά νίκης στην ιστορία της μεγάλης κατηγορίας - αύξησε το προβάδισμά του από τον Marquez στους 10β και από τον Rossi στους 37β. Σαν να το ήξερε το Σάββατο μετά τις κατατακτήριες, όταν δήλωνε: «Αύριο το απόγευμα εγώ θα είμαι αυτός που θα γελάσει». Νικητής όμως ήταν και η Michelin. Μετά τις επικρίσεις που έχει δεχτεί, στο Ιταλικό GP η παρουσία της πέρασε απαρατήρητη. Δεν είχαμε πτώσεις (που να έφταιγε το μπροστινό τουλάχιστον) ενώ τα ελαστικά δούλεψαν άψογα στη ζεστή άσφαλτο (48o C) και ο αγώνας  ήταν 2,1δ πιο γρήγορος από τον περσινό, σε ίδιες συνθήκες! Δεν έγινε νέος απόλυτος χρόνος και ρεκόρ πίστας για μερικά χιλιοστά μόνο, ενώ συνολικά ήταν ο πιο γρήγορος αγώνας των τελευταίων ετών, όντας κατά 1δ ταχύτερος από το 2012 (με θερμοκρασία τότε 45o C), με τους Iannone και Pedrosa να κάνουν τον ταχύτερο γύρο τους στο τέλος!

Καταστροφικές εκκινήσεις και προβλήματα

Πέντε ήταν συνολικά οι αναβάτες που είχαν ξεχωρίσει όλο το Σ/Κ λόγω ρυθμού, όλοι τους στις πέντε πρώτες θέσεις του grid. Κι ένας έκτος που βρήκε κάτι καλό στο ζέσταμα. Ο αγώνας θα μπορούσε να μείνει στην ιστορία, αν όλα κυλούσαν ομαλά. Πέρα από τους Lorenzo, Marquez και τον μεγάλο απόντα Rossi, στη μάχη για τη νίκη θα μπορούσαν να ήταν και οι Iannone-Vinales. Ο πρώτος ταχύτατος στον ένα γύρο και με δυνατό ρυθμό στις ΕΔ4, ο δεύτερος γενικά με καλό ρυθμό από την αρχή του τριημέρου. Όμως και οι δυο έκαναν κάκιστη εκκίνηση και το πλήρωσαν. Πέρυσι ο Iannone είχε κάνει την «τέλεια εκκίνηση», σύμφωνα με τα λόγια του Αλυτάρχη κ. Webb. Φέτος ήταν τόσο άσχημη, που μέσα σ’ ένα γύρο έπεσε από την πρώτη σειρά στην 8η θέση. Ένα πρόβλημα με τον συμπλέκτη στην αρχή, δεν του επέτρεψε να παλέψει για τους 25β και αυτή τη φορά είχε και το ρυθμό για να το πετύχει. Ένα άλλο πρόβλημα, στα ηλεκτρονικά, έριχνε την ίδια στιγμή τον Vinales στην 11η θέση! Επανήλθαν και οι δυο, ο μεν Ιταλός ανεβαίνοντας στο βάθρο - κερδίζοντας το χειροκρότημα από τους οπαδούς του Rossi - ο δε Vinales στην 6η θέση. Ο Dovi από την άλλη ήταν ο έκτος που θα μπορούσε να μπει στη μάχη για το βάθρo. Ο Ιταλός έμεινε εκτός ΚΑΤ2 για πρώτη φορά φέτος, εξαιτίας ενός τραυματισμού του στο λαιμό από το 2005, με τον οποίο συνυπάρχει χρόνια τώρα, χωρίς να ξέρει πότε θα εμφανιστεί και πόσο δυνατός θα είναι ο πόνος. Στον αγώνα όμως ήταν εξαιρετικός, με καταπληκτική εκκίνηση και δυνατό ρυθμό, που κόπηκε μόνο όταν του παρουσιάστηκε πρόβλημα arm-pump! Το κατά πόσο οι δυο τραυματισμοί συνδέονται, δεν έγινε γνωστό.

Τα ερωτηματικά που καίνε

Δυο κινητήρες να σπάνε μέσα σε τρεις ώρες, δεν είναι ένα φαινόμενο που συναντά κανείς κάθε ημέρα στο MotoGP. Τόσο ο Lorenzo, όσο και ο Rossi είχαν τον τρίτο (από τους εφτά) κινητήρα στη διάθεσή τους στο Mugello. Τα βασικά ερωτηματικά που εγείρονται είναι δυο: Τι έφταιξε και γιατί δεν άλλαξε κινητήρα ο Rossi, μετά το σκάσιμο του κινητήρα του Lorenzo στο ζέσταμα; Ως προς το τι έφταιξε είναι δύσκολο να πει κανείς. Η Yamaha θα το εξετάσει και πολύ πιθανό να ζητήσει από τους Κατασκευαστές άδεια να κάνει αλλαγές στους κινητήρες. Κάτι τέτοιο, παρά το πάγωμα, γίνεται με ομόφωνη απόφαση όλων των Κατασκευαστών και μετά από έλεγχο της Dorna ότι δεν υπάρχει πλεονέκτημα σε απόδοση. Οι αλλαγές επιτρέπονται μόνο για θέματα ασφαλείας, ωστόσο είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι θα δεχτούν οι άλλοι κάτι τέτοιο, ειδικά μιας και η «έτοιμη» απάντηση θα είναι να ρίξουν τις στροφές του κινητήρα για να καταστεί πιο ασφαλής. Όσο για ποιο λόγο δεν άλλαξαν μοτέρ στη μοτοσυκλέτα του Rossi, απάντησε σχετικά ο αρχιμηχανικός του, ο Silvano Galbusera: «Κατ’ αρχήν το μοτέρ του Valentino είχε λιγότερα χιλιόμετρα από του Lorenzo και κατά δεύτερον θα ήταν ρίσκο να κάνεις αγώνα με έναν κινητήρα που δεν τον έχεις δοκιμάσει πρώτα». Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα, δηλαδή...

Αρκετές ημέρες μετά το κλείσιμο της ύλης του περιοδικού και αφού η Yamaha έκανε τους απαραίτητους ελέγχους στα μοτέρ των οδηγών της, βγήκε το σχετικό πόρισμα για το τι έφταιγε. Διαβάστε το εδώ.