Η ασιατική αγωνιστική έκρηξη που ξεκίνησε μέσα από τους παράνομους αγώνες ταχύτητας στους δρόμους στη συνέχεια εξελίχθηκε σε επίσημα επαγγελματικά πρωταθλήματα σκούτερ. Ο Mat Oxley μετά τον κόσμο των παράνομων  αγώνων ταχύτητας (Μέρος 1ο, τεύχος 64) μας ξεναγεί στην άλλη αγωνιστική πλευρά στην περιοχή της νοτιοανατολικής Ασίας.

Κείμενο: Mat Oxley

Μετάφραση: Μπάμπης Κελάφης

Φωτό: Αρχείο

Το κείμενο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό MOTOGP WORLD τεύχος #65

Η Μαλαισιανή σειρά αγώνων Cub Prix γίνεται σε διαδρομή που χαράζεται σε δημόσιους δρόμους από Πενάνγκ προς Τζοχόρ. Οι δρόμοι κλείνουν στην κυκλοφορία από την αρχή της εβδομάδας και τοποθετούνται φράκτες και μπαριέρες με προστατευτικούς αερόσακους. Οι αγώνες πραγματοποιούνται το Σάββατο και την Κυριακή και συγκεντρώνουν πλήθη (μέχρι 50,000) θεατών. Αρχικά, η κυβέρνηση της Μαλαισίας πίστευε ότι η σειρά αγώνων Cub Prix θα ενθαρρύνει τους Mat Rempit να εγκαταλείψουν τους νυκτερινούς παράνομους αγώνες δρόμου, αλλά αρκετοί προτιμούν την αδρεναλίνη της παρανομίας καιφυσικά το χαμηλότερο κόστος των αγώνων στους δρόμους. Η σειρά αγώνων Cub Prix περιλαμβάνει έξι κατηγορίες, δυο με παπιά 115cc και 130cc, δυο με μοτοσυκλέτες 600 Supersport και 250 τετράχρονα, επίσης υπάρχουν δυο κατηγορίες ενιαίου με μοτοσυκλέτες HONDA CBR250R και παπιά SUZUKI FU150. Η σειρά αγώνων Asian Road Racing Championship (ARRC) γίνετε σε κανονικές πίστες όπως: Σεπάνγκ (Sepang) στην Μαλαισία, Σεντούλ (Sentul) στην Ινδονησία, Σουζούκα (Suzuka) στην Ιαπωνία και τη νέα πίστα Μπούριραμ (Buriram) στην Ταϊλάνδη. Οι μοτοσυκλέτες και ο εξοπλισμός των ομάδων μεταφέρονται στις περιοχές των αγώνων, σε 20 κοντέινερ, με πλοία. Οι αναβάτες έρχονται από την ευρύτερη περιοχή της Ν.Α. Ασίας: Μαλαισία, Ινδονησία, Ταϊλάνδη, Ιαπωνία, Ινδία, Ταϊβάν, Κίνα, Νότια Κορέα, Σρι Λάνκα, Σιγκαπούρη, Φιλιππίνες και Αυστραλία. Περίπου τρία εκατομμύρια οικογένειες παρακολουθούν τη δράση στο Fox Sports. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Dorna προσπάθησε να πάρει τη σειρά από τον οργανωτή την Two Wheel Motor Racing, αλλά η FIM δεν το = επέτρεψε, έτσι η Dorna δημιούργησε τη δική της σειρά αγώνων το Asian Talent Cup (Κύπελλο Ταλέντων Ασίας). Η αίγλη του ARRC συνεχίζει να μεγαλώνει, ειδικά μετά από τη συμμετοχή του θρύλου του WSB Nori Haga στην κατηγορία 600cc. Βέβαια η πραγματική ιδέα είναι να δημιουργηθεί μια νέα γενιά ταλέντων. Τρεις πρωταθλητές του πρωταθλήματος παπιών της Μαλαισίας ο Azlan Shah, ο Hafizh Syahrin και ο Zaqhwan Zaidi – συμμετείχαν στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Moto2, κάνοντας ένα ακόμη βήμα προς τον τελικό στόχο. Ο Syahrin θεωρείται ο πιο ταλαντούχος. «Μέσα σε δέκα χρόνια πιστεύουμε ότι μπορούμε να έχουμε ένα Μαλαισιανό Παγκόσμιο Πρωταθλητή», λέει ο διευθυντής του Cub Prix της ARRC ο Ron Hogg. Ποιος μπορεί να τον αμφισβητήσει;

