Ένα κείμενο που έγραψε ο Βαγγέλης Ζαφειρούλης, ο μηχανικός του Νότη Παπαπαύλου #55 για τους αγώνες του εξωτερικού, λίγο πριν φύγουν για την Ολλανδία και το Άσσεν, όπου ο Νότης κέρδισε.    

Το ταξίδι προς το όνειρο, για το Νότη έχει ξεκινήσει τέσσερα χρόνια πριν στην Ιταλία στο Honda Italia Racing Project με NSF 100 και συνεχίζεται το 2014 στο MORIWAKI JUNIOR CUP 250 ! Στο πρωτάθλημα αυτό παίρνουν μέρος οδηγοί από 13 χώρες (Αυστραλία, Καναδά, Τσεχία, Φιλανδία, Γερμανία, Αγγλία, Ουγγαρία, Ιταλία, Μεξικό, Ολλανδία, Πολωνία, Ελβετία και ΕΛΛΆΔΑ) σε 11 αγώνες, σε πέντε χώρες ( Ισπανία, Ολλανδία, Γερμανία, Αγγλία, Γαλλία), σε έξι διαφορετικές πίστες.

Ένα πρωτάθλημα PRE-MOTO3 δηλαδή προετοιμασία για την MOTO3.

Το ταξίδι αυτό έχει πολλές ομοιότητες, με το ταξίδι επιστροφής του Οδυσσέα για την Ιθάκη, με τις δυσκολίες και δοκιμασίες που υπέστη. Έχοντας πολλά πράγματα να προετοιμάσουμε για το ταξίδι του αγώνα, από τα αεροπορικά εισιτήρια, μέσο μετακίνησης, διαμονή, διατροφή, να λείψουμε όσο το δυνατό λιγότερες μέρες λόγω απουσιών στο σχολείο και πολλές άλλες λεπτομέρειες που απαιτούν πολύ χρόνο, αλλά το βασικότερο και δυσκολότερο είναι το οικονομικό, που είναι ελλιπές λόγω του μη ενδιαφέροντος χορηγών πλην της JET OIL και του Συνδέσμου Οδηγών Αγώνων Μοτοσυκλέτας (Σ.Ο.Α.Μ) και μερικών ιδιωτών που πιστεύουν στο Νότη, που όμως δεν είναι αρκετά να καλύψουν το εγχείρημα.

Παράλληλα προετοιμαζόμαστε για τον αγώνα σε θέματα πίστας, στρατηγικής και οδήγησης, επί χάρτου. Δεν έχουμε τη δυνατότητα να έχουμε μια ίδια μοτοσυκλέτα με αυτήν που τρέχουμε στο MORIWAKI CUP για προπόνηση στην Ελλάδα, άλλα ούτε και πίστα αντίστοιχη με αυτές που τρέχουμε στο εξωτερικό. Η μόνη προπόνηση που μπορεί να κάνει στην Ελλάδα, είναι με μικρότερη μοτοσυκλέτα HONDA NSF 100 σε πίστα καρτ με τη βοήθεια του BOUSTAS TRAINING CAMP. Πολύ σημαντική είναι και η βοήθεια του Δημήτρη Διατσίδη στα θέματα επικοινωνίας και προώθησης εδώ και αρκετά χρόνια.

Αρωγός σε αυτή την προσπάθεια, είναι όλη η οικογένεια του Νότη, με μία θέληση και αντοχή που ξεπερνάει τα όρια ενός φυσιολογικού ανθρώπου!

ΑΓΏΝΑΣ ΠΡΏΤΟΣ ΣTH NAVARRA ΤΗΣ ΙΣΠΑΝΊΑΣ 14-16 ΜΑΡΤΊΟΥ.

