Οι πρώτοι τρεις αγώνες του Πρωταθλήματος αποτελούν παρελθόν, έχοντας πάρει μια μικρή γεύση από το ντεμπούτο των νέων CRT μοτοσυκλετών. Ένα είδος υβριδίου, ανάμεσα σε MotoGP και SBK, οι εν λόγω μοτοσυκλέτες είχαν σκοπό να γεμίσουν το grid του «τραυματισμένου» MotoGP και μέχρι στιγμής, έχουν εκπληρώσει τον σκοπό αυτό.

 Η αλήθεια είναι ότι ουσιαστικά πρόκειται για ένα Πρωτάθλημα μέσα στο… Πρωτάθλημα! και για να πάμε ένα βήμα παραπέρα, ίσως η Dorna θα έπρεπε να θεσπίσει και διαφορετική βαθμολογία και επιπλέον χώρο στα βάθρα για τους καλύτερους αναβάτες των εν λόγω μοτοσυκλετών, που τερματίζουν σταθερά από την 13^η θέση και κάτω. Αν άλλαζαν και το όνομα, τότε η αναβάθμιση θα ήταν οπωσδήποτε ολοκληρωμένη!

Η διαφορά απόδοσης ανάμεσα στις πρωτότυπες και στις CRT είναι μεγάλη και η νέα κατηγορία έχει χρησιμεύσει μέχρι τώρα, ως αρνητικό σημείο αναφοράς για ορισμένους από τους αναβάτες του MotoGP. Οι κινητήρες, τα πλαίσια και τα ηλεκτρονικά δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις – είναι χαρακτηριστικό – ότι τα βρίσκουν σκούρα ακόμα και με μοτοσυκλέτες της Moto2, της κατηγορίας που γέννησε τις CRT! Οι 600άρες δεν έχουν να επιδείξουν την εκπληκτική τεχνολογία, είναι εφοδιασμένες με κινητήρες της HondaCBR που ρυθμίζονται από την GeoTechnology περισσότερο για αξιοπιστία παρά για την απόλυτη ιπποδύναμη…

Με όλα τα παραπάνω υπόψη, οι καλύτεροι αναβάτες της Moto2 δεν θα είχαν κανένα πρόβλημα αν βρίσκονταν στην σχάρα εκκίνησης με τις 600άρες τους. Ενώ σε μια γρήγορη πίστα, όπως το Κατάρ, ο Luthi (νικητής της pole) θα προκρινόταν μόλις προτελευταίος στο grid του MotoGP, η απόδοση του MarcMarquez στις κατατακτήριες, στην σφιχτή και γεμάτη στροφές πίστα της Jerez, θα του εξασφάλιζε την 14^η θέση, ακριβώς πίσω από τον Valentino Rossi! Στο Estoril θα ήταν 18^ος. Διόλου άσχημα για μια μοτοσυκλέτα που υπολείπεται 400cc και 70hp σε σύγκριση με τις μεγαλύτερες. Η εικόνα αλλάζει αν εξετάσουμε τους γρηγορότερους γύρους, αλλά στο Estoril o Marquez θα τα πήγαινε καλύτερα από ορισμένους οδηγούς CRT. Βέβαια, τέτοιου είδους συγκρίσεις είναι επικίνδυνες (διαφορετικά ελαστικά, ποιότητα οδηγού, συνθήκες πίστας), αλλά είναι ενδιαφέρον να υπογραμμίσουμε ότι κάποιοι αναβάτες CRT δεν θα κατάφερναν να πάρουν την pole στην Moto2, παρά τα πλεονεκτήματα που απολαμβάνουν, όπως πιο δυνατούς κινητήρες, ηλεκτρονικά και φρένα από carbon.

Οι συζητήσεις για το μέλλον του MotoGP δεν έχουν οριστικοποιηθεί, και οι CRT θα περάσουν αναμφίβολα από εξονυχιστικό έλεγχο. Ορισμένοι το θεωρούν μια χαμένη μάχη και αν είναι έτσι, δεν υπάρχει κανένας λόγος να προσπαθούν να διορθώσουν καταστάσεις. Είναι αλήθεια ότι πολλοί οδηγοί των CRT δεν έχουν εμπειρία, αλλά οι μοτοσυκλέτες τους φαίνεται ότι δεν είναι στα επίπεδα των καλύτερων SBK. Και μετά έχουμε την απευθείας τηλεοπτική μετάδοση, κατά την οποία συχνά ξεχνάμε ότι υπάρχουν, εκτός κι αν πρόκειται να τους ρίξουν γύρο! Τα λάθη είναι ανθρώπινα, αλλά το να συνεχίζεις κατ’ αυτόν τον τρόπο… αυτό είναι διαβολικό!

Γνώμες του Matteo Aglio (Gpone.com)

Γράψτε μας τι πιστεύεται εσείς, στην ιστοσελίδα μας στο facebook.