Σήμερα στα MotoGP, υπάρχουν περισσότεροι αναβάτες από την Νοτιοανατολική Ασία από ότι Αυστραλοί και Αμερικάνοι. Αυτή η ασιατική αγωνιστική έκρηξη ξεκίνησε μέσα από τους παράνομους αγώνες ταχύτητας στους δρόμους. Ο Mat Oxley περνά στην παρανομία για να μας βάλει στον κόσμο των παράνομων αγώνων ταχύτητας και στην συνέχεια μας ξεναγεί στον κόσμο των επίσημων επαγγελματικών πρωταθλημάτων σκούτερ που στοχεύουν στη δημιουργία ενός Παγκόσμιου Πρωταθλητή από την περιοχή την νοτιοανατολικής Ασίας μέσα στην επόμενη δεκαετία.

Κείμενο: Mat Oxley

Μετάφραση: Μπάμπης Κελάφης

Φωτογραφίες: Αρχείο

Το κείμενο δημοσιεύτηκε σε δυο συνέχειες στο περιοδικό MOTOGP WORLD τεύχος 64.

Είναι 2:30 το πρωί σε ένα σκοτεινό αυτοκινητόδρομο στα περίχωρα της Κουάλα Λουμπούρ (Kuala Lumpur). Επικρατεί νεκρική σιγή, ξαφνικά στο βάθος ακούγετε ένα οργισμένο γρύλισμα, μόλις που ακούγετε αρχικά, γρήγορα δυναμώνει. Ξαφνικά, μια πανδαισία από προβολείς εμφανίζεται στον ορίζοντα, πλησιάζουν με μεγάλη ταχύτητα, ελίσσονται, σαν να επιπλέουν, αριστερά και δεξιά, συνωστίζονται για μια θέση και έρχονται όλο και πιο κοντά. Το συνονθύλευμα των φτιαγμένων παπιών, σκούτερ και μικρών μοτοσυκλετών ουρλιάζουν καθώς περνάνε, ίσως μια ντουζίνα από αυτούς, ξεχωρίζουν από τους υπόλοιπους, σε εμφάνιση και μετατροπές στον κινητήρα, όλοι πηγαίνουν τέρμα γκάζι, με τελική ταχύτητα και με τις εξατμίσεις να ουρλιάζουν το ολέθριο τραγούδι τους. Μερικοί από τους αναβάτες είναι σκυμμένοι πίσω από την ποδιά, ενώ άλλοι είναι ξαπλωμένοι μπρούμυτα στην σέλα στην περίφημη θέση «ψαράκι» με τα πόδια να κρέμονται πίσω από το πίσω φανάρι. Κινούμενοι μεταξύ της διαχωριστικής μπαριέρας και της Λ.Ε.Α. εξαφανίζονται το ίδιο ξαφνικά όπως εμφανίστηκαν, με τα πίσω φώτα να ελίσσονται γύρο από ένα ζευγάρι αργοκίνητων αυτοκινήτων, με κατατρομαγμένους οδηγούς. Αυτοί είναι μια ομάδα «Mat Rempit» - Μαλαισιανή αργκό για τους αναβάτες που συμμετέχουν σε παράνομους αγώνες ταχύτητας – και κάνει τα ίδια κάθε βράδυ του Σαββατοκύριακου. Κυνηγημένοι από τους μπάτσους κάποιοι είναι ήδη στη φυλακή - έχουν μετακινηθεί έξω από τα κέντρα των πόλεων στους, σε μεγάλο βαθμό έρημους αυτοκινητόδρομους, όπου κάνουν κόντρες (αγώνες επιτάχυνσης και τελικής) που διαρκούν από ένα έως και πέντε χιλιόμετρα. Οι λίγοι αναβάτες που φθάνουν στη «γραμμή του τερματισμού», όπου και η κορύφωση του αγώνα, καταγράφονται με κινητά τηλέφωνα σε video, σαν απόδειξη της νίκης. Τα χρήματα αλλάζουν συχνά χέρια – ένας ψυχωμένος Mat Rempit μπορεί να κερδίσει 300€ τη βραδιά σε στοιχήματα, πολλά περισσότερα από ένα τυπικό μισθό εβδομάδας. Στη χειρότερη περίπτωση, οι Mat Rempits έχουν δεσμούς με εγκληματικές συμμορίες και στοιχηματίζουν, εκτός από χρήματα και τις γυναίκες, αλλά ως επί το πλείστον είναι μηχανόβιοι νεαροί, πρόθυμοι να ρισκάρουν για να αναδείξουν την ανδρεία τους και δυστυχώς έχουν δαιμονοποιηθεί από το κατεστημένο και τα μέσα ενημέρωσης. Γιατί το κάνουν; Πραγματικά ανόητη ερώτηση. «Περισσότερο από οτιδήποτε τρέχουμε στους παράνομους αγώνες για διασκέδαση, για να εκτονώσουμε το άγχος και επειδή δεν έχουμε την πολυτέλεια να πάμε σε πραγματικούς αγώνες, λέει χαμογελώντας, με ορθάνοιχτα μάτια και ξεχειλίζοντας αδρεναλίνη, ένας έφηβος. Δεν υπάρχουν