O Wayne Gardner σε δήλωσή του υποστήριξε ότι ο τραγικός χαμός του Marco Simoncelli οφείλεται σε «απρόβλεπτες καταστάσεις» και είπε χαρακτηριστικά:

«Το δυστύχημα του Μarco ήταν φρικτό. Ποτέ δεν έχω δει κάτι τέτοιο όσα χρόνια ασχολούμαι με το σπορ. Στην τηλεόραση δεν φαίνεται πώς ξεκίνησε το συμβάν. Αυτό που είδαμε όλοι είναι να κινείται η μοτοσυκλέτα προς τα δεξιά και να μπαίνει εμπρός από τους Edwards και Rossi. Θεωρώ ότι μάλλον θα έχασε το εμπρός μέρος της και για κάποιο λόγο τα λάστιχα βρήκαν πρόσφυση και τον εκτόξευσαν ευθεία, κατά πλάτος της πίστας.

Πολλοί δημοσιογράφοι με ρωτούν εάν το σπορ είναι πολύ επικίνδυνο. Η ειλικρινή απάντησή μου είναι “ναι” ως ένα σημείο. Και αν οι θεατές και οι άνθρωποι της τηλεόρασης ήταν ειλικρινείς με τον εαυτό τους θα ήξεραν ότι ο κίνδυνος είναι μέρος του θεάματος. Για τους αναβάτες η ευχαρίστηση που νιώθουν από την έκκριση αδρεναλίνης όταν οδηγούν στο όριο είναι μεγάλη και γι’ αυτό αγωνίζονται. Βεβαίως μιλάμε για μεγάλες ταχύτητες και αν κάτι πάει στραβά οι συνέπειες μπορεί να είναι καταστροφικές.

Πρέπει να βλέπουμε τα πράγματα στις πραγματικές διαστάσεις τους. Και άλλα σπορ είναι επικίνδυνα, π.χ. ιππασία, ποδόσφαιρο, ελεύθερη πτώση με αλεξίπτωτο. Ακόμα και η οδήγηση στο δρόμο είναι επικίνδυνη. Όσοι μετέχουν στο MotoGP γνωρίζουν τους κινδύνους και λαμβάνονται αυστηρά μέτρα ασφαλείας. Όμως πρέπει να θυμόμαστε ότι το χειρότερο μπορεί να συμβεί κάποιες φορές και ο θάνατος του Simoncelli ήταν μία από αυτές. Θα τον θυμάμαι γι’ αυτό που ήταν: ενθουσιώδης, διασκεδαστικός, ταλαντούχος, ατρόμητος οδηγός. Νομίζω ότι είναι δίκαιο να πω ότι ήταν σπουδαίος τύπος.»

Ο Παγκόσμιος Πρωταθλητής του 1987 στα 500cc αναφέρθηκε και στους Rossi και Edwards και είπε ότι βρέθηκαν στην λάθος στιγμή, την λάθος ώρα. Όπως είπε χαρακτηριστικά:

«Θέλω να εκφράσω τα συλλυπητήρια μου στην οικογένεια του Marco και του φίλους του και την συμπάθειά μου στους Valentino και Colin. Θα αισθάνονται ενοχές. Γνωρίζω πολύ καλά πως αισθάνονται επειδή κι εγώ είχα ένα ανάλογο ατύχημα πριν πολλά χρόνια με τον Franco Uncini. Όμως, απλά δεν φταίνε. Δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτε.

Και οι δύο θα σκέφτονται ξανά και ξανά το συμβάν και θα αναρωτιούνται εάν θα μπορούσαν να το έχουν αποφύγει. Όμως οι εικόνες που είναι καταγεγραμμένες στην τηλεόραση πάντα θα δείχνουν ότι δεν είχαν κανένα περιθώριο αντίδρασης για να αποφύγουν την σύγκρουση. Απλά βρέθηκαν τη λάθος στιγμή στη λάθος θέση.»