Για τον πρώτο αγώνα στη Navarra έχουμε αρχίσει να προετοιμαζόμαστε από τη στιγμή που επέστρεψε ο Νότης από την πρώτη συνάντηση στην Ολλανδία στις 18 Ιανουαρίου. Μια συνάντηση υποχρεωτική για ενημέρωση στα διαδικαστικά, κανονισμούς του πρωταθλήματος , τεχνική ενημέρωση, ενημέρωση σε θέματα εκγύμνασης, δοκιμή εξοπλισμού ένδυσης (φόρμα, κράνος, γάντια, μπότες) και ζύγισμα.

Το ζύγισμα έγινε για μια παράμετρο του κανονισμού, όπως και κάποιοι άλλοι τεχνικοί παράμετροι για την πιο δίκαιη και ισότιμη αντιμετώπιση των οδηγών, όπου θα αναδείξει την οδηγική αξία του οδηγού και όχι της μοτοσυκλέτας, δηλαδή όποιος είναι κάτω από 59 κιλά θα προσθέτει ένα κιλό, για κάθε ένα κιλό που θα είναι ελαφρύτερος. Ανέφερα αυτόν τον τεχνικό κανονισμό γιατί εκεί είχαμε το πρώτο ευτράπελο το οποίο ανακαλύψαμε την Παρασκευή,πρώτη μέρα δοκιμών.

Εμείς κάναμε αυτό τα ταξίδι που κόστισε αρκετά (οικονομικά αλλά και κάποιες απουσίες) αλλά όχι όλοι οι αγωνιζόμενοι, με αποτέλεσμα να μην ισχύσει στον πρώτο αγώνα αυτή η παράμετρος. Σε ερώτησή μου στον υπεύθυνο του CUP γιατί δεν έχουν έρμα; (επιπλέον βάρος) μου απάντησε ότι θα ισχύσει από το Assen και μετά, γιατί δεν είχαν ζυγίσει όλους τους οδηγούς, με αποτέλεσμα, ακόμα και αυτοί που έτρεχαν από πέρσι το έβγαλαν. Πρώτο μείον για εμάς, ο Νότης είναι 62 κιλά με τον εξοπλισμό και καμιά δεκαριά συναθλητές του, είναι μεταξύ 38 έως 45 κιλά δηλαδή πάνω από 10 κιλά ελαφρύτεροι, μια διαφορά πολύ σημαντική για μια μοτοσυκλέτα 250 κυβικών 33 ίππων, που δεν επεμβαίνεις στον κινητήρα και μεγάλο μείον.

Στο εγχείρημα αυτό έχουμε και άλλα μείον, όπως το ότι οι περισσότεροι οδηγοί τρέχουν σε αυτό το πρωτάθλημα, με αυτές τις μοτοσυκλέτες, δύο και τρία χρόνια σε πίστες που ήδη ξέρουν πολύ καλά και όσοι είναι νέοι στο πρωτάθλημα αυτό είναι από χώρες με καλές πίστες και έχουν ξανατρέξει με παρόμοιες μοτοσυκλέτες.

Για εμάς ο πρώτος αγώνας θα ήταν σαν προπόνηση, ο Νότης να μάθει τη συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα, να δούμε το επίπεδό μας σε σχέση με τους άλλους, για να ξέρουμε στη συνέχεια του πρωταθλήματος ποιους οδηγούς μπορούμε να κυνηγήσουμε. Για αυτό το λόγο ο αρχικός μας στόχος πριν πάμε στην Ισπανία, ήταν να τερματίσουμε στην τελευταία θέση, από εκεί και πέρα θα βλέπαμε τη ροή των πραγμάτων και κατά πόσο θα μας έκανε να αλλάξουμε στρατηγική!

Στην πρώτη ενημέρωση ξέραμε ότι το πρόγραμμα του αγώνα άρχιζε την Πέμπτη, με αναγνώριση της πίστας και σεμινάριο από την JL Racing Support (η οποία Πέμπτη, ακυρώθηκε δύο εβδομάδες πριν πάμε) συνεργαζόμενη εταιρία για θέματα εκγύμνασης, φυσικής κατάστασης και τεχνική οδήγησης αγώνων ταχύτητας η οποία πραγματοποιεί meeting με τους οδηγούς, μετά από κάθε δοκιμή και αγώνα. Για αυτό το λόγο αντί να ταξιδέψουμε Τετάρτη αλλάξαμε το πρόγραμμα για Πέμπτη. Αυτό ήταν εις βάρος του Νότη, γιατί κάθε ώρα μείον εντός πίστας, σήμαινε λιγότερο εξοικείωση με τη μοτοσυκλέτα και την πίστα, άρα λιγότερη εξέλιξη για τον αγώνα.

