Ας αφήσουμε στην άκρη - για λίγο γιατί αναμένονται εξελίξεις σύντομα - τα όσα αφορούν τον Rossi και την Ducati και ας εστιάσουμε στα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο Ιταλός από την αρχή της συνεργασίας του με την Desmosedici. Τα δυο κυριότερα είναι η υποστροφή και η έλλειψη εμπιστοσύνης στο μπροστινό, προβλήματα που περιορίζουν τον Rossi στα δυνατά του σημεία: στο φρενάρισμα και στην είσοδο στις στροφές.

Αυτό που αναρωτιούνται πολλοί, είναι τι διαφορετικό έκανε ο Stoner και κατάφερε να διαχειριστεί μια μοτοσυκλέτα με την οποία δυσκολεύεται ο Rossi. Μια ενδιαφέρουσα υπόθεση διαβάσαμε στα λεγόμενα του Gianni Rolando, ενός οδηγού GP (500cc), ο οποίος έχει μελετήσει προσεκτικά το στυλ και των δυο αναβατών.

Αναμφίβολα προέρχονται από δυο διαφορετικές σχολές, με τον Ιταλό να έχει κυκλική γραμμή και τον Αυστραλό να επιλέγει πιο "τετράγωνη" λογική στις στροφές. Αλλά δεν είναι αυτό το μόνο που τους διαφοροποιεί: η στάση του σώματος στις στροφές είναι ένα άλλο θέμα... Όπως βλέπετε και στην 2η φωτογραφία, ο Stoner βγάζει το σώμα του πολύ έξω από τα φέρινγκ στις στροφές και ειδικά στις πολύ γρήγορες. "Η αντίσταση του αέρα στο πολύ εκτεθειμένο σώμα του, σπρώχνει την μοτοσυκλέτα προς το μέσο της στροφή, κάτι το οποίο βοηθά τόσο με την υποστροφή, όσο και με το μπροστινό ελαστικό (και την επαφή του με την πίστα)", εξηγεί ο Rolando. "Το φαινόμενο του αλεξίπτωτου, επιτρέπει στον Stoner να διατηρεί υψηλές ταχύτητες ενώ γέρνει την μοτοσυκλέτα του λιγότερο σε σύγκριση με τους υπόλοιπους. Η φυγόκεντρος δύναμη λειτουργεί ενάντια στην εσωτερική αντίσταση του αέρα, επιτρέποντας μια ισορροπία που σπρώχνει το μπροστινό ελαστικό στην πίστα"

Η συγκεκριμένη τεχνική έχει πολλά πλεονεκτήματα και αποτελεί σήμα κατατεθέν του Αυστραλού αναβάτη. Με πιο συγκροτημένο στυλ - κάτι που συνηθίζουμε να βλέπουμε από τους Ιταλούς αναβάτες - το σώμα παραμένει κοντύτερα στο μέσο της μοτοσυκλέτας και ως εκ τούτου, είναι λιγότερο εκτεθειμένο στην ροή του αέρα. Το αποτέλεσμα είναι καλύτερη υποστροφή και λιγότερο αποτελεσματική χρήση του μπροστινού ελαστικού, κάτι που μας φέρνει πίσω στα παράπονα του Rossi. Σύμφωνα με τον Rolando, ένα παράδειγμα που ο Rossi δεν θα πρέπει να ακολουθήσει, είναι αυτό του Elias: "Γέρνει σαν τρελός την μοτοσυκλέτα, με το σώμα του να κρέμεται από αυτήν και έτσι δεν αφήνει το ελαστικό να δουλέψει όπως θα έπρεπε... στους ιστιοπλοϊκούς αγώνες, βλέπεις ότι τα πλοία πηγαίνουν προς την κατεύθυνση του πανιού, κάτι που τα σπρώχνει προς την πλευρά ενώ η καρίνα και η αντίσταση του νερού εξισορροπούν την κατάσταση και δεν αναποδογυρίζει το σκάφος. Στο παρελθόν, οι οδηγοί πέταγαν έξω τα πόδια τους - στην κατεύθυνση της στροφής - για να δημιουργήσουν αυτό ακριβώς το φαινόμενο και για να "γεμίσουν" περισσότερο το μπροστινό μέρος.

Ο Rossi ήταν από τους πρώτους που έβγαζε έξω το πόδι του, φρενάροντας δυνατά, ενώ στο τελευταίο τεστ της Jerez πειραματίστηκε με την τεχνική του.... "πανιού!" όπως φαίνεται και στην 3η φωτογραφία. Στην τελευταία φωτογραφία βλέπουμε τον Stoner - στην ίδια στροφή - να έχει παρόμοια στάση, αλλά να είναι πιο σφιχτός προς το εσωτερικό...

Δεν είναι εύκολο να αλλάξει το στυλ του ένας αναβάτης, ειδικά όταν αυτός (βλ. Valentino) είναι προς το τέλος της καριέρας του. Ο Ιταλός προσπαθεί να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις της μοτοσυκλέτας και των ελαστικών, αλλά αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να παραιτηθεί από ένα στυλ οδήγησης που έχει τελειοποιήσει όλο αυτόν τον καιρό και το οποίο του έχει χαρίσει ουκ ολίγες επιτυχίες. Είναι ένα δύσκολο εγχείρημα και - σύμφωνα με το πρόσφατο ξέσπασμά του - σε αυτό δεν τον βοηθά καθόλου η νέα GP12...