Πως να κάνετε ένα παπί να πετάει

Η ακμάζουσα αγωνιστική σκηνή της Ασίας θυμίζει τις πρώτες ημέρες των αγώνων Superbike στις ΗΠΑ – οι μηχανικοί χρησιμοποιούν εφευρετικότητα και δημιουργικότητα για να καταφέρουν μια μοτοσυκλέτα να κάνει κάτι για το οποίο δεν είχε σχεδιαστεί. Ακριβώς όπως η R90S της BMW είχε σχεδιαστεί για ταξίδια και χαλαρές βόλτες, έτσι και το WaveDash (παπί 110 κ.εκ.) της HONDA έχει σχεδιαστεί για καθημερινή χρήση στην πόλη, για τα ψώνια. Κανένα από τα δύο δεν προορίζεται για αγωνιστική χρήση, και όμως η BMW R90S κατέληξε να κερδίσει τον πρώτο αγώνα Daytona Superbike το 1976 και το παπί της HONDA Wave Dash κυριαρχεί στη σειρά αγώνων Cub Prix της Μαλαισίας. Σε όλη την Μαλαισία, μικρά συνεργεία μοτοσυκλετών δουλεύουν σκληρά μετατρέποντας τα παπάκια από καθημερινά εργαλεία σε αγωνιστικά όπλα. Ο Soong Chee Keong είναι ένας από του σημαντικότερους μηχανικούς. Ο πρώην κορυφαίος αγωνιζόμενος με παπιά, που τώρα ειδικεύεται στις μετατροπές για αγώνες, αφιερώνει το χρόνο του στην προσπάθεια να βγάλει απίστευτη απόδοση από το Wave Dash της Honda, στο συνεργείο του SCK στα περίχωρα της ΚουάλαΛουμπούρ. Τα Honda που φτιάχνει έχουν επιτύχει σημαντικές νίκες στο Cub Prix. Το στάνταρ Dash Wave είναι ένα συμπαθητικό καθημερινό παπάκι 110cc (διαθέσιμο και σε Repsol MotoGP χρώματα) που αποδίδει οκτώ ίππους στις 7,500στροφές. Αυτά μέχρι ο Soong Chee Keong να ασχοληθεί μαζί του, όταν τελειώσει είναι ένας διάβολος με κινητήρα, που αποδίδει, 22 ίππους ουρλιάζοντας στις 14,000! στο δυναμόμετρο του SCK, που η ηχομόνωση από το δάπεδο μέχρι την οροφή είναι με άδειες καρτέλες για αυγά. Στην πίστα αυτό σημαίνει 175 χιλιόμετρα τελικής - αρκετά τρομακτικό με τα στενά λάστιχα ενός παπιού. Πολύ λίγα στον κινητήρα έχουν μείνει ανέγγιχτα. Η κυλινδροκεφαλή έχει γυαλισμένους, στο χέρι, αυλούς εισαγωγής & εξαγωγής και αντίστοιχους χειροποίητους εκκεντροφόρους. Έχουν τοποθετηθεί μεγαλύτερες βαλβίδες εισαγωγής και εξαγωγής,ο αυτόματος συμπλέκτης αντικαθίσταται από χειροκίνητο, στη θέση του μικρού στάνταρ καρμπυρατέρ μπαίνει ένα 28χιλιοστών με επίπεδο σλάιτ. Μια ρυθμιζόμενη CDI μπαίνει στη θέση της στάνταρ ανάφλεξης και φυσικά, μια ελεύθερη αγωνιστική εξάτμιση. Ο Soong τοποθετεί ακόμα και ένα καταγραφικό για να κρατάει τους χρόνους γύρων και τις στροφές του κινητήρα, ώστε να μπορεί να μετρηθεί με ακρίβεια η αποτελεσματικότητα των αλλαγών στις ρυθμίσεις. Το πλαίσιο και τα φρένα πρέπει να παραμείνουν στάνταρ, αλλά αμορτισέρ της Ohlins, ρεβάλβινγκ στο μπροστινό σύστημα και Racing τροχοί με μαλακά λάστιχα Dunlop ή Bridgestone φροντίζουν, όσο μπορούν, για τη βελτίωση της συμπεριφοράς. Η λιανική τιμή του απλού Wave Dash είναι στα 1,400€, το πλήρες πακέτο επιδόσεων της SCK κοστίζει επιπλέον 13,500€. Οι περισσότεροι πελάτεςτης SCK είναι επαγγελματίες αγωνιζόμενοι, που κερδίζουν τα προς το ζην τρέχοντας στο Cub Prix, αλλά είναι σχεδόν βέβαιο ότι ορισμένοι είναι Mat Rempit, με στόχο να είναι ο βασιλιάς της επόμενης κόντρας στην KL. Οι αγώνες Cub Prix ήταν φθηνότεροι την εποχή των δίχρονων, τότε ο Soong δαπανούσε περίπου 170€ για την ανανέωση του κινητήρα κάθε Σαββατοκύριακο: νέο έμβολο, νέα ελατήρια και ούτω καθεξής. Τώρα, μια ανανέωση στα ιδιαίτερα φτιαγμένα τετράχρονα - έμβολα, βαλβίδες, στροφαλοφόρος άξονας - μπορεί να κοστίσει 1,300€ ανά Σαββατοκύριακο. Ο Soong έχει και άλλους τρόπους βελτίωσης της απόδοσης. Είναι ένας μεγάλος οπαδός του Φενγκ Σούι (κινεζικό φιλοσοφικό σύστημα εναρμόνισης), οπότε επιλέγει νέα χρώματα της ομάδας στην αρχή της κάθε περιόδου, σύμφωνα με τα στοιχεία του κάθε κινεζικού έτους. Η ιδέα είναι να εξισορροπήσει το Γινγκ και το Γιανγκ. Την τελευταία φορά αυτό σχεδόν απέδωσε μιας και ο αναβάτη του, Νοριζμάν Ισμαήλ τερμάτισε δεύτερος στο πρωτάθλημα. Ίσως τα χρώματα του τρέχοντος έτους να κάνουν τη διαφορά...