Ημέρες αγνωμοσύνης

Χριστουγεννιάτικο διήγημα του Δημήτρη Διατσίδη

Θα σας διηγηθώ μια πραγματική ιστορία, τέτοιες μέρες που είναι και όλοι κάνουμε την ανασκόπηση της χρονιάς, για να ξέρουμε μέσα μας τι κάναμε καλά και τι όχι. Το έναυσμα για την ιστορία μας είναι μια δημοσίευση στο “φατσοβιβλίο” - την τελευταία εφαρμογή της μόδας και της τεχνολογίας – που μας επιτρέπει όλους να έχουμε ένα παράθυρο στον κόσμο και να βγάζουμε τα εσώψυχά μας προς τα έξω σε κοινή θέα, ο καθένας για τους δικούς του λόγους. Στην εν λόγω δημοσίευση ο ταλαντούχος 15χρονος οδηγός Νότης Παπαπαύλου ή Notis55 επί το διεθνέστερο (αν υπάρχει τέτοια λέξη) ευχαριστεί όλους όσους τον βοήθησαν το 2015 και μπράβο του και μπράβο τους που τον βοήθησαν. Αλλά έχει ξεχάσει έναν που όχι μόνο τον βοήθησε να κάνει μάλιστα τις επαφές με μερικούς από αυτούς που ευχαριστεί, αλλά και προσέφερε ένα καθόλου ευκαταφρόνητο ποσό στο να γίνει πραγματικότητα το όνειρο του Έλληνα οδηγού για διεθνή καριέρα.

Μα, τρελός είναι και δεν τον ευχαριστεί, θα πει κάποιος και θα σας απαντήσω ότι τελικά παρά τις προσπάθειες δεν ολοκληρώθηκε το όνειρο, αλλά χωρίς να φταίει καθόλου ούτε ο Νότης, ούτε ο “ξεχασμένος”.

Ας πάρουμε όμως την ιστορία από την αρχή και αυτή η αρχή είναι στο μακρινό 2009 όταν o 9χρονος τότε Νότης ήταν ένα από τα τρία παιδάκια που μια μέρα οι Γιώργος Θωμαϊδης και Αντώνης Αντωνιάδης κάλεσαν τον “συγγραφέα” του διηγήματος να δει στην πίστα καρτ του Αγίου Κοσμά. Στις 22 Αυγούστου του 2009 με πρόταση του περιοδικού μας και των Γιώργου και Αντώνη, ο Βαγγέλης Λουκόπουλος της Χόντα Σαρακάκης, ανταποκρίθηκε και πρόσφερε στην “miniGP Academy”, όπως ονομάστηκε, δύο ολοκαίνουργιες NSF100 που ήρθαν κατευθείαν από το HRC, με κόστος τότε γύρω στις 5,500€!, η κάθε μία!!!

Ο Νότης από τις πρώτες προπονήσεις, παρά το ότι ήταν μικρότερος από τα άλλα δύο παιδιά, ξεχώρισε. Είχε το κάτι που μπορείς να διακρίνεις στο βλέμμα ενός οδηγού, όσο μικρός κι αν είναι. Ο πατέρας του Γιώργος (αγωνιζόμενος από το χώρο του αυτοκινήτου) πίστεψε στο όνειρο και άρχισαν οι δικές μου συζητήσεις με τον Φάουστο Γκεζίνι που στην Ιταλία διοργάνωνε το θεσμό Honda NSF Junior Trophy για συμμετοχή του Νότη το 2010. Την 1η Ιουνίου του 2010 ο Νότης και ο πατέρας του βρέθηκαν στην πίστα Latina και η περιπέτεια ξεκίνησε με 14η θέση και τους πρώτους του βαθμούς στο Ιταλικό Πρωτάθλημα! Βρέθηκα με δικά μου έξοδα βέβαια σε δύο τουλάχιστον αγώνες και ήμουν συνεχώς δίπλα στον οδηγό, μεταφράζοντάς του αυτά που έλεγαν οι Ιταλοί δάσκαλοι και φυσικά μεταφέροντας το σχετικό ρεπορτάζ στο www.motograndprix.gr και το περιοδικό MOTOGP WORLD και στις τηλεοπτικές μας εκπομπές.

Στο τέλος της χρονιάς 2010 με υπερπροσπάθεια του Βαγγέλη Λουκόπουλου και της Σαρακάκης, ο Νότης γίνεται δεκτός στον Παγκόσμιο Τελικό του θεσμού και στις 24 Οκτωβρίου διαπρέπει στον Αγώνα κοντράροντας τον αδελφό του Ρόσσι, τον Λούκα Μαρίνι. Τα έξοδα για να πάμε σε αυτόν τον Τελικό τα καλύψαμε από μισά ο Βαγγέλης και η αφεντιά μου, με στόχο να πάρουμε τα χρήματα από την εταιρία Σαρακάκης που θα υπέγραφε συμβόλαιο συνεργασίας με τον Νότη. Όμως όταν γυρίσαμε στην Ελλάδα ο πατέρας του Νότη δεν υπέγραφε το συμβόλαιο – λέγοντας ότι η Χόντα ήθελε να εκμεταλλευτεί το παιδί του – και μάλιστα για πάρα πολύ καιρό δεν επέστρεφε στην Σαρακάκης την μοτοσυκλέτα που του είχε παραχωρηθεί για προπόνηση! Όπως ήταν φυσικό η συνεργασία μας τελείωσε εκεί!

