Για μερικές και μόνο πίστες του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος οι κατασκευαστές διοχετεύουν στις εργοστασιακές ομάδες σπέσιαλ καλούδια για να παραμείνουν στην κορυφή.

Στους αγώνες όλα παίζονται γύρω από έναν παράγοντα, την ταχύτητα. Μία μοτοσυκλέτα θα πρέπει να είναι ταχύτατη όχι μόνο σε κάθε ευθεία της πίστας αλλά και σε όλες τις στροφές της. Οι απαιτήσεις γίνονται ολοένα και περισσότερες, πόσο μάλιστα όταν οι κατασκευαστές και οι ομάδες έχουν να κάνουν με μία «γρήγορη» πίστα όπως την Monza ή το Mugello.

Ο πρόσφατος αγώνας των Superbike στη Monza αποτέλεσε άλλο ένα ξεχωριστό εγχείρημα για τους κατασκευαστές που άρχισαν να βγάζουν τους άσους κάτω από το μανίκι για να εμφανιστούν ταχύτεροι στην φημισμένη πίστα της διεθνούς σκηνής των αγώνων. Η εργοστασιακή ομάδα της Kawasaki δήλωσε επίσημα ότι δεν είχε φέρει κανένα σπέσιαλ εξάρτημα ή κάποια άλλα καλούδια για να κάνει πιο γρήγορη την μοτοσυκλέτα της και τελικά δεν κατάφερε να αποδειχτεί ταχύτερη από το περσινό ρεκόρ τελικής ταχύτητας που είχε ο Tom Sykes στις δοκιμές με 338.6χλμ/ώρα.

Οι μοτοσυκλέτες της Aprilia ήταν αληθινά «τουφέκια» και στην πίστα της Monza πραγματικά πετούσαν. Η Suzuki κατασκεύασε δύο νέους κινητήρες ειδικά για τον συγκεκριμένο αγώνα, έναν για τον Jules Cluzel και έναν για τον Leon Camier που σύμφωνα με τις αναφορές απέδιδαν 5 ίππους περισσότερο από τους κινητήρες που ήδη είχαν στα χέρια τους. Ο Cluzel, ως νέος στην συγκεκριμένη πίστα, δήλωσε ότι ο νέος κινητήρας υστερούσε ελαφρώς στην επιτάχυνση στις κλειστές στροφές.

Οι σημαντικότερες αλλαγές εθεάθησαν στην ομάδα της Pata Honda όπου εμφανίστηκαν τα νέα ρεζερβουάρ, με σχεδίαση τύπου MotoGP με στόχο την καλύτερη συγκέντρωση των μαζών κοντά στο κέντρο βάρους της μοτοσυκλέτας που σημαίνει ότι μέρος του ρεζερβουάρ ήταν κάτω από τη σέλα. Επιπλέον, οι μοτοσυκλέτες ήταν εξοπλισμένες με χαμηλωμένο ψαλίδι και ειδικά σχεδιασμένη εξάτμιση για να ταιριάζει το σύνολο με το νέο ρεζερβουάρ. Στο τελευταίο είχαν την ευκαιρία να δοκιμάσουν και τα νέα fuel cells ειδικά για τον συγκεκριμένο αγώνα. Το νέο ρεζερβουάρ επιτρέπει στον αναβάτη να κρυφτεί καλύτερα πίσω από το φέρινγκ και ειδικά για τον αγώνα χρησιμοποιήθηκαν διαφορετικά μαρσπιέ για να ενισχύσουν τη γωνία επίθεσης της μοτοσυκλέτας στην πίεση του αέρα.

Σημαντικές αλλαγές ειδικά για τον συγκεκριμένο αγώνα είχε και η Honda του Jonathan Rea. Πιο συγκεκριμένα η CBR1000RR εφοδιάστηκε με ένα εντελώς νέο μοτέρ με καινούργια χαρακτηριστικά εφοδιασμένο με νέα ηλεκτρονικά συστήματα και σύστημα λειτουργίας των πεταλούδων. Αναβαθμισμένες ήταν επιπλέον οι ρυθμίσεις του πλαισίου του. Με την αεροδυναμική ασχολήθηκε εκτενώς και η ομάδα της BMW βάζοντας τον Chaz Davies με τη μοτοσυκλέτα του μέσα στην αεροσήραγγα για να τελειοποιήσει την ήδη καλή τεχνική του (πρώην αναβάτης των

GP-125) όσον αφορά τη θέση του πάνω στη μοτοσυκλέτα, για να κερδίσει κάτι παραπάνω στην ταχύτητα.

Στις δοκιμές είχε μία γερή πτώση όπου το πλαίσιο της BMW κόπηκε στα δύο στο σημείο των δοκών του περιμετρικού πλαισίου και όχι στο λαιμό όπως συνήθως συμβαίνει. Ο Andrea Buzzoni που διευθύνει την ομάδα της BMW ανάφερε τα εξής: «Είναι η δεύτερη φορά που συμβαίνει αυτό και αιτία δεν είναι άλλη από το ότι προσθέσαμε υλικό στην περιοχή του λαιμού για να την ενισχύσουμε και να την κάνουμε πιο άκαμπτη, γι’ αυτόν το λόγο δεν έσπασε σε αυτό το σημείο το πλαίσιο. Ωστόσο, η δύναμη που εφαρμόστηκε κατά την πτώση ήταν διπλάσια από τα συνηθισμένα, με αποτέλεσμα να κοπεί το πλαίσιο σε ασθενέστερο σημείο».

Από την άλλη, ο Marco Melandri έψαχνε νέα στοιχεία πάνω στη γεωμετρία της μοτοσυκλέτας του. Άλλαξαν τις γέφυρες του τιμονιού και την ανάρτηση, με αποτέλεσμα η S1000RR να βελτιωθεί πολύ στη συμπεριφορά της κατά την επιβράδυνση, εφόσον κατάφερνε να φρενάρει και να αισθάνεται την ανάρτηση να απορροφάει τα σαμαράκια, χωρίς να ανοίγει την γραμμή της η μοτοσυκλέτα. Τελικά, το πρόβλημα δεν ήταν η διαφορά από τις ζάντες των 16.5 ιντσών στις 17άρες.

Κείμενο: Βασίλης Μωραΐτης

Φωτογραφίες: Fabrizio Porozzi