ΠΕΜΤΗ 13-4-2014

Ξημερώματα Πέμπτης πίνω καφέ στο αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος περιμένοντας να συναντήσω το Νότη με τον πατέρα του και το μυαλό μου είναι ήδη στην πίστα. Έρχονται, καλημεριζόμαστε, αποχαιρετά τις αδερφές του, τη μητέρα του και πάμε για το αεροπλάνο. Χωρίς να χάσουμε χρόνο αρχίζουμε να συζητάμε τα περί του αγώνα και χωρίς να το καταλάβουμε φτάνουμε στη Μαδρίτη. Παίρνουμε το αυτοκινούμενο τροχόσπιτο - με λίγη καθυστέρηση από το γραφείο ενοικιάσεις, πηγαίνοντας πίσω σε χρόνο από τον προϋπολογισμένο- και κατευθυνόμαστε προς τη Navarra σε ένα ταξίδι 400 χιλ. φτάνοντας 8 η ώρα στον προορισμό μας.

Η χαρά και το ενδιαφέρον, μας κατακλύζουν γι' αυτό το άγνωστο ταξίδι που είχαμε ήδη αρχίσει! Ο Νότης πάει για το ρουχισμό και εγώ παραλαμβάνω τη μοτοσυκλέτα, η οποία ήταν παραταγμένη ανάμεσα σε έξι άλλες και πάνω είχε κολλημένο το Νο 55. Αρχίζω να την περιεργάζομαι και παρατηρώ ότι ήταν σχεδόν καινούργια, προφανώς είχε λειτουργήσει μόνο για στρώσιμο. Εγώ όμως έπρεπε να την ελέγξω βίδα - βίδα και να τη φέρω στα μέτρα του Νότη, τιμόνια, ύψος, χειριστήρια, τη γεωμετρία, τη ρύθμιση των αναρτήσεων για το βασικό set up που θα ξεκινάγαμε τις δοκιμές.

Αφού έχω αρχίσει να λύνω τη μοτοσυκλέτα, ένα νέο πρόβλημα προκύπτει στο Νότη δοκιμάζοντας τον εξοπλισμό ένδυσης και τα παρατάω. Το ταξίδι στην Ολλανδία δεν είχε καρπούς μόνο έξοδα, η φόρμα του Νότη ήταν στενή στους μηρούς, στις γάμπες, ήταν και μακριά (παρόλο που του είχαν πάρει μέτρα στην Ολλανδία) με αποτέλεσμα να έχει και με τις μπότες πρόβλημα. Αρχικά φόρεσε ένα νούμερο μεγαλύτερες μπότες, γιατί δεν έκλειναν αυτές που έπρεπε να φορέσει, λόγω μήκους της φόρμας που σούρωνε και αποκτούσε όγκο. Ο υπεύθυνος της εταιρίας της φόρμας, μας είπε ότι δεν μπορεί να κάνει κάτι και θα τη φτιάξουν για το Assen, αλλά επαναστάτησα, γιατί δεν θα μπορούσε να οδηγήσει, ούτε οι μπότες δεν έκλειναν, και του πρότεινα να την κόψουμε όπου συμφώνησε και θα μας την παρέδιδε το πρωί.