Το 2011, 2012 και 2013 με πείσμα συνεχίζει την προσπάθειά του στην Ιταλία και μάλιστα ανεβαίνει στο βάθρο των νικητών. Προς το τέλος του 2013 και παρά το ότι έχω αρνηθεί στον πατέρα του την επανασυνεργασία, εκτός αν γινόταν σε τελείως επαγγελματική βάση, δέχομαι τηλεφώνημα από τον Πρωταθλητή Ελλάδας Γιάννη Μπούστα που βοηθούσε τον Νότη με το Training Camp που είχε. Ο Γιάννης με παρακαλεί να ξανα-ασχοληθώ με τον μόνο Έλληνα οδηγό που είχε εκείνη την εποχή δυνατότητες για κάτι καλό. Με πείθει και βρισκόμαστε μαζί στην Παγκόσμια Επιλογή του Red Bull Rookies Cup στην πίστα Monteblanco της Ισπανίας. Στις 18 Οκτωβρίου ο Νότης πέφτει και τραυματίζεται, χάνει την τελική πρόκριση, αλλά έχει δείξει καλά σημεία στην οδήγηση.

Έτσι ξεκινάω το 2014 την αγωνιώδη προσπάθεια εύρεσης χορηγών για να καλυφθούν τα έξοδα των αγώνων του Moriwaki Cup, έναν θεσμό ενιαίου τύπου στον οποίο αποφασίστηκε ότι θα συμμετάσχει. Με βομβαρδισμό καταχωρήσεων και δημοσιεύσεων – μέχρι και τα ονόματα του καθένα που έδινε ακόμη και 5€ βάλαμε πάνω στην μοτοσυκλέτα – καταφέρνουμε να ολοκληρωθεί η προσπάθεια και μάλιστα στις 29 Απριλίου στο θρυλικό Άσσεν της Ολλανδίας ο Νότης παίρνει τη νίκη σε έναν εκπληκτικό αγώνα που κάνει στο βρεγμένο!

Εντωμεταξύ μέσα στο 2014 γνωρίζω στο paddock του MotoGP τον Άντονι Κωνσταντίνου που είχε γίνει ο μεγάλος χορηγός της ομάδας Honda LCR. Του μίλησα βέβαια για τον Νότη και το ενδιαφέρον ήταν μεγάλο και αποφάσισε να στηρίξει την προσπάθειά μας. Στον τελευταίο Αγώνα του Πανελληνίου Πρωταθλήματος στις Σέρρες ο Νότης παίρνει μια ιστορική νίκη με μοτοσυκλέτα 125 κυβικών στην κατηγορία των 250. Μερικές μέρες αργότερα παρουσιάζω τον Νότη ως οδηγό της CWM πάνω στην μοτοσυκλέτα του Bradl που έχει έρθει στην Έκθεση Αυτοκίνηση. Όλα δείχνουν ρόδινα για το μέλλον.

Στον τελευταίο αγώνα του MotoGP ο Κωνσταντίνου συνεννοείται με τον Ισπανό εκπαιδευτή και διευθυντή ομάδας Χάβι Ακούνα, τον οποίο μας συστήνει ο Γιώργος Παπαπαύλου, καθώς είχε βοηθήσει τον Νότη στον τελικό του Red Bull Rookies Cup του 2014. Μετά από πολλές διαβουλεύσεις και αφού με δικά μου έξοδα πηγαίνω στο Λονδίνο για να συναντήσω τον Κωνσταντίνου στην έδρα της CWM, αποφασίζεται ότι η CWM θα είναι χορηγός του Νότη, πληρώνοντας την συμμετοχή του στο Ισπανικό Πρωτάθλημα Moto3, με Honda NSF250R και κόστος 80,000€! Εγώ και η 2 Δέλτα – μια και ο Νότης δεν είχε τιμολόγιο να εκδώσει προς την CWM – αναλάβαμε να πληρώνουμε τα έξοδα του Νότη για τις προπονήσεις και τους Αγώνες και κάθε δύο μήνες θα κόβαμε το σχετικό παραστατικό για να πάρουμε τα χρήματα που είχαμε δώσει, χωρίς μάλιστα να υπολογίζουμε ότι θα φορολογούμασταν για αυτά, αφού θα φαινόταν ως έσοδα.