ονόματα εδώ - κανείς δεν θέλει, γιατί η αστυνομία έχει εντείνει τις προσπάθειές της για να συντρίψει τη «μάστιγα» των Mat Rempit. Ακόμη και ο πρωθυπουργός Nατζίμπ Αμπντούλ Ραζάκ (Najib Abdul Razak) παραπονέθηκε ότι μια συγκέντρωση των Mat Rempit στην Κουάλα Λουμπούρ τον ξύπνησε στη μέση της νύχτας. Η διασκέδαση είναι το σημαντικότερο, ακριβώς όπως ήταν και στην Βρετανία κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960 που οι νεαροί με τα cafe-race μηχανάκια τους έκαναν κόντρες στους δρόμους με BSA και Norton. Είναι κυρίως νεαρά παιδιά και κάνουν τρελά πράγματα, γιατί απλά είναι αυτό που τους αρέσει να κάνουν. Και ακριβώς όπως μερικοί Βρετανοί μέσα από τις κόντρες εξελίχθηκαν για να γίνουν πρωταθλητές στους αγώνες ταχύτητας, όπως ο θρυλικός Ντέιβ Κρόξφορτ (Dave Croxford) και πολλοί άλλοι, έτσι συμβαίνει και με τους Mat Rempit. Ο Ζουλφαχμί Χαϊρουντίν (Zulfahmi Khairuddin ) το αστέρι της Μαλαισίας στην κατηγορία Moto3 είναι ένας από τους κορυφαίους αγωνιζόμενους της περιοχής που ξεκίνησε από τις κόντρες με τους φίλους του στους δρόμους! Το μόνο που χρειάζεται είναι μερικά τηλέφωνα, μερικά μηνύματα και η κόντρα κανονίστηκε, όπως στην Ευρώπη οι νέοι οργάνωναν παράνομα ρέιβ πάρτι στη δεκαετία του 1990. Κάτι θυμίζει όλο αυτό και από Ελλάδα, μερικά χρόνια νωρίτερα, όχι και πολλά... Οι Mat Rempit συγκεντρώνονται σε καφετέριες στα περίχωρα της Κουάλα Λουμπούρ, για φαγητό και ποτό, στη συνέχεια φεύγουν από την πόλη για να συγκεντρωθούν σε έρημα σημεία ανάπαυσης στον αυτοκινητόδρομο: σε πρώτη φάση, φτάνουν πέντε-έξι, μετά είκοσι, τριάντα και στη συνέχεια πάνω από πενήντα... Αρκετά από τα μηχανάκια είναι δίχρονα με πατέντες στους κινητήρες, υπάρχουν μερικές σπορ μοτοσυκλέτες 150cc, αλλά η πλειοψηφία είναι φτιαγμένα παπάκια. Υπάρχουν ακόμη και μερικά αρχαία Honda C90 με βαλιτσάκι. Όλοι είναι ευπρόσδεκτοι, δεν υπάρχουν πλουσιόπαιδα εδώ - δεν έχει σημασία τι μηχανάκι καβαλάς, άλλα πως το καβαλάς. Εδώ δεν θα δεις κανένα να φοράει ειδικό εξοπλισμό, θα δεις χαρούμενα και χαμογελαστά πρόσωπα. Κάθονται να ξεκουραστούν στον υγρό νυχτερινό αέρα, ανάβουν τσιγάρο και διασκεδάζουν λέγοντας ιστορίες από τις τελευταίες περιπέτειες τους. Κάποιος ανεβαίνει στο σκούτερ του και αρχίζει να τραβάει σούζες, με εκπληκτική ικανότητα. Άλλοι ακολουθούν, κάνοντας όλα τα είδη των ακροβατικών. Αυτά τα παιδιά ξέρουν τι κάνουν. Πολύ σύντομα ο καθένας έχει μια καλή στιγμή - είναι ακριβώς όπως κάθε συγκέντρωση μοτοσυκλετιστών, όπου οι λάτρεις έχουν ξεφύγει από τα καθώς πρέπει και κάνουν αυτό που αγαπούν. Υπάρχουν όλα τα είδη των ανθρώπων εδώ, κυρίως έφηβοι και εικοσάρηδες, τα περισσότερα αγόρια άλλα υπάρχουν και κορίτσια. Ένας από αυτούς που μιλήσαμε μαζί του δουλεύει σε ένα σούπερ μάρκετ, ένας άλλος είναι μηχανικός. Αλλά τώρα πρέπει να πάμε σε ένα άλλο σημείο. Λίγο πιο πάνω στον αυτοκινητόδρομο, με κατεύθυνση βόρεια της Κουάλα Λουμπούρ , σαράντα ή πενήντα αναβάτες μας περιμένουν. Μια μεγάλη συγκέντρωση έχει προγραμματιστεί. Μερικοί από τους αναβάτες ήρθαν απλά από περιέργεια και για κουτσομπολιό. Άλλοι είναι εδώ για ένα πράγμα και μόνο ένα πράγμα: να αγωνιστούν, για να δοκιμάσουν το ταλέντο τους στην οδήγηση και την ικανότητα τους στο φτιάξιμο του κινητήρα