Και η κόντρα των Jorge Lorenzo και Marc Marquez καλά κρατεί! Διαβάστε παρακάτω το κείμενο του Mat Oxley - το οποίο δημοσιεύτηκε στο τεύχος #50 του περιοδικού MOTOGP WORLD - για το πως έβλεπε τη μάχη των δυο μεγάλων αντιπάλων τη σεζόν 2014. Μια μάχη, τον νικητή της οποίας περιμένουμε με αγωνία αυτή τη σεζόν!

Βρώμικο παιχνίδι

Κείμενο: Mat Oxley

Μετάφραση: Γιάννης Διατσίδης

Την περασμένη χρονιά ο Jorge Lorenzo δεν εκτίμησε το ότι ο Marc Marquez εμφανίστηκε στα MotoGP και του «χάλασε τη δουλειά». Αυτή τη χρονιά το ζευγάρι είναι έτοιμο να το συνεχίσει από εκεί που το άφησε στη Valencia, πέντε μήνες πριν. Μπορεί να παιχτεί βρώμικα… Oι Marc Marquez και Jorge Lorenzo δεν αλληλοσυμπαθούνται. Και δεν υπάρχει λόγος που θα έπρεπε. Γίνεται πάντα το ίδιο όταν ο βασιλιάς έχει προβλήματα με ένα νέο διεκδικητή του θρόνου. Ακριβώς έτσι έγινε όταν ο Kenny Roberts εμφανίστηκε στην Ευρώπη. Ο βασιλεύων πρωταθλητής Barry Sheene αντιπάθησε αμέσως τον Αμερικάνο, μόνο και μόνο επειδή γνώριζε ότι θα του δημιουργούσε προβλήματα. Και πάντα ήταν χειρότερα όταν ο καθιερωμένος σταρ και το νέο παιδί καταγόταν από την ίδια χώρα. Ο Wayne Rainey αμέσως μίσησε τον Kevin Schwantz όταν ο κοκαλιάρης Τεξανός έκανε πάταγο στο πρωτάθλημα Superbike στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο Wayne Gardner επίσης αντιπάθησε αμέσως τον Mick Doohan, όταν ο νεαρός Αυστραλός έφθασε στην Ευρώπη. Και όταν ο αναιδής πρωταθλητής των 250 John Kocinski ανέβηκε στα 500, ο Rainey άρχισε τον ψυχολογικό πόλεμο σε αυτόν. «Έπρεπε να τον συντρίψω πολύ γρήγορα», θυμάται ο Rainey. Ήταν το ίδιο όταν ο Valentino Rossi στοιχημάτιζε στα paddock της Suzuka τον Απρίλιο του 1997 ότι θα καταστρέψει τη ζωή του «αγαπητικού» Ιταλού Max Biaggi. «Κάτσε ήσυχα, είμαι το νούμερο ένα», χλεύασε ο Biaggi τον αλαζόνα έφηβο. Έτσι πρέπει να γίνεται. Φαντάζεστε πόσο αηδιαστικό θα ήταν τα MotoGP εάν οι Marquez και Lorenzo λάτρευαν ο ένας τον άλλον; Και ακόμη χειρότερα, πως θα βρίσκαμε εμείς οι δημοσιογράφοι κάτι για να γράφουμε; Όταν κανόνιζα τις συνεντεύξεις με τους δύο Ισπανούς για αυτό το άρθρο, σκέφτηκα ότι θα είχε ενδιαφέρον να μιλήσω και με τους δύο ταυτόχρονα. Δεν είναι δυνατόν, είπαν οι ομάδες τους. Τι θα λέγατε για μία κοινή φωτογράφηση; Με τίποτα! Η αμοιβαία αντιπάθεια του ζευγαριού είναι το μόνο που περιμένεις – το είδος της σχέσης τους είχε επισφραγιστεί στις 2:45 μμ την Κυριακή 5 Μαίου του 2013 και δεν χρειάζεται να σας θυμίσω τι έγινε εκείνο το μεσημέρι στη Jerez. Δεν το γνώριζαν εκείνη τη στιγμή αλλά ο «εμβολισμός» του Marquez στην τελευταία στροφή του έδωσε τελικά τον τίτλο. Αυτό είναι υποθετικό, αλλά τα μαθηματικά δεν λένε ψέματα: εάν ο Marquez είχε αποφασίσει στη Jerez ότι η σύνεση ήταν η πιο πρέπουσα πράξη ένδειξης ανδρείας και τα μετέπειτα αποτελέσματα παρέμειναν ίδια, τότε ο Lorenzo θα ήταν πρωταθλητής. Κατά τη διάρκεια των ξεχωριστών συνεντεύξεων ρώτησα και τους δύο αναβάτες να θυμηθούν τις καλύτερες προσπεράσεις της καριέρας τους. Ο Lorenzo διάλεξε το Rio το 2003, όταν πέρασε από εξωτερική τους Casey Stoner και Dani Pedrosa (χωρίς να έχει επαφή) για να κερδίσει το πρώτο του GP. Αυτή