Ο Χάβι Ακούνα πήρε τον Φεβρουάριο 30,000€ και αγόρασε την ολοκαίνουργια μοτοσυκλέτα με την οποία ο Νότης θα συμμετείχε στο Πρωτάθλημα. Είχε προηγηθεί μια ημερίδα προπόνησης στην Βαλένθια, όπου φυσικά όλα τα έξοδα τα πλήρωσε η 2δ. Έγινε και η πρώτη προπόνηση στις 18 Μαρτίου στην πίστα της Αλμπατσέτε, όπου ο Νότης κτύπησε την πρώτη μέρα και τρέχαμε στο νοσοκομείο, αλλά τη δεύτερη μέρα έκανε αρκετούς γύρους. Και σε αυτήν την προπόνηση τα έξοδα τα κάλυψε η 2δ! Λίγο πριν την προπόνηση αυτή είχε ξεσπάσει στο Λονδίνο το σκάνδαλο της CWM που κατηγορήθηκε για ξέπλυμα μαύρου χρήματος και άλλα, με τον Κωνσταντίνου να με διαβεβαιώνει ότι όλα θα πάνε καλά και θα συνεχιστεί η χορηγία στον Νότη. Έτσι στις 16 Απριλίου – παρά το ότι έχουν ήδη ξοδευτεί περίπου 8,000€ - πηγαίνουμε στον πρώτο αγώνα του Ισπανικού Πρωταθλήματος (με τα έξοδα πάλι να καλύπτονται από την 2δ) και ο Νότης τερματίζει 12ος και παίρνει τους πρώτους του βαθμούς.

Μαζί με τον αγώνα αυτό και τα έξοδα για σάιτ και σόσιαλ μίντια το ποσό έχει φτάσει στις 10,000€ και από την CWM δεν φθάνει καμία πληρωμή. Επίσης ο Χάβι πρέπει να πληρωθεί την επόμενη δόση του για να συνεχίσει να δίνει την μοτοσυκλέτα και τις υπηρεσίες του. Ο Χάβι μας ανακοινώνει ότι δεν μπορεί να συνεχίσει μαζί μας στον 2ο αγώνα που θα γινόταν στην Χερέθ. Χρήματα δεν έρχονται και λέω στον Γιώργο Παπαπαύλου ότι πρέπει να ακυρώσουμε τις κρατήσεις για την Χερέθ. Εκείνος κρυφά από εμένα δίνει εντολή στο πρακτορείο μου και εκδίδει τα εισιτήρια χρεώνοντάς μας άλλα 650€. Εκεί λοιπόν συνειδητοποιούμε ότι η CWM δεν θα συνεχίσει μαζί μας, όπως δεν συνέχισε με την Honda LCR και την ποδοσφαιρική ομάδα Τσέλσι στις οποίες ήταν χορηγός. Το όνειρο του Ισπανικού Πρωταθλήματος τελειώνει και προσπαθώ και φέρνω σε επαφή τον Νότη με την Yamaha Ελλάδας για την περίπτωση να τρέξει στο R3 Challenge στην Γαλλία.

Από την πλευρά της CWM και του Άντονι, μετά το Κατάρ στα τέλη Μαρτίου δεν έχω καμία απολύτως επαφή και φυσικά δεν έγινε καμία πληρωμή. Έτσι λοιπόν χάσαμε 10,650€, ο Νότης είδε το όνειρό του να μην ολοκληρώνεται και αντί η οικογένειά του να κάνει κάτι άλλο, ευχαρίστησε την εταιρία Μπαξεβάνης στην οποία τον σύστησα εγώ, τον Δημοσθένη Μαυρόπουλο με τον οποίο εγώ ξανα-έφτιαξα τη σχέση τους και φυσικά ξέχασε όλα όσα έγραφε πέρυσι τέτοια εποχή και όλα τα ευχαριστώ που είχαν πει τότε, ξεχειλίζοντας πίκρα εναντίον αυτού που προσπάθησε να τους βοηθήσει.

Συμπέρασμα: όλα τα όνειρα μπορεί να μην βγαίνουν αληθινά, αλλά δεν φταίνε όλοι οι άλλοι γύρω μας! Ας κοιτάξουμε και μέσα μας και μπορεί να βρούμε ότι και εμείς έχουμε μερίδιο ευθύνης. Και αν η μοίρα τα φέρει έτσι που δεν μας αρέσει, δεν χρειάζεται να κατηγορούμε αυτούς που μας ευεργέτησαν! Ακόμη και οι προπονήσεις και ο ένας αγώνας στην Ισπανία είναι μια ευλογία που ήρθε από τον ουρανό!

Επειδή ο Νότης είναι ένα καλό και ευγενικό παιδί, νομίζω ότι το λάθος γίνεται από τους γονείς του και ελπίζω να το καταλάβουν και να ευχαριστήσουν κάποια στιγμή, όλους όσους τους βοήθησαν κατά καιρούς, με χρήματα και με ώρες δουλειάς και με υλικά!

Ας τους φωτίσει ο Άγιος Βασίλης που είναι ο Άγιος της Πρωτοχρονιάς σύμφωνα με την Ελληνική παράδοση!