Στους πρώτους 11 γύρους του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος 2022, είδαμε άφθονο δράμα και τρομερούς αγώνες που κράτησαν το ενδιαφέρον αμείωτο. Ενώ οι αναβάτες παίρνουν τα περισσότερα από τα εύσημα στην πίστα, εξίσου σημαντικοί για μια εύρυθμη ομάδα MotoGP είναι και οι μηχανικοί που βρίσκονται στα παρασκήνια που εργάζονται στη μοτοσυκλέτα για να προσπαθήσουν να αξιοποιήσουν το καλύτερο από αυτήν. Από μοναδικές πίσω αεροτομές μέχρι νέα πλαίσια και ψαλίδια, δείτε τι έχουν κάνει η Aprilia, η KTM και η Suzuki τους πρώτους μήνες της σεζόν.

APRILIA

Πολλά βλέμματα κοίταζαν προς το γκαράζ της Aprilia κατά τις πρώτες δοκιμές της σεζόν μετά το τεράστιο βήμα προς τα εμπρός που έγινε το 2021, με τις φήμες να υποδηλώνουν ότι το εργοστάσιο από την Noale είχε αναπτύξει μια ακόμα καλύτερη μοτοσυκλέτα για την τρέχουσα σεζόν. Για να συγκρίνετε τις διαφορές μεταξύ της παλιάς και της νέας, παραπάνω είναι η μοτοσυκλέτα του 2021 που απεικονίζεται νωρίτερα φέτος στη Sepang. Είναι η μοτοσυκλέτα στην οποία βασίζεται η μοτοσυκλέτα του 2022. Παρακάτω βλέπουμε την μοτοσυκλέτα του 2022.

Έτσι, από την πρώτη ματιά, δεν υπάρχει στην πραγματικότητα μια μεγάλη διαφορά. Φυσικά, υπάρχουν μερικά προφανή πράγματα όπως οι εξατμίσεις, τα αεροδυναμικά μέρη και η ουρά, αλλά σε μεγάλο βαθμό η μοτοσυκλέτα μοιάζει αρκετά με αυτήν του 2021. Αλλά στην πραγματικότητα, δεν ισχύει. Πολλά πράγματα αναβαθμίστηκαν για το 2022. Νέος κινητήρας, νέο πλαίσιο, νέο ψαλίδι, νέα αεροδυναμικά μέρα, νέα εισαγωγή αέρα, νέα φέρινγκ, νέες εξατμίσεις, νέο κάλυμμα ρεζερβουάρ. Σχεδόν όλα δέχθηκαν μικρές τροποποιήσεις. Μετά από μερικά χρόνια ανάπτυξης και κατανόησης αυτής της διαμόρφωσης της μοτοσυκλέτας, η Aprilia αρχίζει πραγματικά να μπαίνει στις πιο λεπτές λεπτομέρειες και στο στάδιο της εξέλιξης και όχι στην επανάσταση όπως ήταν μόλις πριν από λίγες σεζόν. Και από ό,τι έχουμε δει μέχρι στιγμής το 2022, το κάνουν θαυμάσια.

Ένα πράγμα στο οποίο εργάστηκε η Aprilia ήταν η βελτίωση της αεροδυναμικής της. Την περασμένη σεζόν ανακάλυψαν ότι ενώ είχαν πολύ καλή αρνητική άνωση, αυτό μείωνε λίγο την ευελιξία τους, καθιστώντας τη μοτοσυκλέτα βαριά στις στροφές και δύσκολη στην μεταφορά από τη μια πλευρά στην άλλη (στην αλλαγή κατεύθυνσης). Ήταν ίσως μια πιο απαιτητική μοτοσυκλέτα από άποψη φυσικής κατάστασης από όσο έπρεπε. Έτσι, για το 2022 βρήκαν έναν τρόπο να αδυνατίσουν τα φτερά, αλλά να διατηρήσουν την ίδια αρνητική άνωση. 

Μπορείτε να δείτε αυτό το αποτέλεσμα παρακάτω, με τα νέα φτερά να έχουν μικρή επιφάνεια, αλλά συνολικά να έχουν πολύ παρόμοιο σχήμα. Ο Aleix Espargaro και ο Maverick Viñales μίλησαν θετικά για τα νέα φτερά, οπότε για μια μοτοσυκλέτα που ήταν ήδη καλή στις στροφές, τα νέα φτερά βελτίωσαν ένα από τα ήδη δυνατά σημεία της Aprilia. Επίσης εδώ μπορείτε να δείτε ότι η Aprilia μείωσε ελαφρά το ύψος της εισαγωγής αέρα και άλλαξε το σχήμα του μπροστινού φέρινγκ.

