Ο Cal Crutchlow τονίζει ότι δεν πρόκειται να φύγει από την ομάδα της LCR Honda, μόνο και μόνο για να μπορεί να λέει ότι είναι εργοστασιακός αναβάτης στο MotoGP.

Μετά τα τρία πρώτα του χρόνια στο Πρωτάθλημα, με την ομάδα της Tech3, ο Cal έγινε για ένα χρόνο εργοστασιακός της Ducati, προτού το ’15 πάει στην LCR.

Ο Crutchlow έχει 12 βάθρα στην καριέρα του, από τα οποία το ένα ήρθε όταν ήταν εργοστασιακός οδηγός.

Το 2016 ήταν ασφαλώς η καλύτερη - με μεγάλη διαφορά - χρονιά του Βρετανού στο MotoGP, ο οποίος κατάφερε να πάρει τις πρώτες του νίκες σε Brno και Αυστραλία.

Τη φετινή σεζόν θα έχουμε έξι κατασκευαστές στο grid, με την προσθήκη της ΚΤΜ, με τις εργοστασιακές θέσεις να είναι κλεισμένες - θεωρητικά - για τα επόμενα 2 χρόνια.

Ο Cal θα σκεφτόταν να ξαναγίνει εργοστασιακός το 2019, μόνο όμως αν «...παρουσιαστεί η κατάλληλη ευκαιρία με το κατάλληλο εργοστάσιο».

«Διαφορετικά θα πρέπει να είναι κάτι που θα με ενδιέφερε να κάνω. Είμαι όμως χαρούμενος με αυτό που έχω τώρα».

«Ο τίτλος του εργοστασιακού αναβάτη σε κάνει πιο γρήγορο; Δεν ξέρω... ωστόσο είναι βέβαιο ότι διευκολύνει πολύ το έργο σου καθημερινά».

«Δεν ξέρω τι θα γίνει στα επόμενα χρόνια. Ειλικρινά, αν ξυπνήσω σε δυο εβδομάδες και δεν θέλω ν’ αγωνίζομαι, τότε θα σταματήσω. Είναι τόσο απλό».

Ο Βρετανός άσος έκλεισε τα 31 την περασμένη σεζόν, κατά τη διάρκεια της οποίας πήρε την έβδομη θέση στη βαθμολογία ως ο κορυφαίος δορυφορικός.

«Για την ώρα νοιώθω ότι γίνομαι πιο γρήγορος, αλλά δεν νοιώθω διαφορετικά απ’ ότι πριν δυο χρόνια».

«Το σώμα μου πονάει λίγο περισσότερο πια από τις πτώσεις, αλλά έτσι είναι. Έχω ρίξει πολλές μοτοσυκλέτες, αλλά έχω καταφέρει να κάνω μεγάλη καριέρα».

«Δεν μ’ αρέσει να πέφτω, αλλά είναι μέρος των αγώνων. Δεν έχω και το μεγαλύτερο φυσικό ταλέντο στον κόσμο, ως αναβάτης».

«Το σώμα μου δεν είναι στην καλύτερη δυνατή κατάσταση όπως παλιά, καθώς μεγαλώνω. Όμως η πτώση δεν με πτοεί!  Σηκώνομαι και πηγαίνω πιο γρήγορα!»

Να θυμίσουμε ότι φέτος ο Cal Crutchlow ήταν πρώτος σε πτώσεις σε όλο το Πρωτάθλημα, με 26 συνολικά, έναντι 25 του Jack Miller και 17 των Marquez και Hernandez.