Η ώρα έχει πάει 10 και θέλω να αποδεσμεύσω το Νότη για να ξεκουραστεί και ασχολούμαι με ότι αφορά τις ρυθμίσεις στη θέση οδήγησης . Έχει πάει η ώρα 12 τα μεσάνυχτα, ο Νότης “κουτουλάει” από τη νύστα και φεύγει για το τροχόσπιτο μαζί με τον πατέρα του, όπου είχε ήδη μαγειρέψει για όλους μας! Εγώ συνέχισα μέχρι τις 3 τα ξημερώματα, μέσα σε μια "εκκωφαντική" ησυχία ( οι πάντες κοιμόντουσαν) για να τελειώσω τη μοτοσυκλέτα, ήταν έτοιμη και με τις ηλεκτρικές κουβέρτες έτοιμες να μπούνε στην πρίζα το πρωί.

Ρίχνοντας μια τελευταία ματιά φεύγοντας πριν κλείσω τα φώτα του box, ανακαλύπτω ότι μόνο η δικιά μας μοτοσυκλέτα έχει ένα πολύ πιο κλειστό σιγαστήρα στην εξάτμιση. Δεύτερο τεχνικό πρόβλημα που έπρεπε να δώσω λύση την επόμενη μέρα, το άλλο αφορούσε ένα εργαλείο που μας έδωσαν για τη μέτρηση ύψους της μοτοσυκλέτας, που το ένα κομμάτι δεν ταίριαζε στη μοτοσυκλέτα μας και υποτίθεται θα μας το αντικαταστούσαν την άλλη μέρα.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΉ 14-4-2014

Πρώτη μέρα στην πίστα! Παρασκευή πρωί γρήγορο καφέ και στα box, πρώτα να δούμε τι έγινε με τη φόρμα, αλλά δε βρίσκουμε τον υπεύθυνο. Πάω στον υπεύθυνο για τα τεχνικά και ζητώ άλλο σιγαστήρα, με τον κλειστό στο χέρι, αυτός αρχικά δεν κατάλαβε και μου είπε να τον ξαναβάλω, νομίζοντας ότι θέλουμε να τρέξουμε χωρίς καθόλου σιγαστήρα. Επιμένω όμως και του εξηγώ ότι δεν είναι σαν τους άλλους, είναι πολύ στενός και σφραγισμένος μόνο με δύο τρύπες και θα έχει πρόβλημα ο κινητήρας ( είχε σιγαστήρα προδιαγραφών για χρήση Κ.Τ.Ε.Ο και δεν το είχαν προσέξει) πέφτουν οι τόνοι και μου λέει ότι θα μου δώσει άλλο και πάμε στο meeting ενημέρωσης οδηγών και όλων των εμπλεκόμενων!

Με ενημέρωση για την πίστα, τα επικίνδυνα σημεία για πτώση, επανάληψη κανονισμών για την κίνηση στην πίστα και εκτός αυτής, παρουσίαση των υπευθύνων του κάθε τομέα και παραλαβή του αισθητήρα του χρονομέτρου. Στη συνέχεια παίρνουμε τη φόρμα που έχει φτιαχτεί ως προς το μήκος, αλλάζουμε και τις μπότες που πλέον του κάνει το νούμερο του, που είναι ένα μικρότερο και παραμένει να είναι στενή στα πόδια και δεν μπορεί να κινηθεί άνετα πάνω στη μοτοσυκλέτα. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε γι' αυτό, είναι να παλεύουμε με βρεγμένες πετσέτες να την ανοίξουμε, στριμώχνοντάς τες μέσα στα μπατζάκια.

Έτσι ξεκινάμε τις πρώτες δοκιμές με το Νότη να ψάχνει τα πάντα, την πίστα, τη μοτοσυκλέτα, και εγώ τη ρύθμιση της μοτοσυκλέτας. Ευτυχώς στο θέμα πίστας είχαμε κάνει καλή προεργασία και ήταν όπως σχεδόν είχαμε σχεδίασει χωρίς να έχουμε πάει εκεί.Η δυσκολία στην οδήγηση ήταν περισσότερο στο φρένο του κινητήρα στα απότομα κατεβάσματα ( λόγω τετράχρονου κινητήρα χωρίς καμπάνα ειδική γι' αυτό) και χάλαγε η ευστάθεια, αλλά ο Νότης προσαρμοζόταν όλο και περισσότερο και με τη βοήθεια ρυθμίσεων της μοτοσυκλέτας σιγά- σιγά βρήκαμε λύσεις.