Αλλά ίσως οι δύο μεγαλύτερες βελτιώσεις της Aprilia αυτή τη σεζόν ήταν οι αναβαθμίσεις του πλαισίου και του κινητήρα της. Προς το τέλος της περασμένης σεζόν, ακούσαμε από τους Espargaro και Viñales ότι, συνολικά, ένιωθαν ότι το πλαίσιό τους ήταν λίγο πολύ άκαμπτο. Ο Ιταλός κατασκευαστής δούλεψε σε αυτό και παρήγαγε κάτι περισσότερο της αρεσκείας τους. Λίγο πιο απαλό και λίγο πιο "συγχωρητικό", απλώς πρόσθεσε αυτό το επίπεδο που χρειάζονταν για να περιορίσουν τα λάθη και να βοηθήσουν στη φθορά των ελαστικών. Αλλά το μεγαλύτερο μεμονωμένο πράγμα που έδωσε στην Aprilia ήταν η καλύτερη ευελιξία. Χάρη στο νέο πλαίσιο, η μοτοσυκλέτα τους ήταν πιο λεπτή συνολικά και επέτρεψε στους αναβάτες να αναλάβουν πραγματικά τον έλεγχο της μοτοσυκλέτας σε γρήγορες, ρέουσες στροφές όπου οι αλλαγές κατεύθυνσης είναι δύσκολες και απαιτητικές. Η RS-GP του 2021 της Aprilia ήταν ήδη από τις ωραιότερες V4 όσον αφορά τα χαρακτηριστικά χειρισμού της και τώρα το 2022, αυτό το επίπεδο έχει ανυψωθεί ίσως στο καλύτερο.

Η μοτοσυκλέτα στρίβει σε γρήγορες στροφές, αργές στροφές και μπορεί να σταματήσει και να εκτοξευτεί καλά και από τις κλειστές στροφές. Είναι το πλήρες πακέτο. Και συμπληρωματικά με το γεγονός ότι ο κινητήρας της Aprilia έχει δυναμώσει, είναι δύσκολο να βρεις πια ένα αδύναμο σημείο. Η Aprilia χρησιμοποίησε τις παραχωρήσεις της με σύνεση και τα τελευταία δύο χρόνια έφερε τέσσερις ή πέντε νέες προδιαγραφές κινητήρα στην πίστα. Η τρέχουσα τους βλέπει να ανταγωνίζονται με τους καλύτερους όσον αφορά την ταχύτητα στην ευθεία και χάρη τόσο στον κινητήρα όσο και στο νέο τους πλαίσιο που προσφέρουν καλύτερη πρόσφυση στο πίσω μέρος, είναι επίσης από τους καλύτερους στις στροφές.

Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα πράγματα αυτή τη σεζόν ήταν αυτό που η Aprilia έχει εξερευνήσει όσον αφορά τις αεροδυναμικές λύσεις. Το νέο τους πλευρικό φέρινγκ συνέπεσε με ένα τεράστιο βήμα προς τα εμπρός στη φόρμα του Vinales, άρα είναι ο λόγος της πρόσφατης επιτυχίας του; Λοιπόν, ας το αναλύσουμε.

Το νέο τους πλευρικό φέρινγκ πιστεύεται ότι εξερευνά την ιδέα της επίδρασης του εδάφους. Μπορείτε να δείτε από την εικόνα ότι το πλευρικό φέρινγκ διογκώνεται προς τα πλάγια και κάτω από αυτήν την κορυφογραμμή, έχει μια πολύ επίπεδη και λεία επιφάνεια. Όταν γέρνει σε μεγάλες γωνίες, αυτή η επιφάνεια κάθεται παράλληλα με το έδαφος και δεν αφήνει μεγάλο κενό. Πιστεύεται ότι αυτό συμπιέζει τον αέρα για να δημιουργήσει μια περιοχή χαμηλής πίεσης που τραβά τη μοτοσυκλέτα στο έδαφος. Το αποτέλεσμα που έχει είναι ότι τραβάει τα ελαστικά στο έδαφος για να τα βοηθήσει να αναζητήσουν πρόσφυση, επιτρέποντας στον αναβάτη να έχει περισσότερη αυτοπεποίθηση για να μεταφέρει περισσότερη ταχύτητα στη στροφή.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα του Maverick στην Aprilia ήταν η αδυναμία του να πάει αμέσως γρήγορα με καινούργια ελαστικά και με γεμάτο ρεζερβουάρ στην αρχή του αγώνα. Το πρόβλημα είναι ότι του παίρνει χρόνο μέχρι να ανεβάσουν θερμοκρασία τα ελαστικά πριν νιώσει αρκετά άνετα για να πιέσει. Λοιπόν, με αυτό το νέο πλευρικό φέρινγκ που τραβάει το ελαστικό περισσότερο στο έδαφος, δίνει περισσότερη αυτοπεποίθηση και δημιουργεί θερμοκρασία πιο γρήγορα, είναι αυτό το βασικό συστατικό που έλειπε από τον Viñales; Στους δύο αγώνες από τότε που εισήχθη το πλευρικό φέρινγκ, ο Maverick ήταν τέταρτος στη Γερμανία προτού υποστεί βλάβη στην συσκευή ρύθμισης ύψους και μετά στο Assen πήρε το πρώτο του βάθρο με την Aprilia. Όλα είναι απλά σύμπτωση; Σε κάνει να πιστεύεις ότι μπορεί να μην είναι.

