Η είδηση-βόμβα ότι η Suzuki θα αποχωρήσει από το paddock των MotoGP στο τέλος της σεζόν του 2022 προκάλεσε έκρηξη στην αγορά αναβατών για την επόμενη σεζόν.

Η κίνηση αφαιρεί δύο εξαιρετικά ανταγωνιστικές μηχανές από το τραπέζι και βάζει τόσο τον Πρωταθλητή του 2020, Joan Mir, όσο και τον Alex Rins στην αγορά, ακριβώς τη στιγμή που τα πράγματα φαινόταν να έχουν κάπως ηρεμήσει. Είναι μια απόφαση που θα έχει επιπτώσεις όχι μόνο για αυτούς αλλά και για πολλούς άλλους.

Μόλις την περασμένη εβδομάδα, ο νεοδιορισμένος επικεφαλής της ομάδας της Suzuki, Livio Suppo, είεχε πει ότι τα σχέδιά του για το μέλλον ήταν να διατηρήσει τις υπηρεσίες και των δύο σημερινών αναβατών του – μια απόφαση που έχει πάρει από τα χέρια του η ιαπωνική διοίκηση της εταιρείας, με την απόφασή της να φύγει από το πρωτάθλημα μόνο δύο χρόνια μετά την κατάκτηση ενός τίτλου με τον Mir.

Το μέλλον του Mir είναι ίσως το πιο εύκολο να το υποθέσουμε σε αυτό το σημείο. Δεν είναι μυστικό ότι αυτός και ο Fabio Quartararo ήταν μεταξύ των στόχων της Honda για την πιθανή αντικατάσταση του Pol Espargaro σε περίπτωση που συνεχίσει να δυσκολεύεται –  και με τον Mir τώρα να είναι ελέυθερος, δεν χρειάζονται πολλά για να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι είναι σε εξέλιξη κάποιες σοβαρές συζητήσεις μεταξύ του μάνατζέρ του, Paco Sanchez, και του Alberto Puig.

Αν αυτό δεν συμβεί, θα φανταζόταν κανείς ότι η πρώτη του προτίμηση θα ήταν να πηδήξει σε μια Ducati, μια άλλη μοτοσυκλέτα που φαίνεται πιο πιθανό να ταιριάζει στο στιλ του στο σκληρό φρενάρισμα. Θεωρητικά, η Ducati είναι πλήρης με τον Jorge Martin που αναμενόταν προηγουμένως να πάρει την θέση του Jack Miller μαζί με τον ήδη υπογεγραμμένο, Pecco Bagnaia.

Αλλά με τον Martin να βρίσκεται σε μια πολύ κακή φάση αυτή την στιγμή, πέφτοντας στους τέσσερις από τους έξι πρώτους αγώνες του 2022 και με τον Mir στον αέρα (και επομένως ίσως ανοιχτό σε σημαντικά χαμηλότερη οικονομική προσφορά), τότε δεν θα ήταν έκπληξη αν η Ducati έκανε μια προσφορά για τον Πρωταθλητή του 2020.

Ίσως υπάρχει επίσης μια επιλογή γι 'αυτόν στην KTM, όπου ο Brad Binder έχει ήδη συμβόλαιο μέχρι το τέλος του 2024, αλλά όπου ο Miguel Oliveira (ειρωνικά πρόσφατα φημολογείται ότι βρισκόταν  σε συζητήσεις με την ίδια τη Suzuki) δεν έχει ακόμη διευθετήσει μια συμφωνία. Και με τους ανθρώπους της ΚΤΜ να μην είναι πλήρως ευχαριστημένοι με τον Πορτογάλο αναβάτη, δεν θα ήταν απίθανη μια τέτοια κίνηση.

Στην άλλη πλευρά του γκαράζ, ο Rins είναι πιθανό να ψάχνει για κάτι που είναι πιο κοντά στο στυλ των εν σειρά κινητήρων που φαίνεται να ταιριάζει καλύτερα με το πιο ομαλό, πιο παλιομοδίτικο στυλ οδήγησης του. Αυτό σημαίνει Yamaha, όπου θεωρητικά υπάρχουν δύο ανοιχτές θέσεις στην δορυφορική ομάδα.