Κάθε φορά που ο Νότης έμπαινε στην πίστα, βελτίωνε σημαντικά το χρόνο και κάθε φορά αλλάζαμε και κάτι στη ρύθμιση της μοτοσυκλέτας όσο ο χρόνος έπεφτε, για να προσαρμόζετε και αυτή στους πιο γρήγορους χρόνους. Πρώτο ελεύθερο μπαίνει με χρόνο 2.24.000 περίπου και βγαίνει με 2.14.577, δεύτερο ελεύθερο κάνει 2.07.947, στο τρίτο κάνει 2.04.592, τέταρτο και τελευταίο ελεύθερο 20λεπτο κάνει 2.02.999 μέσα σε συνολικά μια ώρα δοκιμών είχε κατεβάσει 21 δευτερόλεπτα και είχε εδραιωθεί στη 17 θέση από τους 26 που είχαν δηλώσει συμμετοχή και τους 24 που χρονομετρήθηκαν!

Παρόλο που είχαμε αισθητήρα χρονομέτρου στη μοτοσυκλέτα, την Παρασκευή δεν υπήρχαν οθόνες να βλέπουμε, μας έδωσαν εκτυπώσεις στο τέλος της ημέρας, και ήμουν αναγκασμένος να χρονομετρώ με τρία χρονόμετρα για να βλέπω και συγχρόνως να ενημερώνω το Νότη. Τα πράγματα εξελίσσονται πολύ πιο γρήγορα από ότι αρχικά είχαμε βάλει στόχο και πλέον αρχίζαμε να ψάχνουμε και τους άλλους οδηγούς, να δούμε ποιοι είναι στο επίπεδό μας και ποιοι είναι καλύτεροι και πως μπορούμε να τους φτάσουμε.

Χαλαρώνουμε τρώγοντας στο ιδιωτικό μας μαγειρείο με τον ιδιωτικό μας σεφ (Γιώργο Παπαπαύλου) και καταστρώνουμε τη στρατηγική για την επόμενη μέρα. Μετά το φαγητό κατευθύνθηκα στο box για να ελέγξω τη μοτοσυκλέτα και να κάνω κάποιες μικρορυθμίσεις για το QF. Το Σάββατο περιλαμβάνει δύο επίσημα δοκιμαστικά που θα καθορίσουν τη θέση στον αγώνα και δύο αγώνες, δηλαδή όχι αγώνας Κυριακή αλλά ελεύθερη προπόνηση. Άλλη μεγάλη αλλαγή προγράμματος που μάθαμε τρεις μέρες πριν ταξιδέψουμε για την Ισπανία, ο αγώνας της Κυριακής θα γινόταν το Σάββατο, το οποίο για μας ήταν κακό, λόγω του ότι χάναμε ένα πολύτιμο 20λεπτο ζέσταμα της Κυριακής και τον αγώνα μια μέρα μετά, που σημαίνει ακόμα καλύτερη εξοικείωση, που όπως αποδείχτηκε την Κυριακή, θα άλλαζαν τα πάντα!

ΣΆΒΒΑΤΟ 15-4-2014

Η μέρα του αγώνα. Πρωινό ξύπνημα, με σύννεφα και αέρα που στην συνέχεια έβγαλε ήλιο αλλά ο αέρας εξακολουθούσε, χαμηλότερες θερμοκρασίες, καφές και γρήγορα για να βάλουμε τις ηλεκτρικές κουβέρτες στην πρίζα.

Πρώτο QF 2.04.078 οι χρόνοι αργότεροι κατά 1 δευτερόλεπτο και 19 θέση, δεύτερο QF ο καιρός βελτιώνεται και ο Νότης επίσης, χρόνος 2.01.946, ο ταχύτερος μας μέχρι εκείνη τη στιγμή και 18 θέση στην εκκίνηση στην 6η σειρά.