Τέλος, η Aprilia δοκίμασε και ένα πίσω φτερό. Είναι μια από τις πιο ριζοσπαστικές λύσεις αεροδυναμικών που έχουμε δει στα MotoGP και μέχρι στιγμής δεν έχει χρησιμοποιηθεί σε αγώνα, οπότε θα είναι ενδιαφέρον να δούμε αν το χρησιμοποιούν περισσότερο σε όλο το δεύτερο μισό της σεζόν. Ο Aleix είπε ότι έκανε αξιοσημείωτη διαφορά όταν το δοκίμασε, αλλά ήταν φειδωλός σχετικά με το πώς ένιωθε. Εάν έπρεπε να μαντέψουμε, η ύπαρξη ενός πίσω φτερού θα δημιουργήσει προφανώς μια μικρή αρνητική άνωση στο πίσω μέρος της μοτοσυκλέτας. Καθώς είναι τόσο μικρό, θα έχει σημαντικό αποτέλεσμα μόνο στις υψηλές ταχύτητες, οπότε ίσως στις γρήγορες στροφές, μπορεί να βοηθήσει το πίσω ελαστικό να βρει λίγο περισσότερο κράτημα και να δώσει στον αναβάτη μια πιο φυσική στροφή. Αλλά θα μπορούσε επίσης να βοηθούσε κατά το φρενάρισμα. Φανταστείτε να κατευθύνεστε σε μια ζώνη φρεναρίσματος στα 250+ χ.α.ω., η αρνητική άνωση που θα δημιουργήσει θα είναι στο αποκορύφωμά της και ξέρουμε πόσο κρίσιμο είναι να χρησιμοποιείται το πίσω ελαστικό της Michelin για φρενάρισμα και στρίψιμο στα σύγχρονα MotoGP. Ίσως βοηθάει και εδώ.

Ανεξάρτητα από όλα τα gadgets που διαθέτει η Aprilia, ένα πράγμα παραμένει. Απολαμβάνουν την καλύτερη σεζόν τους στα MotoGP και όλα τα εύσημα πάνε σε αυτούς. Το 2022 είχαν την πρώτη τους νίκη στο MotoGP, τα πρώτα συνεχόμενα βάθρα και είναι η πρώτη φορά που μπορούν πραγματικά να παλέψουν για ένα Παγκόσμιο Πρωτάθλημα.

KTM

Η πρώτη μεγάλη αναβάθμιση της KTM ήταν η αεροδυναμική της. Οι Αυστριακοί πρόσθεσαν επίσης περισσότερα φτερά για το 2022. Τα πάνω φτερά ήταν μεγαλύτερα από πριν και πρόσθεσαν χαμηλότερα στο πλάι και άλλα φτερά. Κατά γενική ομολογία, άλλαξε εντελώς τον τρόπο που έστησαν τις RC16 και οι αναβάτες της Red Bull KTM, Brad Binder και Miguel Oliveira, σχολίασαν ότι μετά από λίγο χρόνο που τους πήρε για να τα καταλάβουν, τους έδωσε λίγο περισσότερο περιθώριο λάθους στο μπροστινό μέρος, κάτι που κυνηγούσαν όλο τον περασμένο χρόνο.