Μια από αυτές, που καταλαμβάνεται επί του παρόντος από τον Andrea Dovizioso, είναι με εργοστασιακή μοτοσυκλέτα προδιαγραφών 2022 και (υποστηριζόμενη απευθείας από τη Yamaha) πιστεύεται ότι πληρώνεται αρκετά ανταγωνιστικά, τουλάχιστον σε σχέση με τον μισθό του Rins στην Suzuki. Ο Ιταλός δυσκολεύεται  φέτος, αλλά αυτό οφείλεται εν μέρει στο ότι απείχε ένα χρόνο από το άθλημα και προσπαθεί να προσαρμοστεί από τα οκτώ χρόνια στον V4 κινητήρα της Ducati στον εν σειρά της Yamaha και η μετάβαση για τον Rins πιθανότατα θα ήταν ευκολότερη.

Ίσως υπάρχει επίσης μια επιλογή για πλήρη εργοστασιακή κατάσταση, καθώς ο Franco Morbidelli συνεχίζει να έχει σημαντικά χαμηλότερες επιδόσεις σε σχέση με τον Fabio Quartararo.

Έχοντας υπογράψει με την Yamaha μέχρι το τέλος του 2023, μπορεί ωστόσο να υπάρχει μια επιλογή στο συμβόλαιό του που θα του επέτρεπε να επιστρέψει στη δορυφορική ομάδα - στα χαρτιά υποβιβασμός, αλλά στην πραγματικότητα μια ευκαιρία να συνεργαστεί ξανά με τον βετεράνο αρχιμηχανικό Ramon Forcada, ο οποίος τον έφερε στη δεύτερη θέση στο πρωτάθλημα αναβατών του 2020.

Εάν ο Rins δεν βρει χώρο στη Yamaha, μια άλλη επιλογή γι 'αυτόν (ή ενδεχομένως ακόμη και για τον Mir) θα μπορούσε επίσης να είναι η Aprilia. Ο Maverick Vinales δεν θα μπορούσε πραγματικά να διαλέξει χειρότερο χρόνο για να υπονοήσει ότι θέλει να μετακομίσει αλλού, όπως έκανε μόλις πριν από λίγες μέρες – αλλά τώρα που η ιδέα είναι εκεί έξω, σημαίνει ότι δεν μπορεί κανείς να κατηγορήσει το Ιταλικό εργοστάσιο αν κάνει κάποια κίνηση προς την πλευρά των Rins και Mir.

Παρόλα αυτά, δύο άγνωστοι παράγοντες πρέπει να ληφθούν υπόψη. Πρώτον, ο Fabio Quartararo δεν έχει ακόμη υπογράψει επέκταση συμβολαίου με την Monster Energy Yamaha. Πιστεύεται από την ομάδα ότι είναι κάτι πολύ πιθανό (όπως ανέφερε ο LIn Jarvis).

Και ενώ ο χρόνος τρέχει πιο γρήγορα σήμερα από ό,τι  χθες, ίσως οι βασικές αποφάσεις να περιμένουν ακόμα την επιλογή του Γάλλου αναβάτη. Αυτό θα αφήσει πολλούς ανθρώπους να αντιμετωπίσουν μια μάλλον αγχωτική κατάσταση, ωστόσο, λόγω του άλλου παράγοντα: του γεγονότος ότι δεν γνωρίζουμε ακόμη τη σύνθεση του grid για την επόμενη χρονιά.

Θα αντικατασταθεί η Suzuki που αναχωρεί από δορυφορική ομάδα; Αυτή είναι σίγουρα μια επιλογή, αλλά είναι μια επιλογή που θα απαιτήσει ξέφρενη διαπραγμάτευση όχι μόνο από ομάδες και άλλα εργοστάσια αλλά και από την Dorna, η οποία θα είναι απασχολημένη με το να αντιμετωπισει ένα εντελώς απροσδόκητο πρόβλημα που έχει φτάσει σαν τσουνάμι.

