Ο Marc Marquez παραδέχεται ότι είναι πολύ δύσκολο να επαναλάβει στο μέλλον το φετινό του άθλο με 12 νίκες σε μια σεζόν κι έτσι γνωρίζει καλά ότι ίσως να μην του παρουσιαστεί και πάλι η ευκαιρία να γράψει ιστορία, κατακτώντας την 13η νίκη του στη Βαλένθια, κάτι που κανείς άλλος δεν έχει καταφέρει στην ιστορία του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος!

Ο 21χρονος αναβάτης κατάφερε να ξεπεράσει τους τέσσερεις συνεχόμενους αγώνες χωρίς νίκες και να ανέβει στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου στη Μαλαισία, κερδίζοντας άξια τη 12η φετινή του νίκη και ισοφαρίζοντας το ρεκόρ νικών που κατέχει σε μια σεζόν από το 1997, ο Mick Doohan.

«Ο προηγούμενος μήνας ήταν τόσο πολυάσχολος, που το Πρωτάθλημα που κέρδισα στην Ιαπωνία μου φαίνεται πολύ μακριά πια!» σχολίασε ο Marc Marquez, ο οποίος μετά τη Sepang έπρεπε να παραβρεθεί σε μια τελετή της Honda και της Alpinestars στην Ταϋλάνδη, μετά πήγε στην Ισπανία για μερικές ημέρες ξεκούρασης και προπόνησης και στη συνέχεια βρέθηκε στην Έκθεση EICMA 2014 για να παρουσιάσει τη Παγκόσμια Πρωταθλήτρια μοτοσυκλέτα του (του 2013), σε ειδική έκδοση για το δρόμο!!

«Τώρα πάμε στη Βαλένθια για τον τελευταίο αγώνα μιας απίστευτης σεζόν. Πάντα είναι ωραίο να αγωνίζεσαι μπροστά στους συμπατριώτες σου και φέτος θα είμαι πολύ περισσότερο άνετος και θα το διασκεδάσω χωρίς ιδιαίτερη πίεση», πρόσθεσε.

Δεν συμβαίνει το ίδιο όμως για τον αδερφό του στη Moto3, ο οποίος θα παλέψει αυτή την Κυριακή με τον Jack Miller για τον Τίτλο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή στη μικρή κατηγορία!

«Ο Alex έχει μπροστά του ένα πολύ σημαντικό Σ/Κ. Έκανε μια φανταστική σεζόν, παίρνοντας νίκες και κάνοντας μερικούς εξαιρετικούς αγώνες. Του αξίζει να είναι στην κορυφή, έχει κατορθώσει να βρίσκεται στην πρώτη θέση χάρη στη σκληρή δουλειά όλη τη σεζόν», σημείωσε ο Marquez.

«Πήρα τον Τίτλο στα 125cc πριν από τέσσερα χρόνια, εκπληρώνοντας ένα όνειρό μου... τώρα τίποτα δεν θα με κάνει πιο χαρούμενο, από το να δω τον αδερφό μου να πετυχαίνει το ίδιο. Πάμε Alex!»

Ο Marquez είχε κάνει έναν φανταστικό αγώνα το 2012 στη Βαλένθια (Moto2), όταν κέρδισε παρά το γεγονός ότι είχε ξεκινήσει τελευταίος στη σχάρα εκκίνησης. Αυτή παραμένει και η μοναδική του νίκη στη συγκεκριμένη πίστα.