Ο απολογισμός του Carlos Checa από τον πρώτο γύρο του Πρωταθλήματος SBK, ήταν μια νίκη στον 2^ο αγώνα, ενώ εγκατέλειψε τον 1^ο μετά από μια πτώση που θα καταρράκωνε όχι μόνο σωματικά, αλλά και ψυχολογικά, οποιονδήποτε άλλον αναβάτη. Ωστόσο ο Παγκόσμιος Πρωταθλητής γνωρίζει πολύ καλά από πτώσεις και το πώς να τις ξεπερνά, ενώ υπογραμμίζει ότι κάθε αγώνας είναι και μια καινούργια εμπειρία, σε αυτήν την μίνι συνέντευξη που έδωσε σε δημοσιογράφους της Αμερικής.

Έχεις κερδίσει το Πρωτάθλημα… ποιο είναι λοιπόν το κίνητρό σου για την σεζόν 2012;

«Το ίδιο όπως πάντα. Κάθε χρόνο θέλω να βελτιώνομαι, ως αναβάτης και ως άνθρωπος. Ήταν φανταστικό που κέρδισα πέρυσι, αλλά φέτος πρέπει να αρχίσουμε από την αρχή και να αντιμετωπίσουμε το Πρωτάθλημα σαν μια καινούργια πρόκληση, σαν να μην συνέβη τίποτα πέρυσι. Πάντοτε δίνω μεγάλη σημασία στην αυτό-εξέλιξη… δεν σταματάμε ποτέ να μαθαίνουμε και έτσι αντιμετωπίζω τους αγώνες - κάθε αγώνας μου μαθαίνει και κάτι καινούργιο, κάθε αγώνας με βοηθά να βελτιώνομαι»

Τι νιώθεις που η Ducati δεν έδωσε την ομολογκασιόν στην 1199 να τρέξει φέτος στο Πρωτάθλημα και τι μεγαλύτερη δυναμική θεωρείς ότι θα είχε σε σχέση με την πολύ καλή 1198 που έχεις τώρα στην διάθεσή σου;

«Έχουμε ήδη 6 επιπρόσθετα κιλά στην 1198, προς συμμόρφωση με τους κανονισμούς των SBK, έτσι αν φέρναμε την νέα μοτοσυκλέτα στην πίστα, φαντάζομαι η «ποινή» μας θα αυξανόταν σε μεγαλύτερο βαθμό! Θεωρώ ότι η στρατηγική της Ducati να χρησιμοποιήσει την 1199 πρώτα στα Superstock και μετά στα SBK (το 2013) είναι πολύ σωστή, καθώς τους δίνει περισσότερο χρόνο να την τελειοποιήσουν, όπως έκαναν στο παρελθόν με την 1098 (2007). Προσωπικά, ήμουν πολύ άνετος στην 1198 το 2011 και με αυτήν την μοτοσυκλέτα πήρα το Πρωτάθλημα, έτσι πρέπει να παραδεχτώ ότι ήμουν λιγάκι ανήσυχος με την πιθανότητα να πάω στην 1199, η οποία φαίνεται να είναι μια εντελώς διαφορετική μοτοσυκλέτα. Έχω ακούσει πολλά καλά λόγια, αλλά δεν την έχω οδηγήσει ακόμη κι έτσι δεν μπορώ να πω περισσότερα, όμως από αυτά που έχω ακούσει έχει – οπωσδήποτε – τεράστια δυναμική!»

Πόσο θα επηρεάσουν την απόδοσή σου τα επιπλέον κιλά της Ducati φέτος και υπάρχει κάποια συγκεκριμένη πίστα που τα έξτρα κιλά θα σας προκαλέσουν προβλήματα;

«Είχαμε πάντα ένα θέμα με την τελική ταχύτητα και αυτό είναι πασιφανές στις πίστες με μεγάλες ευθείες, όπως η Monza και το Portimao για παράδειγμα. Κάθε επιπλέον κιλό είναι μειονέκτημα… η όλη φιλοσοφία των αγώνων είναι να κάνεις την μοτοσυκλέτα όσο πιο ελαφριά γίνεται, έτσι τα 6 επιπλέον κιλά, σε σχέση με πέρυσι, είναι ένα πρόβλημα. Έχουμε πετύχει την καλύτερη δυνατή διανομή του βάρους και αυτό είναι το μόνο που μπορούμε να κάνουμε»

Από φέτος, οι κανονισμοί επιτρέπουν μόνο μία μοτοσυκλέτα για δοκιμές, κατατακτήριες και αγώνες. Ποιες είναι οι σκέψεις σου;

«Βασικά αυτό σημαίνει πολύ περισσότερη δουλειά για τις ομάδες! Ήμουν πολύ σκεπτικός όταν άκουσα τις προτεινόμενες αλλαγές. Αν και η όλη ιδέα είναι να μειωθούν τα έξοδα των ομάδων, κάθε ομάδα χρειάζεται να έχει αρκετά εξαρτήματα για μια δεύτερη μοτοσυκλέτα, σε περίπτωση ανάγκης. Ίσως κάποιοι να θεωρούσαν ότι έτσι οι αναβάτες θα πήγαιναν πιο προσεκτικά και θα είχαμε λιγότερες πτώσεις, αλλά δείτε πόσες είχαμε στην αρχή του Πρωταθλήματος, στο Phillip Island! Ως εκ τούτου, δεν ξέρω πόσα χρήματα έχουν πραγματικά γλιτώσει οι ομάδες… όταν έπεσα στον πρώτο αγώνα στο Phillip Island, τα παιδιά δούλεψαν σαν τρελοί για να μου ετοιμάσουν μια νέα μοτοσυκλέτα για τον δεύτερο αγώνα!»

Είσαι ο αληθινός δεξιοτέχνης της Miller Motorsports Park (MMP). Μόνο μια φορά, σε οκτώ αγώνες, δεν τερμάτισες στην πρώτη θέση και αυτό ήταν το 2009, στον πρώτο αγώνα που ήρθες δεύτερος. Όταν γνωρίζεις τόσο καλά την πίστα, πόσα περισσότερα μπορείς να μάθεις και τι προσδοκάς από την MMP φέτος;

«Όπως προείπα, πάντοτε υπάρχει περιθώριο να μάθεις κάτι παραπάνω, κάτι καινούργιο. Θέλω να βλέπω αν είμαι σε θέση να βελτιώνω τα προσωπικά μου ρεκόρ και αυτό θα έχω στο μυαλό μου και φέτος, στην MMP. Τα επιπλέον κιλά θα είναι ένα εμπόδιο, όπως και σε κάθε πίστα άλλωστε, και ειδικότερα με τον σκληρότερο – φέτος – ανταγωνισμό. Βασικά, κάθε Σ/Κ αγώνων το προσεγγίζω σαν να ήταν το πρώτο μου και μετά βλέπουμε τι μπορούμε να καταφέρουμε»