Η μία μεγάλη αναβάθμιση για το 2022 ήταν το νέο ψαλίδι. Ήταν ένα ψαλίδι που είχαμε δει στην ανάπτυξη εδώ και αρκετό καιρό, βλέποντάς το κοντά στις αρχές του 2021 στη μοτοσυκλέτα δοκιμών του Dani Pedrosa, αλλά το εργοστασιακό δίδυμο Miguel και Brad δεν το χρησιμοποίησε πλήρως μέχρι φέτος. Είναι εύκολο να δεις τις διαφορές σε σύγκριση με τις παλιές προδιαγραφές, το κάτω άκρο έχει επίσης μια ωραία καμπύλη. Αν κοιτάξετε παρακάτω το παλιό ψαλίδι, θα δείτε τη διαφορά σε αυτήν την κατώτατη γραμμή.

Το δίδυμο Tech3 έχει τώρα αυτό το ψαλίδι, αλλά δεν το έλαβαν μέχρι περίπου τον έκτο ή τον έβδομο αγώνα της χρονιάς. Φαίνεται σαν να τους άρεσε, καθώς και οι δύο rookies, Remy Gardner και Raul Fernandez, έχουν κολλήσει με αυτό από τότε που άλλαξαν.

Ένα πράγμα που γνωρίζουμε ότι η KTM άλλαξε είναι το πακέτο αεροδυναμικών της. Είναι ένα από τα λίγα εργοστάσια που έχουν ήδη φέρει μια αναβάθμιση αεροδυναμικών στην πίστα και αυτό που αποφάσισε η KTM να κάνει ήταν να διατηρήσει τα επάνω φτερά αλλά να παρατήσει τα πλάγια φτεράκια κάτω. Από τότε που έγινε η αλλαγή, είδαμε τους αναβάτες να αλλάζουν μεταξύ των δύο πακέτων αεροδυναμικών από πίστα σε πίστα, κάτι που επιτρέπεται.

SUZUKI

Η μοτοσυκλέτα της Suzuki ήρθε το 2022 με νέο κινητήρα και ενημερωμένο πλαίσιο. Ο νέος κινητήρας είχε την ιπποδύναμη που χρειάζονταν και ξαφνικά τους είδε να συμβαδίζουν με μερικούς από τους V4 στις ευθείες. Η Suzuki άλλαξε επίσης το πλαίσιό της, αλλά οι αναβαθμίσεις δεν ήταν ορατές από έξω. Όπως είδαμε όλο το 2022, φαίνεται ότι οι αλλαγές βοήθησαν τον Alex Rins και δεν λειτούργησαν τόσο καλά για τον Joan Mir. Ο Mir έχει παραπονεθεί συχνά ότι δυσκολεύεται να σταματήσει τη μοτοσυκλέτα και ενώ έχει σημειώσει πρόοδο σε αυτόν τον τομέα τους τελευταίους αγώνες, εξακολουθεί να είναι το μεγαλύτερο πρόβλημά του.

Με τη Suzuki να ανακοινώνει ότι εγκαταλείπει τα MotoGP στα τέλη του 2022, οι αναβαθμίσεις ήταν λίγες και μακριά η μία από την άλλη αυτή τη σεζόν, αλλά υπήρξαν λίγες. Μια μικρή αναβάθμιση που είχε ο Παγκόσμιος Πρωταθλητής του 2020 ήταν τα στηρίγματα στα γόνατά του. Για το 2022 έγιναν λίγο πιο έντονα και γωνιακά, αλλά επίσης κόπηκαν περισσότερο στο μπροστινό μέρος για να επιτρέψουν στον Mir να σφίγγει καλύτερα τους αγκώνες του. Μπορείτε να συγκρίνετε την παρακάτω εικόνα με την παραπάνω για να δείτε τις διαφορές.

Ο ομόσταυλός του, Rins, δεν χρησιμοποιεί τα στηρίγματα γονάτων. Προτιμά τη μοτοσυκλέτα χωρίς αυτά.

Παρόλο που η Suzuki αποχαιρετά στο τέλος της σεζόν, εξακολουθεί να αναπτύσσει μερικά μικρά νέα ανταλλακτικά. Τόσο ο Mir όσο και ο Rins έχουν ένα νέο πακέτο αεροδυναμικών και χρησιμοποιούν διαφορετικά μεταξύ τους. Ο Rins έχει το αναβαθμισμένο, αλλά ο Mir έχει ένα που διατηρεί τα κανονικά επάνω φτερά και απλώς προσθέτει τα φτερά στο πλάι πιο κάτω. Ήταν ένα αίτημα που είχαν εδώ και καιρό οι αναβάτες της Suzuki. Ήθελαν περισσότερη αρνητική άνωση για να περιορίσουν τις σούζες στην έξοδο των στροφών.