Ωστόσο, με τους αναβάτες της Suzuki να βρίσκονται σε ψηλές θέσεις στην βαθμολογία  και να απολαμβάνουν ένα δυνατό ξεκίνημα για το 2022, οι πιο νευρικοί άνθρωποι αυτή τη στιγμή δεν θα είναι αυτοί: θα είναι οι αντίπαλοι τους, που θα μπορούσαν κάλλιστα να εκτοπιστούν από την αλυσιδωτή αντίδραση που προκαλείται από τα νέα που διέρρευσαν.

Ένας τέτοιος αναβάτης είναι πιθανώς ο Pol Espargaro, ο οποίος μέχρι πρόσφατα μπορούσε πιθανότατα να αναπνέει ελεύθερα καθώς ο Mir έμοιαζε όλο και περισσότερο πιθανό να μείνει στη Suzuki. Εάν εκτοπιστεί, δεν είναι σίγουρο πού θα μπορούσε να βρει χώρο σε άλλη ομάδα.

Μια ευκαιρία θα μπορούσε να είναι για αυτόν να κατέβει στην ομάδα LCR Honda – η οποία στη συνέχεια θα εκτοπίσει  τον σημερινό της αναβάτη Alex Marquez, ενώ ήδη ο Puig έχει αρνηθεί στον Aki Ajo (μάνατζερ του Miller) μια πιθανή συνεργασία με τον Αυστραλό για το 2023.

Ομοίως, εάν ένας εκ των αναβατών της Suzuki καταλήξει στην Aprilia, δεν είναι σίγουρο ποιες επιλογές θα είχε ο Maverick Vinales, ο οποίος προσαρμόζεται αργά στην RS-GP και έκαψε πολλές γέφυρες πέρυσι χάρη στον αρκετά έντονο τρόπο με τον οποίο αποχώρησε από την εργοστασιακή ομάδα της Yamaha.

Θα φανταζόταν κανείς ότι ο Oliveira, ένας νικητής αγώνα του 2022 ήδη στην Ινδονησία, θα ήταν ευκολότερο να βρει μια δορυφορική ομάδα αν τον απωθούσαν από την KTM, αλλά ακόμη και αυτό μπορεί να μην είναι σίγουρο καθώς συνεχίζεται ο ανασχηματισμός.

Θα υπάρξουν επίσης επιπτώσεις και πιο χαμηλά στο grid με δύο λιγότερες θέσεις για το επόμενο έτος, όπως έχουν τα πράγματα αυτή τη στιγμή. Αυτό είναι δυνητικά δύο λιγότερες πιθανότητες για έναν αναβάτη της Moto2 να έχει μια ευκαιρία ανόδου, καθώς οι αναβάτες που βρίσκονται ήδη στην κορυφαία κατηγορία γυροφέρνουν σε μια πιθανόν πιο συντηριτική αγορά αναβατών.

Φυσικά, με την Dorna να πιέζει να βρει έναν αντικαταστάτη για τη Suzuki το συντομότερο δυνατό, μπορεί επίσης να μην είναι η πιο έξυπνη κίνηση να βιαστείς να υπογράψεις ένα νέο συμβόλαιο μόλις τώρα σε περίπτωση που εμφανιστεί κάτι αργότερα– όπως ακριβώς έφτασε ο Alex Marquez στη Repsol Honda το 2020 για να αντικαταστήσει τον Jorge Lorenzo μετά την αποχώρησή του.

Ωστόσο, το να περιμένεις μια συμφωνία με μια ομάδα που δεν υπάρχει ακόμα είναι μια  επιλογή με ρίσκο. Είναι κάτι που απέδωσε για τον Dovizioso το 2022 – αλλά είναι πιο πιθανό να είναι το εφεδρικό σχέδιο της τελευταίας στιγμής για έναν αναβάτη που δεν έχει θέση στο grid του 2023.