Meeting με τον υπεύθυνο της JL Racing Support (πρώην αγωνιζόμενο που μετά ένα τραυματισμό είναι πλέον δάσκαλος) στη σχάρα εκκίνησης χωρίς μοτοσυκλέτες, δηλαδή διαδικασία εκκίνησης με τα πόδια κανονικά στη σχάρα και επισήμανση του τρόπου εκκίνησης για αποφυγή λαθών στην πραγματική εκκίνηση.

Εκκίνηση αγώνα ακριβώς αλά Lorenzo AUSTIN από έναν αθλητή από την τρίτη σειρά, ο οποίος στην συνέχεια στα μισά του πρώτου γύρου κάνει έντο μπροστά στο Νότη και πέφτει, τον οποίο απέφυγε οριακά ο Νότης και διακοπή του αγώνα. Ξανά εκκίνηση αλλά αντί 10 γύρων γίνεται 8 γύρους ο αγώνας. Ο Νότης κάνει πολύ καλή εκκίνηση περνώντας 4 συναθλητές του αλλά στην Κ1 τον έκλεισαν και έχασε τρεις θέσεις συνεχίζοντας και γυρνώντας σε χρόνο 2.02.094 παίρνει τη 17 θέση αφού δεν μπόρεσε να περάσει τρεις οδηγούς που ήταν μπροστά του καθαρά από περισσότερο βάρος, αυτοί ήταν 38 έως 43 κιλά και στην ευθεία του έκαναν διαφορά (η οποία ευθεία ήταν ανηφόρα) και τους μάζευε στον τροχό μέχρι να ξανάρθουν στην ευθεία και πάλι από την αρχή το ίδιο! Σε γενικές γραμμές σύμφωνα με τα δεδομένα ήμασταν ευχαριστημένοι, σε χρόνους βελτιώναμε συνέχεια αν ήταν και μερικά άλλα όπως έπρεπε, θα ήταν ακόμα πιο μπροστά, πήγαμε για προπόνηση στην ουσία και φτάσαμε να πάρουμε παραλίγο και βαθμούς.

Στο δεύτερο αγώνα είχαμε μια εγκατάλειψη από κομμένη αλυσίδα, το οποίο συμβαίνει σπάνια αλλά όχι για πρώτη φορά, το έχουμε δει και στα motogp μέχρι και γρανάζι να σπάει, σε αυτό ήμασταν άτυχοι πέραν του δέοντος. Ο Νότης από την πλευρά του τα πήγε υπέροχα παρόλο το τρομερό άγχος του την ημέρα του αγώνα, που στη συνέχεια μετατράπηκε σε απόλυτη ευτυχία.  

Αυτό τον έκανε να οδηγήσει την Κυριακή -που κάνανε όλοι προπόνηση- με πολύ κέφι και χωρίς καθόλου άγχος, δυο ελεύθερα δοκιμαστικά, ένα 20λεπτο και ένα 50λεπτο που το χωρίσαμε σε τρία κομμάτια. Στα οποία μας τρέλανε με τους χρόνους και το γυρολόγιο, μπήκε κατευθείαν με 2.02.400 και κάθε γύρο πήγαινε και 0,5 δευτερόλεπτα πιο γρήγορα και στους τελευταίους γύρους έκανε γυρολόγιο στο 1.58.7 με 1.58.9 και κάνοντας όλους να μιλάνε για τον Νότη και την εξέλιξη του!

Μετά από αυτό μας έβλεπαν διαφορετικά με περισσότερο σεβασμό αλλά και με περισσότερη παρατηρητικότητα. Ένας Ιταλός δε, παλιός αντίπαλος του Νότη στο Ιταλικό NSF 100 CUP το 2012 και 2013, που είναι το 2014 προπονημένος πολύ καλύτερα από τον Νότη, στην αρχή μας έβλεπε αφ υψηλού και μας έκανε και καλά το δάσκαλο, για να δείξει την υπεροχή του, γιατί ήταν όλες τις μέρες περίπου 2 δευτερόλεπτα ταχύτερος, την Κυριακή όμως ήταν δυο δευτερόλεπτα πιο αργός από το χρόνο του Νότη, και στράβωσε και μας είπε επιδεικτικά και “απειλητικά”<θα τα πούμε στο Assen>.

