Του Δημήτρη Διατσίδη

To Motegi είναι μια δύσκολη και απαιτητική πίστα, ιδιαίτερα στο φρενάρισμα. Ο Jorge Lorenzo είναι επίσης δύσκολος και περίεργος χαρακτήρας.
Η πρώτη μας συνάντηση για «one-to-one» συνέντευξη έγινε στον τελευταίο αγώνα του 2006, όταν άφηνε τη μεσαία κατηγορία για να ανέβει στα ΜotoGP με τις καλύτερες δυνατές προϋποθέσεις – μία θέση στην εργοστασιακή ομάδα της ΥΑΜΑΗΑ.
Ο «ατίθασος» χαρακτήρας που έβαζε προς τα έξω, δεν ήταν ακριβώς αυτό που κρυβόταν κάτω από το αγέρωχο περπάτημα και το υπεροπτικό – αλαζονικό ύφος που είχε μπροστά στο κοινό και τους φωτογράφους.
Φέτος στο Κατάρ επιβεβαίωσα ότι το ευχάριστο και χαρούμενο στην παρέα «παιδί», το φιλοσοφεί το πράγμα πολύ περισσότερο από τους άλλους οδηγούς.
Από την Jerez και το IRTA test διέκρινα στο βλέμμα του την αυτοπεποίθηση στις δυνάμεις του και την αποφασιστικότητα για νίκες φέτος. Έτσι σήμερα με τις ρυθμίσεις της Μ1 στο σωστό συμβιβασμό (δεν υπάρχει το απόλυτο στήσιμο σε καμία μοτοσυκλέτα και για καμία πίστα) που όλοι ψάχνουν σε κάθε αγώνα, δεν φοβήθηκε το μέγεθος των αντιπάλων του και πήρε τη 2η νίκη της καριέρας του.
Αυτό που δεν φάνηκε καθαρά στις κάμερες είναι η δυσαρέσκεια του ομόσταυλου Valentino Rossi που τώρα έχει έναν ακόμη αντίπαλο που πρέπει να υπολογίζει σοβαρά.

Στην περίπτωση του Casey Stoner και της Ducati είχαμε απλά ένα πρόβλημα με τους συγκεκριμένους carbon δίσκους που φόρεσε η GP9 για τον αγώνα. Από το γύρο προθέρμανσης το κατάλαβε και η προσπάθειά του να οδηγήσει με ότι είχε διαθέσιμο, τον ανέβασε ακόμη περισσότερο στην υπόληψη της ομάδας.
Με ένα τέτοιο πρόβλημα εξηγείται πως ΔΕΝ μπορούσε να περάσει τον Vermeulen στα φρένα – παρά το ότι έφτανε δίπλα του και του έπαιρνε την εσωτερική.
Το σίγουρο είναι ότι από την Jerez δεν θα το ξαναρισκάρει και θα πιέζει τα φρένα και στον γύρο αναγνώρισης, ώστε αν υπάρχει πρόβλημα να του αλλάζουν δίσκους στο 20λεπτο της παρουσίασης.

Στην περίπτωση του Chris Vermeulen και της Suzuki του το πρόβλημα ήταν ηλεκτρικό και αφορούσε το σύστημα αλλαγής ταχυτήτων το (quick sifter) που δεν δούλευε σωστά και όσο περνούσαν οι γύροι χειροτέρευε. Τελικά όταν αποφάσισε να αλλάζει τις ταχύτητες με τον παλιό γνωστό τρόπο – κλείσιμο γκαζιού και συμπλέκτη – τα πράγματα έγιναν καλύτερα, αλλά είχε χαθεί η ευκαιρία για κάτι καλό.

Στον τομέα των ελαστικών, όλοι οι οδηγοί διάλεξαν τη μεσαία πιο σκληρή από τις δύο γόμες που είχαν διαθέσιμες για το μπροστινό λάστιχο, ενώ μαλακό πίσω έβαλαν οι Hayden, Toseland, Kallio. O Φιλανδός απέδειξε ότι και αυτή η γόμα κατάφερε να δουλέψει πολύ καλά μέχρι το τέλος του αγώνα.

Ο Colin Edwards που όλοι περίμεναν ότι θα έκανε κάτι καλό, αντιμετώπισε ένα περίεργο πρόβλημα μόλις στον 1ο γύρο, που κράτησε μέχρι και τον 6ο. Μετά η Μ1 άρχισε να δουλεύει πολύ καλύτερα ως δια μαγείας!
Τώρα οι Ιάπωνες τεχνικοί ψάχνουν να βρουν τι έγινε.

Αυτές είναι οι πληροφορίες που πήραμε από ομάδες και οδηγούς, παρά το ότι δεν καταφέραμε να βρεθούμε στην Ιαπωνία.
Επιφυλασσόμαστε για την επόμενη εβδομάδα και την Jerez, όπου η προσωπική επαφή με όλους τους ανθρώπους των ομάδων, σίγουρα θα μας δώσει περισσότερα και πιο αναλυτικά στοιχεία για αυτά που δεν φαίνονται στην κάμερα.