Είναι απολύτως φυσιολογικό οι εργοστασιακές ομάδες να έχουν τους καλύτερους αναβάτες του σχηματισμού εκκίνησης στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα.

Αντίστοιχα φυσιολογικό, ή καλύτερα αναγκαίο όσον αφορά στην εξέλιξη, είναι να έχουν μια (ή περισσότερες) δορυφορικές ομάδες.

Η Honda έχει δυο δορυφορικές ομάδες, με τους δεσμούς του εργοστασίου να είναι πιο στενοί με την LCR, παρά με την Marc VDS.

Στην LCR θα συνεχίσει ο Cal Crutchlow, ο οποίος πλέον λογίζεται ως έξτρα εργοστασιακός οδηγός της Honda, με εργοστασιακό μάλιστα συμβόλαιο από φέτος.

Την ίδια στιγμή η Yamaha έχει στην Monster Tech3 έναν εξαιρετικό Johann Zarco, ο οποίος όμως δεν έχει την ίδια επιπέδου εργοστασιακή υποστήριξη όπως ο Crutchlow.

Αυτό δεν εμπόδισε βέβαια τον Γάλλο να αναδειχθεί ο καλύτερος δορυφορικός αναβάτης του 2017 και ο καλύτερος νεοφερμένος στη μεγάλη κατηγορία πέρυσι.

Και η Ducati όμως μπορεί να υπερηφανεύεται ότι έχει έναν εξαιρετικό αναβάτη σε μια από τις δορυφορικές της ομάδες, τον Danilo Petrucci.

Ο Petrux λογίζεται κι αυτός ως εργοστασιακός, μιας και έχει την ίδια μοτοσυκλέτα με τους Lorenzo και Dovizioso και μεγάλη υποστήριξη από τους κόκκινους.

Ο Petrucci - που παρέμεινε στην Ducati ευελπιστώντας σε μια εργοστασιακή θέση στο μέλλον - κατάφερε να πάρει τέσσερα βάθρα πέρυσι, πάνω στην GP17 του.

Ο καθένας από τους παραπάνω αναβάτες είναι βέβαιο ότι θα ήταν μια καλοδεχούμενη προσθήκη ακόμα και σε εργοστασιακές ομάδες όπως η KTM, η Suzuki ή η Aprilia.

Για την ώρα όμως, οι τρεις καλύτεροι δορυφορικοί αναβάτες του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος, θα κάνουν το καλύτερο δυνατό στις ομάδες τους.