O νικητής του αγώνα Τσέχος Filip Salac που είναι 38 κιλά και ήρθε με μια νταλίκα δικιά του, λόγω του ότι ο πατέρας του έχει αγωνιστική ομάδα και τρέχουν και τα δυο αδέρφια του, ο ένας με 600 και ο άλλος με 250 και ο ίδιος στο MORIWAKI JUNIOR CUP αλλά και στο Ισπανικό RFME COPA DE ESPANA έκανε χρόνο από την Παρασκευή 1.56.132 και δεν κατέβασε καθόλου μέχρι την Κυριακή. Με το χρόνο που έκανε ο Νότης την Κυριακή, αν γινόταν αγώνας θα έπαιζε από 5η έως 10η θέση, σε αυτήν την 5αδα οι χρόνοι ήταν από 1.58,400 έως 1.58,900.

Τα όρια του Νότη στην πίστα δεν τα μάθαμε, γιατί κάθε δοκιμή πήγαινε πιο γρήγορα, δεν έμεινε σε δυο δοκιμές στάσιμος για να πούμε μέχρι εδώ είναι!

Αμέριστο ήταν και το ενδιαφέρον του Δημήτρη Διατσίδη κατά τη διάρκεια των ημερών που ήμασταν στην Ισπανία, για να μαθαίνει νέα για το Νότη και να τα μεταφέρει προς ενημέρωση στην Ελλάδα ! Η χαρά είναι μεγάλη, αλλά φεύγοντας από την πίστα για την επιστροφή το μυαλό προσγειώνεται και μουδιάζει. Έρχονται στο μυαλό οι σκέψεις για το πώς θα μπορέσουμε να πάμε στον επόμενο αγώνα και πως θα τον βγάλουμε οικονομικά και ο ενθουσιασμός γυρνάει σε στενοχώρια.

Τη στιγμή που γράφω αυτές τις γραμμές ήδη τα έχουμε καταφέρει να ξεκινήσουμε σε δυο μέρες για να παραβρεθούμε και στο Assen σε έναν αγώνα που θα γίνει μαζί με το παγκόσμιο SBK. Σε μια πίστα πολύ γνωστή για την 20αδα των οδηγών του MORIWAKI JUNIOR CUP λόγω του ότι είναι Ολλανδοί ή από γειτονικές χώρες και πάνε συχνά εκεί για αγώνες και προπόνηση αλλά εμείς θα το παλέψουμε και δε θα το παρατήσουμε όσο εξαρτάται από εμάς.

Από ότι μάθαμε θα έχουμε μόνο ένα ελεύθερο 20λεπτο και ένα χρονομετρημένο δηλαδή στην ουσία 30 λεπτά συνολικά και κατευθείαν αγώνα μετά το δεύτερο σκέλος των WSBK.

Θα προσπαθήσουμε για το καλύτερο.Το καλό είναι ότι ο Νότης με τις προσπάθειες που κάνει εδώ και τέσσερα χρόνια εκτός Ελλάδας, έδωσε το παράδειγμα και κινητοποίησε και άλλους πατεράδες και παιδιά στην ηλικία του, που πλέον είναι πάνω από 10 παιδιά με αντίστοιχες βλέψεις. Το κυριότερο είναι ότι κινητοποίησε το ΣΟΑΜ και την ομοσπονδία για να μπορέσουν να τρέξουν στο Ελληνικό πρωτάθλημα παιδιά από την ηλικία των 14 χρόνων ώστε να μπορέσουν, αν έχουν τα φόντα να βγουν και έξω από την Ελλάδα όπως ο Νότης!

Ραντεβού μετά το Assen για τα νεότερα του δεύτερου ταξιδιού και τρίτου αγώνα!

NOTIS # 55