έναντι των αντιπάλων τους. Ίσως έχουν περάσει όλη την προηγούμενη εβδομάδα με τη λίμα στα χέρια θυριδώνοντας τον κύλινδρο, ή ίσως έχουν ξοδέψει τα μεροκάματα στο τοπικό μηχανουργείο για πλάνισμα της κυλινδροκεφαλής. Αν η πατέντα αποδώσει, ο μάστορας μπορεί να περιμένει μερίδιο από τα κέρδη. Η τρέλα Mat Rempit έχει αρχίσει από την δεκαετεία του 1980. Είναι πιθανό να υπάρχουν μέχρι και 200 χιλιάδες σε όλη την Μαλαισία. Η μεγαλύτερη ετήσια συνάντηση γίνετε στην Τζόχορ Μπαρού (Johor Bahru), όπου συγκεντρώνονται πάνω από 5,000 αναβάτες. Έχουν περάσει νόμους για τον περιορισμό του φαινομένου, αλλά οι νεαροί είναι συνήθως ένα βήμα μπροστά από τους μπάτσους. Οι Mat Rempit έχουν γίνει ένα τέτοιο πολιτισμικό φαινόμενο που η Μαλαισιανή κινηματογραφική βιομηχανία έχει ήδη κάνει δεκάδες ταινίες για την κουλτούρα της κόντρας - παράνομων αγώνων. Οι περισσότεροι οδηγοί χρησιμοποιούν παπάκια επειδή περίπου το 80% των δίκυκλων που πωλούνται στη Νοτιοανατολική Ασία είναι παπιά (underbones). Τα μηχανάκια αυτά κάνουν ταπάντα: από τα ψώνια της οικογένειας και τη διανομή εμπορευμάτων, μέχρι αγώνες. Ξεχάστε τα Fireblade και τα R1, τα παπάκια είναι οι πιο σημαντικές μοτοσυκλέτες σε αυτόν τον πλανήτη γιατί είναι αυτά που εξασφαλίζουν τη μετακίνηση σε ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού του πλανήτη μας. Επίσης κάνουν κάποιους ανθρώπους, στην Ασία, πολύ πλούσιους. Το υποστηριζόμενο από την Petronas-Cub Prix (από το όνομά του Honda Cub, το αρχικό παπί και τη λέξη Grand Prix) είναι το σημαντικότερο Πρωτάθλημα Ταχύτητας στην Μαλαισία και ο μόνος νόμιμος τρόπος για να αγωνιστεί κάποιος με παπί. Οι αναβάτες παίρνουν 600€ σαν χρηματικό έπαθλο για τη νίκη, αλλά τα χρήματα του μπόνους για το πρωτάθλημα είναι το μεγάλο έπαθλο. Δέκα φορές περισσότερα από το χρηματικό έπαθλο. Η Two Wheel Motor Racing με έδρα την Κουάλα Λαμπούρ, που είναι ο διοργανωτής του Cub Prix, διοργανώνει επίσης και το Ασιατικό πρωτάθλημα Ταχύτητας (Asian Roadracing Championship) με αγώνες σε όλη την Ασία. Η μεγαλύτερη αγορά, στην περιοχή, είναι η Ινδονησία, όπου οι ετήσιες πωλήσεις δικύκλων υπερβαίνουν τα οκτώ εκατομμύρια, γεγονός που εξηγεί γιατί MotoGP αστέρια, όπως ο Valentino Rossi και ο Marc Marquez επισκέπτονται τακτικά τη χώρα για περιοδείες προώθησης. Εξηγεί επίσης γιατί ο κορυφαίος αναβάτης της Ινδονησίας στα παπιά και τα 600, ο Haji Ahmad Yudhistira κερδίζει 200,000€ την σεζόν! Τα μισά από το συμβόλαιο με την Kawasaki και τα υπόλοιπα από χρηματικά έπαθλα 1ης θέσης και μπόνους πρωταθλήματος. Πολλοί άλλοι τοπικοί αγωνιζόμενοι κερδίζουν τα προς το ευ ζην, βγάζοντας περίπου 50,000€ τη σαιζόν (σε μια περιοχή με μισθούς 470€ το μήνα για ντελιβεράδες, οδηγούς αυτοκινήτων, κλπ), αρκετά για να κάνουν ορισμένους αναβάτες του Αγγλικού Πρωταθλήματος Ταχύτητας (BSB) να κιτρινίζουν από ζήλια.

MAT REMPIT: ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ;
Η ετυμολογία του ονόματος αυτού για τους παράνομους αγωνιζόμενους είναι, το «Mat» από τη Μαλαισιανή αργκό που δείχνει άνδρα με καταγωγή από τη Μαλαισία, αλλά συνήθως χρησιμοποιείται ταπεινωτικά. Το «Rempit» βγαίνει από το «ram(rev)-it» (άνοιξε το γκάζι). Μια άλλη πηγή θεωρεί ότι βγαίνει από το θόρυβο που κάνουν τα δίχρονα.