Ο Massimo Matteoni είναι ένας από τους πιο γνωστούς στα paddock. Ο πρώην αναβάτης των 250cc έγραψε μια επιστολή στον Ιταλικό Τύπο όπου αναφέρθηκε στον Marco Simoncelli. Αυτή έχει ως εξής:

«Θυμάμαι τον Marco να έρχεται στο μαγαζί μας για να φτιάξει το ποδήλατό του ή το scooter του και κατέληγε να περνά όλη την ημέρα δουλεύοντας μαζί μας. Θυμάμαι που έλεγε ψέματα στον πατέρα του, όταν τον ρωτούσε πώς πέρασε στο σχολείο επειδή ήταν μαζί μας. Βοήθησα τον Marco να ξεκινήσει στο Ιταλικό Πρωτάθλημα και το Πρωτάθλημα Honda.

Εκείνη τη χρονιά το πρώτο τεστ ήταν στην Ουγγαρία και θυμάμαι που έκανα σαν τρελός επειδή τα έκανε όλα λάθος. Μόλις είχε έρθει από το θεσμό των Minimoto και δεν καταλάβαινε πολλά από μία πραγματική αγωνιστική μοτοσυκλέτα. Όμως είχε μυαλό και μεγάλη καρδιά. Κατά τη διάρκεια της επιστροφής σπίτι, του εξηγούσαμε τι έκανε λάθος μαζί με τον πατέρα του και τον κατάλληλο τρόπο να οδηγεί την μοτοσυκλέτα. Δεν ήταν εύκολο αλλά τα καταφέραμε. Στον επόμενο αγώνα ανέβηκε στο βάθρο και έκτοτε άρχισε να ακούει τις συμβουλές μας. Στο τέλος της χρονιάς κερδίσαμε στο Ιταλικό Πρωτάθλημα και το Honda Trophy.

Tότε, ο πατέρας του χρειάστηκε να κάνει μια μεγάλη θυσία, ν’ αγοράσει μια Aprilia RS για το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Ωστόσο αυτή απέδωσε επειδή ο Marco είχε μια καλή χρονιά. Για να τον βοηθήσουμε να καταφέρει το σκοπό του, μαζί με τον Sanzio Raffaelli δεν πήγαμε στο Motegi για το Ιαπωνικό GP για να είμαστε κοντά του στον τελευταίο αγώνα του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος. Κέρδισε τον Τίτλο και πολλοί τον κατηγόρησαν ότι χρησιμοποιούσε ειδικά εξαρτήματα στην μοτοσυκλέτα. Τώρα που το σκέφτομαι η μοτοσυκλέτα είχε ένα ειδικό “εξάρτημα”, τον Marco!

Tην ίδια χρονιά σύστησα στην ομάδα μου για τα Grand Prix και με τη βοήθεια του Mario Pascucci ο Marco συμμετείχε κανονικά σε παγκόσμιο επίπεδο. Ήταν σκληρά επειδή ο προϋπολογισμός ήταν μικρός αλλά καταφέραμε να τερματίσουμε 4οι στην Βαλένθια. Η υπόλοιπη καριέρα του είναι γνωστή και δεν έχω να προσθέσω κάτι.

Ο Marco δεν ήταν ένας συνηθισμένος οδηγός, νοιαζόταν και ήταν ειλικρινής. Πήρε ό,τι έμαθε από τον πατέρα του και από εμένα και τα εφάρμοσε στη σύντομη ζωή του. Αντίο Marco. Πάντα θα είσαι το Νο1 στην καρδιά μου. Όχι μόνο ως οδηγός αλλά και ως ειλικρινής και αυθόρμητος άνθρωπος.

Θα τα πούμε σύντομα.»