Δυο χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από το τραγικό δυστύχημα που στέρησε τη ζωή από τον Marco Simoncelli, στην πίστα της Μαλαισίας...

Δυο χρόνια χωρίς τον Marco, τον ταχύτατο αλλά και ατρόμητο μέσα στις πίστες οδηγό, έναν αναβάτη με όλη τη σημασία της λέξεως. Ο χαμογελαστός Marco, με τα ανέμελα μαλλιά αλα-rock-star, θα μείνει αξέχαστος στο paddock του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος αλλά και από τους λάτρεις των δυο τροχών ανά την υφήλιο.

Ο μάνατζέρ του, Carlo Pernat, τον είχε χαρακτηρίσει ως αναβάτη "... μιας άλλης, ξεχασμένης εποχής". Κοιτώντας κανείς τον Simoncelli, μπορούσε να καταλάβει το ήθος και την προσωπικότητα ενός οδηγού ο οποίος αγαπήθηκε από τους οπαδούς των αγώνων, αποδεικνύοντας ότι ο δημοφιλής δεν είναι απαραίτητα κι εκείνος με τα καλύτερα αποτελέσματα.

Και πράγματι, ο Marco μπορεί να μην είχε κερδίσει στο MotoGP, ωστόσο σχεδόν όλοι ήταν πεπεισμένοι ότι θα βάδιζε στα χνάρια του πολύ καλού του φίλου, Valentino Rossi και θα γινόταν αυτός μια από τις πιο αναγνωρίσιμες φυσιογνωμίες του Πρωταθλήματος στο μέλλον, ειδικά από τη στιγμή που άρχιζε και βελτίωνε τα αγγλικά του... αλλοίμονο όμως... η προσδοκία αυτή επιβεβαιώθηκε, αλλά με έναν τρόπο που όλοι απεύχονταν. Η μαύρη Κυριακή στις 23 Οκτωβρίου του 2011, το τραγικό δυστύχημα, το σώμα του Marco στην πίστα της Sepang και το κράνος του κάπου μακριά πεταγμένο, είναι οι αλησμόνητες μνήμες που αμαυρώνουν τη ψυχή όλων μας...

Φυσικά κανείς δεν πρόκειται να ξεχάσει τον Marco και πολύ περισσότερο στην πατρίδα του την Ιταλία, όπου οι γονείς του πρωτοστατούν στο Ίδρυμα "Marco Simoncelli" το οποίο με τη δράση του και τις φιλανθρωπίες αγκαλιάζει τα παιδιά, που τόσο αγάπησε ο ίδιος ο Marco. Στην κεντρική πλατεία του Coriano υπάρχει ένα μνημείο του αναβάτη, ένα σημείο που θα θυμίζει για πάντα στους κατοίκους της μικρής αυτής πόλης, τον μεγάλο δικό τους αναβάτη.

Ο Marco Simoncelli ήταν στη σκέψη όλων και στο σημερινό GP της Μαλαισίας. Ο

Valentino Rossi, με το τέλος του αγώνα πήρε με συγκίνηση μια σημαία με το νούμερο #58 του Marco και έκανε ένα γύρο προς τιμή του φίλου του, ενώ 80.000 κόσμου στις κερκίδες χειροκροτούσαν συγκινημένοι.

Οι εκδηλώσεις τιμής στη μνήμη του αδικοχαμένου Ιταλού δεν σταμάτησαν εκεί, καθώς την προηγούμενη του αγώνα Παρασκευή, ο Fausto Gresini, μέλη της ομάδας του, ο Livio Suppo και ο Carmelo Ezpeleta άφησαν μια ανθοδέσμη στην 11η στροφή, εκεί όπου ο Ιταλός αναβάτης έχασε τη ζωή του, στην ίδια στροφή που ο πατέρας του αρνήθηκε να παραβρεθεί. "Τον αποχαιρέτισα εκείνη την ημέρα, λέγοντάς του πόσο πολύ τον αγαπώ...", τα λόγια του, που συγκλονίζουν όλους μας, καθώς ο Paolo ήταν από τους πρώτους που μπήκαν στην πίστα μετά το δυστύχημα. Ανήμερα του αγώνα μάλιστα, για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, περίπου 3.000 αναβάτες συμμετείχαν σε παρέλαση στην πίστα του Brno, σημειώνοντας ρεκόρ προσέλευσης, καθώς ο ακριβής αριθμός τους έφτασε τους 2.988! Όλα στη μνήμη του αείμνηστου Ιταλού...

Ciao Marco.... μας λείπεις...