ήταν η κίνηση που του έδωσε το σήμα ‘X Fuera’ (από την εξωτερική). Και ο Marquez; «Είναι δύσκολο να διαλέξω την καλύτερη προσπέρασή μου, αλλά ίσως ήταν στη Jerez, η τελευταία στροφή. Ήταν τόσο συναρπαστικά!» Ο Marquez είχε δεχθεί παρόμοιες κινήσεις από άλλους αντιπάλους αλλά δεν είναι ο τύπος που ζει σε γυάλα. «Ποτέ δεν εκνευρίζομαι με τις προσπεράσεις», λέει. «Μερικές φορές άλλοι αναβάτες κάνουν επαφές αλλά για μένα αυτό είναι φυσιολογικό!» Όταν ρώτησα τον Lorenzo ποιο είναι το χειρότερο πέρασμα που του έκανε κάποιος, ήξερε ακριβώς τι περιμένω να ακούσω: μία θυμωμένη απάντηση. Δεν έχω αμφιβολία ότι εάν ρωτούσα τον Sheene για τον Roberts το 1979, θα με είχε πάρει και θα με είχε σηκώσει, αλλά ήταν άλλες εποχές. Ο Lorenzo δεν ανέφερε την Jerez. Διάλεξε τη τελευταία στροφή στη Catalunya το 2009, όταν ο Valentino Rossi του χάλασε τη χαρά, κλέβοντάς του μία εκστατική νίκη εντός έδρας. «Ο Valentino με πέρασε χωρίς να με ακουμπήσει – ήταν “fair play”. Ήταν δυνατότερος και εξυπνότερος, έτσι έχασα τον αγώνα». Πέρυσι ο Lorenzo παραπονέθηκε πολύ για την οδήγηση του Marquez, μερικές φορές δικαιολογημένα. Ο Μαγιορκέζος μας είπε ότι δεν ήταν πλέον μανιακός. Είχε πάρει το μάθημά του όταν έβγαλε έξω τον Alex De Angelis στο Motegi το 2005, παίρνοντας ποινή αποκλεισμού για ένα αγώνα. Πέρυσι στο φινάλε στη Valencia, είχε παραβιάσει τις αρχές του γυρίζοντας στο παλιό του στυλ από τα 250, βγάζοντας τον Pedrosa έξω από την πίστα μαχόμενος να κρατήσει το στέμμα του. Φαινόταν σαν ο Lorenzo να είχε αποφασίσει ότι εάν δεν μπορούσε να τους κερδίσει, καλύτερα να μπλεχτεί μαζί τους, επειδή ο Marquez έχει αλλάξει τα MotoGP, φέρνοντας τον εκφοβισμό ξανά στη μόδα. Όμως, ο Lorenzo επιμένει ότι δεν θα αλλάξει το στυλ του, αλλά από την άλλη είναι προετοιμασμένος να παίξει βρώμικα εάν πρέπει. «Για να κερδίσεις τον Marc έχεις δύο επιλογές: να πας ταχύτερα από αυτόν, αλλά σε μερικές πίστες αυτό είναι αδύνατο επειδή η Honda είναι πολύ γρήγορη, έτσι δεν μπορείς να παλέψεις μαζί του ή με τον Dani. Με τον Dani, έχεις ένα συγκεκριμένο τρόπο να προσπεράσεις, αλλά με τον Marc πρέπει να χρησιμοποιήσεις άλλο τρόπο, αλλιώς θα νομίζει ότι είσαι πολύ μαλακός και δεν είμαι πολύ μαλακός. Δεν θέλω να βάλω άλλον αναβάτη σε κίνδυνο, αλλά εάν ο Marquez παίζει με αυτό τον τρόπο, πρέπει και εγώ να παίξω με αυτόν». Και τι πρόκειται να γίνει με τον Marquez; Δεκαπέντε πτώσεις την περασμένη χρονιά, πολύ αμφισβήτηση και ένα σπασμένο πόδι στην προετοιμασία για την υπεράσπιση του τίτλου. Πρέπει τώρα να ηρεμήσει τη διασκεδαστική στυλ ροντέο οδήγησή του; «Όχι, όχι, όχι, θα είμαι ο ίδιος Marc!» λέει με μορφασμό. «Τώρα έχω περισσότερη εμπειρία με μία μοτοσυκλέτα MotoGP έτσι μπορώ να είμαι πιο απαλός, αλλά όταν λέω απαλός εννοώ πιο σταθερός με λιγότερα λάθη επειδή την περσινή χρονιά έκανα πολλά λάθη στο φρενάρισμα. Στο τέλος θα είμαι ο ίδιος, με το ίδιο οδηγικό στυλ, τις ίδιες κινήσεις στη μοτοσυκλέτα και με τον αγκώνα κάτω! Σίγουρα θα είναι πιο δύσκολο να είμαι χαλαρός αυτή τη χρονιά επειδή από τον πρώτο αγώνα οι άλλοι αναβάτες θα με παρακολουθούν, τσεκάροντας ό,τι κάνω. Αλλά εγώ θέλω να κάνω το ίδιο: να προσπαθώ το καλύτερο σε κάθε αγώνα και να παίρνω τους 25 βαθμούς όποτε μπορώ». Λόγω του ότι η Honda RC213V είναι καλύτερη μοτοσυκλέτα από την Yamaha YZR-M1, ο Marquez είναι πιθανότερο να κρατήσει το στέμμα του. Αλλά οι αγώνες μοτοσυκλέτας είναι πολύ εύθραυστο σπορ για τέτοιες προβλέψεις. Πέρυσι ο Lorenzo έπεσε μόλις τρεις φορές και στις δύο έσπασε την κλείδα, την ώρα που ο Marquez έπεσε 15 φορές και ποτέ δεν έχασε αγώνα από τραυματισμό: η τύχη ενός δαίμονα. Εάν ήσουνα ο Lorenzo θα τον μισούσες μόνο για αυτό, δεν θα το έκανες; Ο Marquez βέβαια δεν παίρνει κάτι σαν δεδομένο το 2014. «Αυτό που έμαθα για τον Jorge είναι ότι ποτέ δεν τα παρατά, πάντα συνεχίζει να πιέζει». Αλλά τι έμαθε ο Lorenzo για τον Marquez; «Ο Marc είναι πολύ φιλόδοξος – θέλει να κερδίζει σε κάθε δοκιμές και σε κάθε αγώνα. Μου θυμίζει πολύ εμένα όταν ήρθα στα MotoGP το 2008 και έπεσα πολλές φορές, αλλά φυσικά έχει κάνει καλύτερη πρώτη χρονιά από εμένα. Είναι φανερό ότι έχουμε εντελώς διαφορετικό οδηγικό στυλ. Του αρέσει να κινείται πολύ επάνω στη μοτοσυκλέτα και είναι πολύ πιο επιθετικός στο φρενάρισμα και στην επιτάχυνση. Εγώ κινούμαι στη μοτοσυκλέτα, αλλά όχι τόσο γρήγορα, έτσι η μοτοσυκλέτα δεν κουνιέται πολύ και επίσης διατηρώ την ενέργειά μου». «Ξέρω ότι τα δυνατά μου σημεία είναι η αυτοσυγκέντρωση και η γνώση των ορίων μου. Οι αδυναμίες μου; Ίσως το φρενάρισμα. Όταν ήρθα στα MotoGP, ο Valentino φρέναρε πολύ αργότερα από μένα. Ακόμη φρενάρει πιο δυνατά, αλλά η διαφορά μας τώρα είναι πολύ, πολύ μικρή». Πέρυσι ο Lorenzo ανέπτυξε άλλη μία σπουδαία ικανότητα: τέρμα γκάζι με το που σβήσουν τα φώτα, ακόμη και όταν τα λάστιχα δεν έχουν ανεβάσει θερμοκρασία. Κέρδισε έξι από τις οκτώ νίκες του το 2013 με το να προηγείται από τον πρώτο γύρο ως το τέλος. Δεν έχει βραβείο για να μαντέψετε την κύρια αδυναμία του Marquez. «Είναι η εκκίνηση και ο πρώτος γύρος», λέει. Και ποια είναι η μεγαλύτερη ικανότητά του; «Ίσως το να γλιστράω τον πίσω τροχό στις εξόδους των στροφών». Το ζευγάρι είναι το ίδιο διαφορετικοί όταν βγάζουνε τις φόρμες τους: Lorenzo ο φιλόσοφος, Marquez το χαμογελαστό άγριο παιδί. Αλλά μην συμπεράνετε ότι αυτό είναι τόσο ξεκάθαρο. Όταν βρίσκονται στη σχάρα της εκκίνησης περιμένεις ότι ο Marquez θα ακούει σκληροπυρηνικό ροκ, προετοιμάζοντας την αρχέγονη κραυγή (primal scream), την ώρα που ο Lorenzo θα κάθεται να διαλογίζεται. Στην πραγματικότητα είναι ο Lorenzo που «φτιάχνει» τον εαυτό του με AC/DC στο i-pod του. Εν τω μεταξύ ο Marquez σκέπτεται τον πρώτο γύρο να ξεδιπλώνεται πριν την εκκίνηση. «Προσπαθώ να είμαι χαλαρός και να οραματιστώ τον αγώνα, ειδικά τον πρώτο γύρο». Ο Marquez δεν θα είναι 100 τις εκατό έτοιμος σωματικά όταν αρχίσει η σεζόν στο Qatar στις 23 Μαρτίου, αλλά δεν είναι ο μόνος με θέματα φυσικής κατάστασης. Ο Lorenzo είχε τρεις μεγάλες εγχειρήσεις τον χειμώνα – δύο από αυτές για να αφαιρέσουν τα μέταλλα (πλάκες, καρφιά, κ.λπ.) και άλλη για να διορθώσει ένα πρόβλημα στη μέση – όλες αυτές απαιτούσαν ολική αναισθησία με μεγάλες διακοπές στο πρόγραμμα προετοιμασίας του. Λοιπόν, Marquez ή Lorenzo; Είναι αδύνατο να προβλέψεις, έτσι όπως πρέπει να είναι.